ยิปโซ อริย์กันตา หญิงสาวผู้ไม่มีเป้าหมายหรือความฝัน แต่ก็มีความสุขทุกวัน

ยิปโซ-อริย์กันตา มหพฤกษ์พงศ์ หรือที่หลายคนอาจเรียก ยิปโซ–ยิปซี เพราะยังสับสนว่าคนไหนเป็นคนไหน เลยเรียกควบกันไปให้จบๆ (แนวคิดเดียวกับกอล์ฟ-ไมค์) ข้อเท็จจริงอย่างหนึ่งซึ่งเราเพิ่งรู้เร็วๆ นี้ และรู้สึกผิดมากที่เพิ่งรู้ก็คือยิปโซกับยิปซีไม่ใช่ฝาแฝด แต่เป็นพี่น้องกันเฉยๆ (ควรจะใส่เครื่องหมายตกใจตรงนี้ แต่ไม่ใส่ดีกว่า)

แต่ที่เรารู้แน่ๆ ก็คือเธอยังคงเป็นสาวสวยที่ตลกได้อย่างไม่ห่วงสวย และยังน่ารักเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยนไปจากวันแรกที่เข้าวงการ ซึ่งที่จริงอาจจะน่ารักขึ้นด้วยซ้ำ

ไม่น่าเชื่อว่าการเคยไปอยู่อเมริกามาแค่ปีเดียวจะทำให้ยิปโซได้สกิลการพูดภาษาอังกฤษติดตัวมาขนาดนี้ นี่คือเธอออกตัวแล้วด้วยว่าภาษาขึ้นสนิมไปเยอะ แต่กระนั้นก็ยังคล่องรัวไม่ต่างจากภาษาไทยเลย

โบ สาวิตรี คุยกับ ยิปโซ แบบเพลินๆ ขำๆ นำด้วยความสัพเพเหระ สอดแทรกด้วยสาระ แถมทัศนคติดีๆ เป็นระยะใน We Need To Talk podcast หากสะดวกฟัง เชิญกด Play ด้านบน แต่ถ้าสะดวกอ่านก็เชิญกวาดสายตาลงด้านล่างได้เลย

01.44

ยิปโซ เด็กหญิงผู้ขี้อายและพยายามจะไม่มีปัญหากับใคร

เด็กหญิงยิปโซเป็นเด็กดีค่ะ เรียบร้อย ไม่ซนเลย มีความสุขของเธอไปแบบเงียบๆ และถูกหลอกง่ายมากโดยพี่สาวของเธอ (หัวเราะ) ยิปซี เป็นคนฉลาดตั้งแต่เด็ก สมมติผู้ใหญ่ให้ของขวัญมาสองอัน สีฟ้ากับสีชมพู แล้วให้เราเลือกกันเอง ซึ่งเราน่ะชอบสีชมพูมาก แต่ยิปซีจะบอกว่า เนี่ย สีชมพูดูไม่ดีเลย สีฟ้าซ้วยสวย อะ เอาไปสิ (หัวเราะ) เจ้าเล่ห์ไหมล่ะ นี่คือมารู้เรื่องตอนโตนะคะ พ่อเล่าให้ฟัง เห็นไหม ได้สัมผัสความอยุติธรรมตั้งแต่เด็ก (หัวเราะ)

ตอนยิปยังเด็กๆ บ้านเราสนิทกันค่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แต่กับพี่สาวเนี่ย ที่จริงเมื่อก่อนไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นนะ เรามาสนิทกันตอนโต ตอนเข้ามาทำงานในวงการด้วยกันแล้ว แต่ตอนเด็กๆ เขาจะสนิทกับเพื่อนๆ มากกว่า ยิปพยายามเข้าไปคลุกคลีกับเขานะ แต่เขาก็จะ นังเด็กนี่อะไร (หัวเราะ) จริงๆ ก็เข้าใจแหละว่าอายุตอนนั้นการจะตัวติดกับน้องสาวมันก็จะดูไม่คูล เราก็เศร้านิดนึง แต่ตอนนี้สนิทกันมากๆ ค่ะ

เหตุผลที่คนชอบคิดว่าเราเป็นแฝดก็คงเพราะชื่อนี่แหละ ยิปโซ-ยิปซี เหมือนมาเป็นแพ็กคู่ บางคนคิดว่าเราเป็นคนคนเดียวกันด้วยซ้ำไปนะ คือนึกว่ามีคนเดียว แล้วชื่อยิปโซไม่ก็ยิปซีนี่แหละ คนคงชอบเรียกผิดๆ ถูกๆ แต่ที่จริงเป็นพี่น้องกันเฉยๆ ค่ะ ห่างกัน 2 ปี

