*บทความนี้เปิดเผยเนื้อหาของซีรีส์
ต้อนรับ Disability Pride Month 2022 เดือนแห่งความภาคภูมิใจและการเรียกร้องสิทธิ์ของคนพิการ ด้วยซีรีส์อบอุ่นหัวใจเรื่องใหม่จากเกาหลีใต้ Extraordinary Attorney Woo ออกอากาศทางช่อง ENA เป็นฝีมือผู้กำกับ ยูอินชิก จาก Mrs. Cop, Dr. Romantic, Vagabond ฯลฯ ร่วมกับนักเขียนหน้าใหม่ มุนจีวอน ที่เคยมีผลงานเกี่ยวกับพยานออทิสติกและทนายความไว้ในภาพยนตร์ Innocent Witness (2019)
ในเรื่องนี้เล่าเรื่องราวของ อูยองอู (รับบทโดย พัคอึนบิน) ทนายออทิสติกคนแรกแห่งเกาหลี หลายคนอาจจะนึกถึง ฮันกือรู จากซีรีส์ Move to Heaven ที่เป็น Asperger Syndrome ซึ่งจัดอยู่ในกลุ่มอาการหนึ่งในออทิสติกสเปกตรัม (Autistic Spectrum Disorder)
โดยหลักๆ แล้วเขาบกพร่องทักษะด้านการสื่อสาร ไม่สบตาตอนพูดคุย ไม่คุ้นกับการสัมผัสต้องตัว มีพฤติกรรมทำอะไรเป็นระเบียบแบบแผน หมกมุ่นในเรื่องที่ชอบมากๆ อย่างโลกใต้ท้องทะเล เขาสนใจจนสามารถจับสังเกตรายละเอียดในสิ่งที่คนมองข้าม เช่น สัตว์ในพิพิธภัณฑ์กำลังบาดเจ็บ และจะพบว่ากือรูใช้การท่องชื่อสัตว์ทะเลเป็นตัวช่วยหนึ่งเวลาตกอยู่ในสภาวะกดดันทางอารมณ์
เช่นเดียวกับอูยองอู (ที่อ่านกลับหน้ากลับหลังก็ยังเป็นอูยองอู) ผู้หลงรักวาฬและกฎหมาย ในวันที่เธอได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นออทิสติกเพราะมีพัฒนาการช้ากว่าเด็กคนอื่น คือวันเดียวกับที่เด็กน้อยเห็นพ่อถูกใช้ความรุนแรง นั่นทำให้เธอแสดงความกลัวด้วยการท่องความผิดข้อหาทำร้ายร่างกายจากหนังสือกฎหมายของพ่อออกมา นอกจากบุคลิกที่ได้เกริ่นไปแล้วข้างต้น อูยองอูมีอาการชัดเจนอีกอย่างคือพูดตามในสิ่งที่ได้ยิน เธอต้องพยายามยั้งตัวเองให้ทำน้อยลงโดยเฉพาะเมื่อเริ่มเข้ามาทำงานในบริษัทกฎหมายฮันบาดา
“ก่อนกล่าวคำชี้แจงทั้งหมด ฉันอยากขอความกรุณาค่ะ ฉันมีอาการออทิสติกสเปกตรัม ในสายตาของทุกท่าน ฉันอาจจะพูดตะกุกตะกักและแสดงท่าทีไม่เป็นธรรมชาติ แต่ฉันรักกฎหมายและความเคารพต่อจำเลยที่ฉันมีไม่ต่างไปจากทนายความคนอื่นค่ะ
“ในฐานะทนายความ ฉันจะช่วยจำเลย ฉันจะทำสุดความสามารถเพื่อเผยความจริงของคดีนี้ค่ะ”
บริษัท ‘ฮันบาดา’ ที่มีความหมายว่าทะเลนี้โอบรับเธอผู้จบเกียรตินิยมอันดับ 1 จากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยโซล เข้ามาทำงาน เพียงแค่แรกเริ่มแนะนำตัว จองมยองซอก (คังกียอง) หัวหน้าก็ปรามาสด้วยอคติแล้วว่าเธอไม่น่าจะทำงานนี้ได้แบบทนายคนอื่น
