20 ปีในเบื้องหลัง กับประสบการณ์ของดาโน่ ดนัย โปรดิวเซอร์ผู้ปลุกปั้นวง Klear

อาชีพโปรดิวเซอร์ต้องทำอะไรบ้าง และเส้นทางที่จะมุ่งหน้าไปเป็นอาชีพผู้บงการเบื้องหลังของวงการเพลงนี้ต้องทำอย่างไร ไปฟัง ดาโน่-ดนัย ธงสินธุศักดิ์ โปรดิวเซอร์มือทอง ผู้ปลุกปั้นวงดังอย่าง Klear หรือ Retrospect เล่าเส้นทางสายอาชีพของเขาให้เราฟัง

ก่อนดาโน่จะเป็นโปรดิวเซอร์

ช่วงแรกที่เริ่มเข้าสู่แวดวงดนตรีคือการตั้งวงฟอร์มวงกับเพื่อนตอนมัธยม เพราะฟังเพลงจากพี่ๆ ที่บ้านมาตั้งแต่เด็ก ทั้งเพลงฝรั่งอย่าง บอน โจวี หรือเพลงการ์ตูน แต่เพลงที่ Touch จริงๆ คือพวกคาราบาว หรือ ดิ โอฬาร โปรเจ็คต์ หรือช่วงนั้นเทปเพลงที่เห็นในบ้านก็จะเป็นพี่เต๋อ เรวัต หรือคีตกวี เป็นต้น เราก็หล่อหลอมซึมซับจนได้มุ่งหน้าไปทางดนตรีเอง

พอมาเลือกฟังเอง ไม่ได้ฟังตามพี่ๆ ช่วงนั้นก็เล่นดนตรี ประกอบกับที่บ้านทำธุรกิจให้เช่าเครื่องดนตรี ทั้งพวกแอมป์ ไมค์ มิกเซอร์ ที่บ้านก็มีกีตาร์ไฟฟ้าวางอยู่ ก็เลยหัดเล่น ทีนี้ก็มีเพื่อนที่โรงเรียนเอากีตาร์มาหัดเล่นที่บ้านเรา แล้วบอกพี่สาวเราว่าเราเล่นกีตาร์ไม่ได้หรอก นิ้วสั้น เราก็เกิดแรงฮึดขึ้นมา

เราเป็นเด็กที่ฟังเพลงแล้วเปิดดูปกเทปว่ามีทีมงานเป็นใครบ้าง ใครทำอะไรบ้าง ใครมิกซ์ อัดที่สตูดิโอไหน รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นไปโดยธรรมชาติ

ตอนนั้นรู้สึกว่าเราไม่มีพรสวรรค์ด้านการเล่น แต่อยากแต่งเพลง ประกอบกับพี่ปู พงษ์สิทธิ์ มาเล่นที่โรงเรียน เลยเริ่มแต่งเพลงเลียนแบบพี่ปู ซึ่งช่วงแรกก็ต้องเลียนแบบก่อนล่ะ แล้วค่อยพัฒนาสู่การเรียนรู้

เบนเข็มสู่วงการดนตรี

ช่วงนั้นเรียนมหาวิทยาลัยปี 3 ก็พบว่าเราไม่ชอบทำงานด้านโฆษณาที่เรียนมาเนี่ยหรอก สิ่งที่เราควรไปเรียนคือด้านโปรดักชันมากกว่า ก็เลยเรียนให้จบ แล้วก็หมกมุ่นกับการฟังเพลงมากขึ้น อ่านนิตยสารดนตรี วิดีโอแสดงสดคอนเสิร์ตซึ่งทำให้เราอินในดนตรีขึ้นไปอีก

โปรดิวเซอร์คือใคร

เอาง่ายๆ คือถ้ามองว่าเพลงคือโปรดักต์ โปรดิวเซอร์คือคนที่ต้องทำยังไงก็ได้ให้โปรดักต์นั้นเสร็จ ไม่ว่าจะทำเอง แต่งเพลงเอง หาคนมาร้อง ดูว่าโปรดักต์ที่จะเสร็จหน้าตาเป็นยังไง ได้ยินเสียงยังไง โยงใยทุกคนมาทำให้งานนี้เสร็จ

หรือเดี๋ยวนี้ที่ฮิปฮอปเริ่มฮิต ถ้าเทียบกับดนตรีฮิปฮอป คนที่ทำบีตของวงการฮิปฮอปก็คือโปรดิวเซอร์

แต่ก็ไม่ใช่ว่าโปรดิวเซอร์ต้องทำทุกอย่างเอง หรือทำเพลงเอง อย่างริก รูบิน (Rick Rubin) โปรดิวเซอร์ระดับโลก เขาเป็นโปรดิวเซอร์ที่ทำงานในมุมมองของแฟนเพลง เขาเหมือนจะเล่นกีตาร์พอเป็นอยู่ แต่แต่งเพลงไม่เป็น เล่นเครื่องดนตรีแทบไม่เป็น แต่เขารู้ว่าวงคุณต้องทำอย่างนี้ สมมติเขาอยากมอง Red Hot Chili Pepper หรือ Black Sabbath เขาจะมองว่าเขาอยากได้ยินเพลงอะไรจากคนคนนี้ เขาไม่แคร์เลยว่าคุณจะทำได้หรือไม่ แต่ด้วยความคาดหวังของแฟนเพลงแล้วเขาอยากได้ยินแบบนี้