เก่งภาษาอังกฤษแล้วก็ศิลปะ คงเป็นเพราะมันไม่มีถูกมีผิดล่ะมั้ง แต่วิชาที่ไม่เก่งเลยคือพละศึกษา ยิปว่าตัวเองเป็นคนที่ถูกโปรแกรมมาให้เกลียดการเคลื่อนไหวเยอะๆ นะ จนถึงทุกวันนี้เลย ตรงข้ามกับยิปซี คนนั้นออกกำลังกายตลอด สุขภาพดีมาก อย่างเดียวที่ยิปลองแล้วพบว่าโอเคคือโยคะ แต่ถ้าให้วิ่งหรืออะไรนี่ไม่ไหว ทรมานเกินไป ชีวิตคนเราไม่ควรต้องเหนื่อยขนาดนั้น กีฬาลูกกลมๆ ทั้งหมดคือเกลียด ไม่ถูกกับลูกบอลใดๆ ทั้งสิ้น และในขณะที่เราเกลียดบอล บอลก็เกลียดเรา (หัวเราะ) เช่น ถ้าเดินเฉียดเข้าไปในสนามกีฬานี่คือลอยมาแล้ว… แล้วก็ไม่ใช่แขนขานะคะ นี่ เข้าหน้า (หัวเราะ) อะไรมันจะเกลียดเราขนาดนี้

ถ้าไปถามเพื่อนสมัยเรียนมัธยมว่ายิปโซเป็นคนยังไง เขาคงบอกว่าขี้อาย น่ารัก (หัวเราะเขินๆ) ยิปว่ามันเกิดจากการที่เราย้ายโรงเรียนบ่อย ทุกครั้งที่ไปอยู่ในที่ใหม่ๆ เราก็จะพยายามไม่มีเรื่องกับใคร จะให้ทำอะไรก็ทำ พูดน้อย หัวอ่อน ยอมเพื่อน เป็นเด็กเรียบร้อยน่ะ

09.25

ยิปโซ หญิงสาวผู้ไม่มีเป้าหมายและความฝัน แต่ก็มีความสุขทุกวัน

พอมาช่วงมหาวิทยาลัยเริ่มกล้าแสดงออกมากขึ้นนิดนึง เพราะตอนนั้นเข้าวงการแล้ว เป็นสตรอว์เบอร์รี่ชีสเค้ก มาแล้ว แต่กลไกป้องกันตัวยังทำงานเหมือนเดิมนะคะ ก็ยังหงิมๆ พยายามไม่หือไม่อืออะไรกับใครเหมือนเดิม

เรียน บัญชี ค่ะ ไม่น่าเชื่อเนอะ เพราะเกลียดเลข แต่เนื่องจากเป็นคนไม่มีเป้าหมายอะไรในชีวิต อย่างเดียวที่นึกออกคืออยากได้เงิน เพราะฉะนั้นเลยเลือกคณะที่ดูจะเกี่ยวโยงกับเงินมากที่สุดคือบัญชี แหม ฟังดูดีมาก เลือกเลย (หัวเราะ) แต่เอาจริงๆ เรารู้ว่าเราจะไปได้สวยกว่าถ้าไปเรียนคณะทางสายศิลป์ แต่ด้วยความที่พี่สาวเข้า นิเทศ ตัดหน้าเราไปแล้ว (หัวเราะ) ยิปเลยมาคิดว่าไม่อยากไปสาขาเดียวกันแล้วล่ะ เพราะถ้าเกิดวงการบันเทิงล่มสลายไป พ่อแม่จะได้ยังเหลือลูกอีกคนที่ทำงานอยู่ในอีกวงการหนึ่ง เขาเรียกว่าการกระจายความเสี่ยง เข้าใจไหม (หัวเราะ) แล้วเป็นยังไง เรียนด้วยความขมขื่น เรียนไปร้องไห้ไป มันยาก (ลากเสียง) ก็รอดนะคะ เรียนใช้ได้ แต่ความรู้สึกคือ มันไม่ใช่อะ… (พูดมาถึงตรงนี้ คุณพ่อของยิปโซก็เดินเข้ามาในสตูดิโอ) ปะป๊า! ออกไปก่อน! อย่า ลูกอายจริงๆ (หัวเราะ) ปกติไม่ได้เขินอะไรนะคะตอนคุณพ่อคุณแม่มาดูเวลาทำงาน แต่เรื่องพูดภาษาอังกฤษนี่อับอายมาก เพราะตอนนี้มันแย่ลงเยอะ

