Q: ดิฉันเพิ่งทำงานพลาดครั้งใหญ่ ทำให้โดนหัวหน้าด่ารุนแรงมากต่อหน้าลูกน้องทั้งทีม อายจนแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี กลัวสายตาลูกน้องที่มองเรามาเหลือเกินค่ะ เขาจะเสื่อมศรัทธาเราไหมคะ อยากลาออกจังเลยค่ะ

A: เรื่องโดนด่าโดนว่านี่ให้มองว่าเป็นการให้พรครับ ผมบอกเสมอว่าถ้าใครตำหนิเราแสดงว่าเขายังศรัทธาเราอยู่ว่าเราสามารถแก้ไขได้ เขายังเชื่ออยู่ว่าเราพัฒนาตัวเองได้ เขาถึงออกแรงมาบอกจุดที่เราควรปรับปรุง ลองถ้าเขาไม่รู้จะเหลืออะไรให้เชื่อในตัวเราแล้ว เขาไม่ต้องเสียพลังงานมาบอกเราหรอกครับว่าข้างหน้าเป็นเหว อย่าเดินไปนะ เดินไปแบบนั้นเธอจะตกเหว เขาปล่อยเราตกเหวไปต่อหน้าเลยครับ

ตราบเท่าที่ยังมีคนเตือนเราอยู่ให้คิดว่าเราโชคดีนะครับ ที่มีคนมาบอกเราว่าเราอย่าทำแบบนั้น มันไม่ดี วันที่เราไม่เหลือใครให้เตือนแล้ว วันที่ไม่มีใครกล้าเตือนเรา วันที่ทุกคนเบื่อหน่ายที่จะเตือนเรา แล้วเราตกเหวต่อหน้าทุกคน ผมว่าอันนั้นโหดกว่าเยอะเลยครับ

แต่อย่างว่าแหละครับ คุณคงได้พรชุดใหญ่มาทีเดียวเลยท้อจนจะลาออกแบบนี้ เป็นธรรมดานะครับที่คนเราจะท้อได้

ถ้าสติกลับมาแล้ว ลองดูดีๆ ว่าที่หัวหน้าเตือนเรานั้น (หรือจะเรียกว่าด่าก็ตามแต่อย่างที่คุณเจอ) เราทำอะไรพลาดไป เราจะแก้ไขอะไรได้ และคราวต่อไปเราจะป้องกันอะไรได้ไม่ให้โดนด่าเบอร์นี้อีก

เป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนจะทำพลาดได้ แต่ถ้าเราเรียนรู้จากความผิดพลาดได้ นั่นแหละครับคือการประสบความสำเร็จ บางทีในความพ่ายแพ้เราสามารถเจอชัยชนะได้นะครับ ลองคิดดูว่าถ้าเราไม่พลาดในครั้งนี้ เราอาจจะไม่รู้เลยว่าที่ทำมันผิดอย่างไร ดีเสียอีกที่เราได้รู้ ถ้าเรียนรู้ได้ เราไม่แพ้แล้วครับ ยิ่งถ้าล้มแล้วลุกได้ นี่สิครับยิ่งชนะ

เรื่องที่ผมอยากบอกคุณก็คือ ลูกน้องไม่ได้ต้องการหัวหน้าที่ไม่เคยทำอะไรผิดหรอกครับ ลูกน้องต้องการหัวหน้าที่เป็นคน เป็นคนในที่นี้คือสอนความเป็นคนให้เขาเห็นว่าคนเราผิดพลาดได้แต่ต้องเรียนรู้ คนเราล้มได้แต่ต้องลุกขึ้นให้ได้ เอาชีวิตเราเป็นบทเรียนให้ลูกน้องเรานี่แหละครับ เห็นไหมน้อง พี่ทำแบบนี้ผิด แต่พี่เรียนรู้ และพี่อยากให้น้องเรียนรู้เพื่อที่จะไม่ผิดอย่างพี่

ลองคิดดูว่าถ้าหัวหน้าไม่เคยทำอะไรผิดเลย บางทีลูกน้องก็จะเกร็งนะครับว่าตัวเองก็คงทำอะไรผิดไม่ได้ ขนาดหัวหน้าเรายังไม่เคยผิดเลย แต่ว่ากันตามตรง มีใครบ้างล่ะครับที่ไม่ผิด คนที่ไม่เคยทำผิดก็คือคนที่ไม่เคยลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างนั่นแหละครับ แล้วเราจะได้เรียนรู้อะไรจากการที่เราไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง คุณว่าไหมครับ

ผมคิดว่าถ้าคุณสามารถเรียนรู้จากความผิดพลาดครั้งนี้ได้ คุณทำให้ลูกน้องเห็นว่าคุณล้มได้แต่ลุกเป็น เรียนรู้ได้ ลูกน้องก็จะศรัทธาในตัวคุณได้ครับ หัวหน้าเราเจ๋งนะ เขากลับมาผงาดได้เหมือนเดิม ไม่มีอะไรฆ่าหัวหน้าเราได้เลยว่ะ เจ๋งออก!

เคยได้ยินไหมครับว่าวิกฤตสร้างฮีโร่ได้ เหตุการณ์ของคุณก็เหมือนกันครับ นี่แหละสถานการณ์ที่สร้างฮีโร่ได้ดีที่สุด ลูกน้องมองดูคุณอยู่ ได้เวลามอบบทเรียนที่ยิ่งใหญ่ให้กับลูกน้องแล้วครับ

“ดูพี่ไว้นะน้อง วันข้างหน้าถ้าน้องล้ม ลุกให้ได้อย่างพี่” เอาให้ได้แบบนั้นเลยครับ

วันข้างหน้าที่ลูกน้องคุณมีลูกน้องเอง เขาจะมีภาพแบบนี้ในใจเขา เขาจะไปทำแบบเดียวกับคุณเพื่อสอนลูกน้อง

เช่นเดียวกัน วันนี้คุณเป็นหัวหน้าแล้ว อย่าลืมนึกถึงความรู้สึกของลูกน้องเวลาที่เขาผิดพลาดนะครับ ให้โอกาสเขา เห็นตัวคุณเองในลูกน้องว่าเราก็เคยพลาดมาก่อน เพราะฉะนั้นเวลาที่ลูกน้องพลาดขึ้นมา ให้บอกตัวเองว่าน้องเขาก็พลาดได้ และต้องให้เขาเรียนรู้

เป็นหัวหน้าที่สมบูรณ์แบบไม่ได้แปลว่าเป็นหัวหน้าที่ไม่เคยผิดพลาดเลยสักครั้ง ถ้าจะให้ถูก ผมคิดว่าเราไม่ต้องไปยึดมั่นกับความสมบูรณ์แบบมากหรอกครับ เป็นหัวหน้าที่ดีที่สุดในเวอร์ชันของเรานี่แหละ มันไม่สมบูรณ์แบบหรอกครับ แต่มันเป็นเราในเวอร์ชันที่ดีที่สุด ณ ขณะนี้ก็พอ

ผมเอาใจช่วยครับ

* ส่งคำถามดราม่าในที่ทำงานที่คุณสงสัยมาได้ที่อีเมล [email protected] หรืออินบ็อกซ์ไปที่ FB: ท้อฟฟี่ แบรดชอว์ 

ภาพประกอบ: Nisakorn Rittapai

พิสูจน์อักษร: พรนภัส ชำนาญค้า