Tokyo Swindlers คือซีรีส์ญี่ปุ่นเรื่องใหม่ของ Netflix ผลงานการกำกับและเขียนบทโดย ฮิโตชิ โอเนะ (ภาพยนตร์ Scoop! ปี 2016) สร้างจากนิยายขายดีของ โค ชินโจ ในปี 2019 โดยได้แรงบันดาลใจจากกลุ่มนักต้มตุ๋นซื้อ-ขายที่ดินที่เรียกกันว่า ‘จินเมงฉิ’ ซึ่งระบาดอย่างหนักในช่วงก่อนโอลิมปิกเกมส์ 2020 ในโตเกียว จนออกมาเป็นซีรีส์สืบสวนสอบสวนที่มีจังหวะให้คนดูได้ตื่นเต้นตลอดทั้งเรื่อง แต่ถ้าคาดหวังการหักมุมแบบพลิกไปพลิกมา เรื่องนี้อาจจะยังไม่ตอบโจทย์ 

ช่วงก่อนโอลิมปิกเกมส์ 2020 ราคาที่ดินในโตเกียวพุ่งสูงขึ้นมาก ทำให้กลุ่มนักต้มตุ๋นหลอกขายที่ดินกลับมาระบาดอีกครั้ง หลังจากที่เคยอาละวาดในช่วงปลายยุค 80 ที่ราคาที่ดินในญี่ปุ่นพุ่งสูงเป็นประวัติการณ์ ทาคุมิ สึจิโมโตะ (โก อายาโนะ) ชายหนุ่มผู้มีอดีต ได้เข้ามาอยู่ในสังกัดจินเมงฉิของ แฮร์ริสัน ยามานากะ (เอตสึชิ โทโยคาวะ) พวกเขาจะใช้เอกสารปลอมและสร้างเจ้าของที่ดินปลอมๆ เพื่อหลอกบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ นอกจากนี้ยังมีเพื่อนร่วมทีมอีก 3 คน ได้แก่ ทาเคชิตะ (คาซึกิ คิตามูระ) ฝ่ายหาข้อมูล, เรโกะ (เอโกะ โคอิเกะ) ฝ่ายจัดหาเจ้าของที่ดินปลอม และ โกโตะ (ปิแอร์ ทากิ) ที่ปรึกษาด้านกฎหมายปลอม ส่วนทาคุมิรับหน้าที่เป็นนักเจรจา โดยมีแฮร์ริสันคุมเกมอยู่เบื้องหลัง

จินเมงฉิทีมนี้ทำงานระดับ 1 พันล้านเยนมาหลายโครงการ จนกระทั่งแฮร์ริสันอยากเพิ่มความตื่นเต้นด้วยการเดิมพันหลอกขายที่ดินมูลค่า 1 หมื่นล้านเยนข้างๆ วัดพุทธในย่านธุรกิจ ความยากก็คือ แม่ชีประจำวัดแห่งนี้ไม่เคยคิดที่จะขายที่ดินมรดกและเป็นคนเก็บตัวจนแทบไม่มีช่องทางให้เจาะเข้าไปได้เลย แต่ในที่สุดก็มีคนตกหลุมพรางคือ อาโอยากิ (โคจิ ยามาโมโตะ) แห่งเซกิโย บริษัทอสังหายักษ์ใหญ่ของวงการ จังหวะเดียวกันทางทีมก็เริ่มเห็นช่องทางเข้าถึงตัวแม่ชีเจ้าของที่ดินได้แล้ว 

ส่วนอีกด้าน นักสืบชิโมมูระ (ลิลลี แฟรงกี) และนักสืบหน้าใหม่คุราโมจิ (เอไลซา อิเคดะ) เริ่มเห็นความไม่ชอบมาพากลจากคดีหลอกลวงที่ดินก่อนหน้านี้ว่าน่าจะมีความเชื่อมโยงไปถึงกลุ่มของแฮร์ริสัน ซึ่งเป็นศัตรูเก่าของชิโมมูระ กลายเป็นเกมชิงไหวชิงพริบของ 3 ฝ่าย คือ เหล่านักต้มตุ๋น เหยื่อ และนักสืบ พร้อมๆ กับรอยร้าวภายในกลุ่มจินเมงฉิ จนเผยให้เห็นความบ้าคลั่งและความโลภ รวมทั้งยังเปิดเผยอดีตของทาคุมิที่อาจเชื่อมโยงไปถึงแฮร์ริสันอีกด้วย

บอกไว้ก่อนว่า Tokyo Swindlers ไม่ใช่แนวเดียวกับภาพยนตร์ชิงไหวชิงพริบที่ทำให้คนดูเดาทางไม่ถูก หักมุมหัวทิ่มแบบ Ocean’s Eleven แต่เน้นไปที่การเจาะเข้าไปสู่ด้านมืดของแวดวงนักต้มตุ๋นและความเป็นมนุษย์ โดยเรื่องนี้แทบไม่มีตัวละครใดเป็นคนดีเลย ไม่ว่าจะเป็นฝั่งนักต้มตุ๋นที่เต็มไปด้วยความโลภ เอาแน่เอานอนไม่ได้ จะมีก็แต่แฮร์ริสันและทาคุมิที่เข้ามาสู่อาชีพนี้ไม่ใช่เพราะเรื่องเงิน