ความฝันสมัยเด็กคืออะไร… ไม่มีค่ะ เป็นเด็กไม่มีความฝัน มีแต่ความสุขไปวันๆ ไปโรงเรียน กินขนม รอให้โรงเรียนเลิก พ่อแม่มารับ เย่ กลับบ้าน (หัวเราะ) แค่นี้ แต่พอโตขึ้น เริ่มมีคำถามคาดหวังประเภทโตขึ้นอยากทำอะไร เราก็เลยต้องมีคำตอบไม้ตายไว้ใช้เวลาจนมุม เช่น ก็อยากเป็นแอร์โฮสเตสค่ะ เป็นต้น เหตุผลคือเป็นคนชอบเครื่องบินและชอบสนามบินเท่านั้นเอง แต่ถามว่าอยากเป็นจริงๆ ไหมแอร์เนี่ย ก็ไม่หรอก

อิจฉามากเลยนะ คนที่ชัดเจนกับความฝันของตัวเองเนี่ย เพราะยิปไม่มี ทุกวันนี้ก็ยังไม่มี คือเรามีสิ่งที่ทำแล้วมีความสุขมากมายหลายอย่าง แต่ไม่มีหนึ่งเป้าหมายที่อยากจะไปให้ถึงอะไรแบบนั้น

18.58

ยิปโซ นักแสดงสาวผู้ได้ความมั่นใจมาจากการค้นพบว่า ‘ฉันทำให้คนหัวเราะได้’

หนังเรื่องแรกคือ 32 ธันวา ค่ะ เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวและกดดันมาก เพราะยิปเป็นคนประเภทไม่อยากเป็นภาระกับคนอื่น แต่ในขณะเดียวกัน การได้เล่นหนังเรื่องนี้ทำให้ยิปค้นพบตัวเองว่าเราทำให้คนหัวเราะได้ มันเป็นโมเมนต์ที่ดีงามมาก เพราะก่อนหน้านี้ตอนเป็นพิธีกร สตรอว์เบอร์รี่ชีสเค้ก มันคือรายการที่มีเด็กสาว 14 คนอยู่ด้วยกัน น่ากลัวจะตาย (หัวเราะ) และแต่ละคนจะมีบทบาท มีคาแรกเตอร์ของตัวเอง เราก็เข้าโหมดเรียบร้อยตามเคย เพราะอะไร กลัวไง! โอ๊ย ฉันจะรอดไหมเนี่ย (หัวเราะ) สงสัยดูละครเยอะไป

ทีนี้พอค้นพบว่าตัวเองเล่นบทตลกได้ ชีวิตสนุกเลย สนุกกว่าเล่นบทน่ารักตอนเป็นยิปโซในภาคพิธีกรเยอะ ซึ่งเราว่ามันคือการผสมผสานที่ลงตัวกันพอดีระหว่างตัวเรากับตัวละครในหนัง ต้องยกความดีให้ พี่ยอร์ช (ฤกษ์ชัย พวงเพ็ชร์) ผู้กำกับ เพราะบทเขามาแข็งแรงมาก อ่านปุ๊บนี่ยิปเก็ตเลยว่าต้องเล่นยังไง คือพี่ยอร์ชจะไม่บอกเราหรอกว่าต้องเล่นอย่างนี้ๆ เราต้องตีความเอง แต่ยิปว่าตัวเองโชคดีมากที่พบผู้กำกับคนนี้ตั้งแต่หนังเรื่องแรกที่เราเล่นเลย

22.30

ยิปโซ หญิงสาวผู้สักความตั้งใจของตนลงบนข้อมือทั้งสองข้าง

คนจำนวนมากสักด้วยเหตุผลทางแฟชั่นหรือศิลปะ แต่สำหรับยิป เราสักเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจ อย่างสองอันแรกอยู่บนข้อมือ ข้างหนึ่งสักว่า ‘วาง’ อีกข้างสักว่า ‘สร้าง’ ตอนนั้นเป็นช่วงเครียดของชีวิต เราเลยอยากบันทึกอะไรสักอย่างเอาไว้ แต่ถ้าเขียนลงกระดาษเราทำหายแน่ๆ เลยสักไว้บนข้อมือเสียเลย นี่เป็นลายมือของยิปเองด้วยนะคะ เราอยากเตือนตัวเองว่านี่เป็นแค่สองอย่างที่เราต้องทำในชีวิต เมื่อเจอปัญหาหนักหนาที่เราทำอะไรกับมันไม่ได้ เราต้องรู้จัก ‘วาง’ มันลง และถ้าเมื่อไรเรามีเรี่ยวแรง มีกำลัง ก็ต้องรู้จักลุกขึ้นมา ‘สร้าง’ อะไรให้เป็นประโยชน์กับคนอื่น นี่แหละสองอย่างที่ฉันจะทำในชีวิตนี้… ฟังดูดีใช่ไหมคะ… ทำไม่ได้ (หัวเราะกันสนั่น) คิดไว้เสียดิบดี แต่ในชีวิตจริงมันยากไง

