“แบบนี้พี่ว่าก็โอเคแล้วนะ อย่างน้อยก็พอขายได้บ้าง” หนึ่งเสียงของชาวบ้านกับการเปิด Phuket Sandbox

แม้หลายภาคส่วนทั้งรัฐและเอกชนจะพยายามผลักดันโปรเจกต์ Phuket Sandbox ให้เกิดขึ้น เพื่อนำรายได้จากการท่องเที่ยวมาพยุงธุรกิจตนเอง ทว่าใช่ว่าทุกคนจะได้รับผลประโยชน์แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วย ท่ามกลางความกลัวว่าโรคโควิดจะระบาดอีกหรือไม่ พ่อค้าแม่ขายบางคนที่ยึดหาชีพแบบหาเช้ากินค่ำกลับรู้สึกไม่เห็นด้วยกับการเปิด Phuket Sandbox เท่าไรนัก

ไซม่อน ทองหล่อ เป็นแม่ค้าขายโรตีริมหาดสุรินทร์ จังหวัดภูเก็ต เธอมาเปิดร้านในช่วงสายและกลับบ้านในช่วงเย็นของทุกวัน ความเงียบเหงาของหาดสุรินทร์ทำให้รายได้ที่เธอเคยได้รับในช่วงก่อนโควิดลดน้อยลงไปมาก กลิ่นหอมของโรตีชักชวนให้เราเดินเข้าร้านและพูดคุยถามสารทุกข์สุขดิบ แต่พอเปรยขึ้นว่า สัปดาห์หน้าจะภูเก็ตจะเปิด Sandbox แล้วนะ และบริเวณหาดน่าจะคึกคักขึ้น เธอกลับเอ่ยสวนเรามาว่า 

“แบบนี้พี่ว่าก็โอเคแล้วนะ อย่างน้อยก็พอขายได้บ้าง ถ้าเปิด Sandbox แล้วระบาดอีก จะทำมาหากินอย่างไร ไม่มีใครรับประกันสักคนว่าจะไม่เกิดระบาดขึ้น ทุกวันนี้ยังพอขายได้ มีรายได้บ้าง ถ้าเปิดแล้วระบาดแล้วต้องปิดเมือง บ้านพี่จะเอาอะไรกินกัน”

หาดสุรินทร์เป็นหนึ่งหาดชื่อดังที่ตั้งอยู่ระหว่างหาดกมลาและหาดบางเทา ตัวหาดเป็นเวิ้งโค้งสวย ยาวหลายร้อยเมตร นอกจากใช้เป็นสถานที่หย่อนใจ ที่นี่ยังเป็นสถานที่ยอดนิยมของชาวเซิร์ฟ เนื่องจากมีคลื่นลมแรงกำลังดี 

ไซม่อนไม่ใช่ชาวบ้านคนแรกที่กังวลในลักษณะนี้จากการลงพื้นที่ของ THE STANDARD หากแต่เสียงของเธอช่วยตอกย้ำถึงความกังวัลในใจ และหวังว่าทางภาครัฐและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะทำงานอย่างรัดกุมที่สุด เพื่อในการเปิด Phuket Sandbox ในครั้งนี้ผ่านพ้นไปด้วยดี 

ใครแวะไปแถวนั้นอย่าลืมไปอุดหนุนโรตีกันด้วยล่ะ