หลายคนมักสับสนระหว่างไข้หวัดธรรมดากับไข้หวัดใหญ่ ทั้งที่จริงๆ แล้วมีความแตกต่างกันอยู่ ซึ่งเราสามารถสังเกตตัวเองหรือคนในครอบครัวได้ โดยไข้หวัดธรรมดามักเกิดจากไวรัสหลากหลายชนิด มีอาการไข้ไม่สูงมาก น้ำมูกไหล และไออ่อนๆ ในขณะที่ไข้หวัดใหญ่เกิดจากเชื้อ Influenza Virus โดยเฉพาะ ผู้ป่วยมักมีไข้สูง ปวดเมื่อยตามตัวอย่างรุนแรง และอาการโดยรวมมักหนักกว่า แม้บางครั้งอาจแยกไม่ออกเพราะอาการคล้ายกัน วัคซีนไข้หวัดใหญ่จึงเป็นทางเลือกสำคัญในการป้องกัน
สำหรับการฉีดวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่จำเป็นมาก โดยเฉพาะสำหรับกลุ่มเสี่ยงอย่างหญิงตั้งครรภ์ที่มีอายุครรภ์มากกว่า 4 เดือน, เด็กเล็กอายุ 6 เดือน – 2 ปี, ผู้สูงอายุ 65 ปีขึ้นไป และผู้ป่วยโรคเรื้อรัง 7 กลุ่ม ได้แก่ โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง, โรคหืด, โรคหัวใจ, โรคหลอดเลือดสมอง, โรคไตวาย, ผู้ป่วยมะเร็งที่ได้รับยาเคมีบำบัด และโรคเบาหวาน
หลังฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่อาจมีอาการข้างเคียงเล็กน้อย เช่น มีไข้ ปวดเมื่อยตามตัว ปวดบวมบริเวณที่ฉีด หรือมีผื่นตามผิวหนัง แต่อาการเหล่านี้มักไม่รุนแรงและหายได้เองภายใน 1-2 วัน ซึ่งนับว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับความเสี่ยงจากการติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ ช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการฉีดวัคซีนคือก่อนเข้าฤดูฝนประมาณเดือนพฤษภาคม-มิถุนายน แต่ในความเป็นจริงแล้วสามารถฉีดได้ตลอดทั้งปี เนื่องจากประเทศไทยพบการระบาดของไข้หวัดใหญ่ได้เกือบทุกฤดูกาล การป้องกันด้วยวัคซีนจึงเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการลดความเสี่ยงจากภาวะแทรกซ้อนรุนแรงที่อาจเกิดขึ้น นอกจากการฉีดวัคซีนแล้ว การรักษาสุขอนามัยส่วนบุคคล เช่น ล้างมือบ่อยๆ และหลีกเลี่ยงผู้ป่วย ก็เป็นวิธีป้องกันที่ดีเช่นกัน