24.45

ยิปโซ หญิงสาววีแกนผู้พยายามเบียดเบียนสัตว์โลกให้น้อยที่สุด

ยิปเริ่มจากการเป็น เพสคิเทเรียน (pescetarian) คือกินแต่อาหารทะเลกับไข่นิดหน่อย แต่จะไม่กินเนื้อสัตว์อื่นๆ เลย ตอนนั้นกินตามพี่ เจ มณฑล เขาเป็นคนแรกที่ยิปเห็นว่ากินแบบนี้อย่างมีความสุขจริงๆ เราเลยลองบ้าง แล้วก็กินแบบนั้นอยู่ 6 ปีก่อนจะมาเป็น วีแกน เต็มตัว

เราไม่ได้เป็นวีแกนเพราะความสงสารสัตว์ต่างๆ มันไม่ใช่เรื่องของคุณธรรมหรือจริยธรรมอะไรแบบนั้นเลย ยิปแค่สงสัยว่าสัตว์มันเกิดมาเป็นอาหารของมนุษย์จริงหรือ และเป็นไปได้ไหมที่เราจะอยู่โดยไม่กินพวกมันแค่นั้นเอง แล้วพอลองทำก็พบว่าทำได้นะ และอีกอย่างคือยิปว่าโรคภัยต่างๆ มันมาจากการใช้ชีวิตของเรานั่นแหละ โดยเฉพาะเรื่องอาหารที่เรากิน ก็เลยอยากลองปรับการกินให้สุขภาพดีขึ้น

คำแนะนำของยิปโซสำหรับคนที่คิดจะเป็นวีแกนคือคุณควรมีเหตุผลของตัวเอง ไม่ใช่อยากเป็นเพราะคนอื่นบอกให้เป็น หรือเพราะคนอื่นบอกว่าดี เพราะถ้ามันไม่ใช่เหตุผลของคุณ คุณจะไม่อยากทำมันจริงๆ หรอกค่ะ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามในชีวิต เราควรเลือกทำเพราะมันสนุก ไม่ใช่โดนบังคับ

29.43

แหวนเพชร หญิงสาวผู้หวงแหนความโสด

สังคมไทยโดยทั่วไปจะมีค่านิยมคือ เมื่อถึงวัยต้องมีคู่ แต่งงาน มีครอบครัว มีลูก แล้วตัวละครทั้งสองในเรื่อง แหวนดอกไม้ คือ แหวนเพชร (ยิปโซ) และลายสิงห์ (ดีเจพุฒิ) จะต่อต้านความคิดแบบนี้ แต่ปรากฏว่าสองคนนี้มาเจอกัน เข้ากันได้ดีมาก และเริ่มชอบกัน แล้วจะเป็นอย่างไรในเมื่อความรู้สึกมันเริ่มตีกับอุดมการณ์

ยิปเองไม่ได้คิดว่าอะไรดีกว่าอะไรเลยนะระหว่างชีวิตโสดกับชีวิตคู่ มันดีทั้งคู่แหละ และถ้ายิปเจอคนที่อยากอยู่ด้วย เราก็จะอยู่กับเขา แต่ถ้ายังไม่เจอก็ไม่เป็นไร ยิปเป็นได้ทั้งนั้นแหละ ไม่ว่าจะสาวโสด เป็นแฟนของใครสักคน หรือเป็นคู่ชีวิตของใครสักคน ได้หมด มันแล้วแต่ว่าชีวิตจะพาเราไปเจออะไรและเจอใครมากกว่า

ถ้าคุณคิดว่ายิปโซที่สวมบทบาทในหนังหรือซีรีส์น่ารักมากๆ แล้ว และคิดว่ายิปโซที่เห็นเป็นตัวเองในรายการทอล์กโชว์มีเสน่ห์เหลือเกินแล้ว ตัวจริงและตัวเป็นๆ ของเธอนั้น เราบอกเลยว่าคูณสักร้อยยังน้อยไป