เขาเหมือนแทบไม่ต้องทำอะไรเลย แต่เขาอยู่ในเนื้องาน เขาเป็นคนฟันธงงาน เป็นคนบอกว่าโปรดักต์นี้เสร็จแบบนี้ เอาแบบนี้

โปรดิวเซอร์เหมือนเป็นพาร์ตเนอร์กัน บางทีวงก็ต้องหาสิ่งที่ขาดในตัวโปรดิวเซอร์ให้มาเติมสิ่งที่วงมองหาอยู่

ผลงานโปรดิวซ์ของดาโน่

งานแรกที่คนรู้จักกันน่าจะเป็นงาน Little Rock Project (โปรเจกต์ของแกรมมี่ในปี 2546 ที่นำวงป๊อปร็อกชั้นนำในยุคนั้นมาร้องเพลงของวงไมโคร) ส่วนงานที่เรียกว่าแจ้งเกิดเราจริงๆ ในฐานะโปรดิวเซอร์ เราได้ทำงานตั้งแต่เริ่มต้น เลือกวงจริงๆ คือ Retrospect อัลบั้มแรก เหมือนเราโตไปด้วยกัน แฟนเพลงก็ให้เกียรติเรา

เราอยากทำงานเบื้องหลังมาตั้งแต่แรก คิดไปว่าการมาเป็นศิลปินออกเทปจะทำให้ได้รู้จักพี่ๆ ที่ทำงานเบื้องหลัง และทำให้ได้ทำงานเบื้องหลังในที่สุด เรารู้สึกว่าเราไม่ใช่คนที่อยู่บนเวที ไปเล่นก็เขินๆ

ต่อมาก็ได้ไปโปรดิวซ์ให้วง Klear ซึ่งพูดตามตรงว่าในช่วงแรกแพท (นักร้องนำวง Klear) เป็นคนปิดตัวเองและไม่ค่อยสื่อสารในทางบวกกับคนฟังเท่าไร แต่ก็โชคดีที่ช่วงนั้นเหมือนแพทจะเริ่มเปิดขึ้นนิดๆ ด้วยการโทรหาเราก่อนเพื่อทำความรู้จักกัน

พอทำงานร่วมกันสักพัก เราก็เห็นว่าแพทร้องเพลงเพราะมาก ซึ่งไม่เหมือนที่วงเคยทำชุดแรกที่ร็อกมาก ไม่ได้ใช้ประโยชน์ของเสียงเพราะๆ ของแพทเท่าไร จึงทำให้วงได้มีเพลงฮิตๆ อย่าง รักไม่ต้องการเวลา

นินจาในเงามืด

เราอยากซ่อนอยู่ข้างหลัง อยู่ในงานทุกๆ งาน แต่ไม่ได้เอาหน้าไม่ได้ใส่สไตล์ของเราลงไปจนคนจำได้ว่านี้งานเรา งานดาโน่แน่ๆ

เราไม่ได้โชว์ความเป็นเรา แต่ถ้าใครอยากได้ส่วนผสมแบบเราก็ค่อยมาหา มาทำงานร่วมกันดู

แต่ถ้าถามถึงงานที่เราไม่อยากทำก็คงเป็นศิลปินที่อะไรยังไงก็ได้จนเกินไป เพราะงานของเราจะยากมากๆ เพราะเขาจะไหลไปตามที่เราเสนอหมด แล้วก็หาตัวตนไม่เจอ

พูดตามตรง การเป็นวงดนตรีไม่ควรมีประชาธิปไตย บางครั้งการแชร์กับเพื่อนมันทำให้เราไม่ได้ฟันธงอะไรสักที ไม่มีคนที่ดูภาพรวมของงาน ทุกอย่างโหวตหมด มันก็ไม่เสร็จเสียที

จากโปรดิวเซอร์สู่ผู้บริหารค่ายเพลง

พอทำงานโปรดิวเซอร์สักพักหนึ่ง คนก็มักจะเชียร์ให้เปิดค่ายเพลง ซึ่งจริงๆ เป็นสิ่งที่เราไม่เคยคิดจะทำเลย มันเป็นการออกจากคอมฟอร์ตโซนมากๆ จึงได้มาทำงานที่ค่าย Wayfer Records ที่มีศิลปินอย่าง Boom Boom Cash, Annalynn, TELEx TELEXs, D Gerrard และ Wonderframe

ตอนนี้ทำมาทุกตำแหน่งแล้ว ตั้งแต่นักดนตรี โปรดิวเซอร์ และผู้บริหารค่ายเพลง แต่ก็ยังฟังเพลงอยู่ เน้นฟังเพลงที่ชอบ ไม่ได้ฟังเพื่อตามว่ากระแสทุกวันนี้เป็นอย่างไรอย่างเดียว

แต่บางครั้งเวลาที่ฟังเพลงออกไปจากคอมฟอร์ตโซนของเรา โดยเฉพาะเวลาที่ Spotify มัน Shuffle มาเนี่ย ก็ยังเจอเพลงใหม่ๆ ที่ชอบนะ แม้จะไม่ใช่เพลงร็อกที่เราชอบมากๆ มาตั้งแต่เมื่อก่อนก็ตาม

ทุกวันนี้ไม่ได้ทำงานโปรดิวเซอร์เท่าไรแล้ว แต่ก็ยังอยากเจอวงที่เราอยากทำให้อยู่นะ ถ้าเรายังเห็นหน้าที่เราอยู่ในนั้นว่าเราทำอะไรให้เขาได้ เราก็อยากทำ