ส่วนทางฝั่งเหยื่อก็วางคาแรกเตอร์ให้เห็นแก่ตัว กระหายความสำเร็จ หรือมีสิ่งผิดบาปเข้าขั้นสมควรโดน หรือแม้แต่ตัวแม่ชีก็มีจุดด่างพร้อยบางอย่าง การกระทำต่างๆ ในเรื่องจึงทั้งสร้างความสะใจให้คนดูและเผยให้เห็นความฉ้อฉลในแวดวงอสังหาริมทรัพย์หรือแม้กระทั่งศาสนา

นอกจากโครงเรื่องจะว่าด้วยเรื่องการชิงไหวชิงพริบและเหตุการณ์น่าลุ้นแบบแมวจับหนูแล้ว Tokyo Swindlers ใส่โครงเรื่องย่อยให้ทำความรู้จักตัวละครหลักในมุมลึกๆ ทั้งทาคุมิที่ก้าวเข้าสู่วงการเพราะต้องการสะสางปมในอดีตของตัวเอง ส่วนแฮร์ริสันก็เข้าขั้นตัวร้ายที่เราได้เห็นกันบ่อยๆ ในซีรีส์แนวนี้ เพียงแต่เพิ่มดีกรีความวิปริตด้วยเหตุจูงใจผิดมนุษย์มนา และบอกที่มาที่ไปของเขาน้อยมาก เหมือนอยากจะให้เป็นตัวแทนของปีศาจที่มาลงโทษคนโลภ และนักสืบชิโมมูระ ตำรวจใกล้เกษียณที่ทุ่มเวลาทั้งชีวิตให้กับงาน จนกลายเป็นคนแปลกหน้าของครอบครัว

ความเชื่อมโยงของทั้ง 3 ตัวละครทำให้โครงเรื่องหลักค่อยๆ ลื่นไหล และเร้าอารมณ์ให้คนดูทั้งซึ้งไปจนถึงตื่นเต้นระทึกใจ ชวนติดตามได้ตลอดระยะเวลาเกือบ 7 ชั่วโมง ส่วนองค์ประกอบก็ช่วยสร้างบรรยากาศหนักหน่วงจนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องในบางฉากทั้งเรื่องแสงและงานด้านภาพ ที่สำคัญเรื่องนี้เต็มไปด้วยฉากความรุนแรงแบบไม่บันยะบันยัง และมีมากขึ้นเรื่อยๆ ตามจำนวนตอนที่เพิ่มขึ้นไป

อย่างไรก็ตาม ยังมีหลายจุดที่ยังไม่กลมกล่อม อย่างเช่น การปูพื้นตัวละครอื่นในเรื่องยังมีน้อยมาก จนบางตัวเหมือนหล่นหายจนเกือบลืมไปเลย หรือในหลายๆ จังหวะที่เหมือนจะมีอะไรลึกๆ เกี่ยวกับตัวละครนั้นๆ แต่ก็หยุดอยู่แค่ตรงนั้น ไม่ได้คลี่คลายให้กับคนดู รวมทั้งการดำดิ่งไปที่เบื้องลึกในใจของทาคุมิที่เหมือนน่าจะแสดงออกมาได้มากกว่านี้ แต่จนถึงตอนจบคนดูก็ยังไม่รู้สึกว่าเขาเอ็นจอยกับชีวิตจินเมงฉิสักเท่าไร

ด้านการแสดงก็เรียกว่าทำหน้าที่ได้ดีทุกคน ทั้งตัวละครหลักอย่าง โก อายาโนะ กับบทบาททาคุมิ สามารถวางคาแรกเตอร์ความขัดแย้งภายในของเขาออกมาได้ดีผ่านท่าทีสุภาพที่ใช้ในการต้มตุ๋น แต่ก็มีความฉงนสงสัยในใจตลอดเวลา เอตสึชิ โทโยคาวะ กับบทบาทแฮร์ริสัน แม้บางครั้งจะเหมือนนายแบบโฆษณาวิสกี้ไปหน่อย แต่ก็ดูน่าขนลุกจากความเย็นชา เดาใจยาก และความโหดเกินพิกัด ส่วน ปิแอร์ ทากิ ก็มีส่วนผสมของนักเลงรุ่นพ่อที่มีความปากร้ายใจดีอยู่เบาๆ คาซึกิ คิตามูระ กับบทบาททาเคชิตะก็คือกุ๊ยหางแถว กักขฬะ จนคนดูแอบสะใจเมื่อได้เห็นจุดจบของเขา และ โคจิ ยามาโมโตะ กับการถ่ายทอดพลังความน่ารำคาญของนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ในบทบาทอาโอยากิ ที่ทั้งน่าสงสารและน่าหมั่นไส้ในเวลาเดียวกัน ส่วนด้านอ่อนนุ่มแทบจะเรียกได้ว่าเป็นหนึ่งเดียวของเรื่องก็คือเอไลซา อิเคดะ กับความสวยสดใส ขณะเดียวกันก็มีความแอ็กชันนิดๆ เข้าคู่ไปกับ คุณลุงลิลลี แฟรงกี กับเส้นเรื่องที่หยอดความคอเมดี้เข้ามาหน่อยๆ ในช่วงแรก ทำให้เนื้อหาโดยรวมไม่เครียดจนเกินไป 

โดยรวม Tokyo Swindlers เป็นซีรีส์ชวนติดตามที่มีเรื่องให้ได้ลุ้นแบบถี่ๆ แต่ก็ค่อนข้างเป็นสูตรสำเร็จจนคาดเดาได้ในบางช่วง อย่างไรก็ดี ระยะเวลา 7 ชั่วโมงที่เสียไปก็ไม่เสียเปล่า รับรองว่าได้ความบันเทิงกลับมาแน่นอน