แต่เขาเปลี่ยนความคิดทันทีเมื่อยองอูอธิบายการช่วยเหลือลูกความในแง่มุมที่ตัวเขาเองมองข้ามไป จองมยองซอกจึงชื่นชมและเอ่ยปากขอโทษที่ใช้คำพูดไม่ระมัดระวัง แม้ตอนก้าวเข้าสู่ชั้นศาลจะเจอกับอุปสรรคบ้าง แต่ยองอูก็ผ่านมาได้ด้วยดี เธอแสดงความสามารถให้เพื่อนร่วมทีมเห็น โดยเฉพาะการจับสังเกตรายละเอียดเล็กๆ อีกทั้งยังได้เริ่มสนิทกับ อีจุนโฮ (คังแทโอ) ชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนเต้นรำวอลซ์ ‘ย่อย่ำย่ำ’ ผ่านประตูหมุน และมีเวลาให้เธอเล่าเรื่องวาฬอย่างสมใจ
ฟากคดีที่จบภายในตอนก็น่าสนใจไม่แพ้กัน นอกจากจะเห็นว่ากฎหมายสามารถพลิกแพลงตีความได้อย่างไรบ้าง สปอตไลต์ยังส่องไปที่ความรู้สึกนึกคิดของลูกความซึ่งสะท้อนมาหายองอูอีกที เธอตอบรับอ้อมกอดของคุณป้าที่เคยเลี้ยงเธอแม้จะไม่คุ้นเคยกับการสัมผัสนัก เป็นพยานการคัมเอาต์ของเจ้าสาวที่เป็นอิสระจากพ่อ นำมาสู่ฉากสั้นๆ ชวนเสียน้ำตาในท้ายเอพิโสด 2 กับการพูดความคิดของตัวเองให้พ่อที่คอยดูแลอย่างดีมาตลอดได้ฟัง
ความท้าทายของอูยองอูน่าจะถูกถ่ายทอดเพิ่มมากขึ้นในตอนถัดไป เช่นเดียวกับชีวิตจริงที่ผู้คนส่วนใหญ่ยังไม่คุ้นกับอาการเหล่านี้ หรือกระทั่งเหมารวมว่าบุคคลออทิสติกมีแต่พฤติกรรมเชิงลบ ก้าวร้าว จึงไม่สามารถทำงานอะไรได้เลย
สำหรับตัวนักแสดง พัคอึนบินให้สัมภาษณ์ว่าเธอระมัดระวังในการสร้างตัวละครอย่างมาก โดยได้พูดคุยกับผู้เชี่ยวชาญด้านออทิสติกสเปกตรัม เธอไม่อยากถอดแบบบุคคลตัวละครจากภาพที่เคยปรากฏผ่านสื่อ เพราะอาจจะสร้างการรับรู้แบบผิดๆ ได้ เธอพยายามทำความเข้าใจความคิดของยองอู และใส่หัวใจของเธอกับตัวละครลงไปในการแสดงเพื่อส่งสารให้กับผู้ชม
ด้านผู้กำกับเผยความรู้สึกที่รับทำผลงานนี้ว่า ซีรีส์เรื่องนี้จะสามารถเป็นพื้นที่ให้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวอันมีคุณค่าและหลากหลายได้ ซีรีส์กฎหมายส่วนใหญ่มุ่งเน้นที่ความมืดหม่น คดีฆาตกรรมหรือแก้แค้น แต่เรื่องนี้ไม่ใช่แบบนั้น นี่จะเป็นซีรีส์ที่มีทั้งอารมณ์ขันอันอบอุ่น พร้อมด้วยเรื่องราวอ่อนโยนและซาบซึ้งใจ
ด้วยความเป็นซีรีส์แนวอบอุ่นหัวใจที่สดใสพอสมควร จึงอาจมีข้อควรระวังอย่างหนึ่งว่าตัวละครอูยองอูไม่ใช่ภาพแทนของคนออทิสติกทั้งหมด แต่ละคนมีทักษะความสามารถและระดับความต้องการการช่วยเหลือมากน้อยแตกต่างกันไปเหมือนกับเฉดของสเปกตรัม และคงดีไม่น้อยหากเรื่องราวในซีรีส์สามารถทำให้ผู้ชมชาวไทยมีพื้นที่พูดคุยถกเถียง ปรับเปลี่ยนความเข้าใจในสิ่งที่เรายังไม่รู้ไปพร้อมๆ กัน เพื่อหาหนทางไม่ให้บุคคลออทิสติกและผู้พิการถูกเลือกปฏิบัติไปมากกว่านี้
ภาพ: Namoo Actors, Netflix, ENA
อ้างอิง:
