ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หลายประเทศทั่วโลกพยายามจัดการกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจก โดยเฉพาะก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ที่ถูกปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศ อันเป็นสาเหตุหนึ่งของภาวะโลกร้อน มีการตั้งเป้าหมายร่วมกันตามความตกลงปารีสเมื่อปี 2015 ที่จะพยายามควบคุมให้อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกเพิ่มสูงขึ้นไม่เกิน 2 องศาเซลเซียสตลอดศตวรรษนี้
แต่ดูเหมือนว่าความเป็นไปได้ที่จะไปให้ถึงเป้าหมายดังกล่าวเริ่มมีปัญหา จากรายงาน Emissions Gap Report 2018 ของสหประชาชาติ ระบุว่าในปีนี้มีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มสูงขึ้นเป็นครั้งแรกในรอบ 4 ปี หลังจากที่ก่อนหน้านี้อยู่ในระดับคงที่มาโดยตลอด สะท้อนให้เห็นถึงมาตรการจัดการกับภาวะโลกร้อนในหลายประเทศกำลังประสบปัญหาและมีแนวโน้มที่จะล้มเหลว
นอกจากนี้จากรายงานของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) เมื่อช่วงเดือนตุลาคมที่ผ่านมายังบ่งชี้ว่า หากทั่วโลกยังคงปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกในระดับเดียวกับปัจจุบัน จะทำให้อุณหภูมิเฉลี่ยพุ่งเกิน 1.5 องศาเซลเซียสภายในปี 2030 เมื่อเทียบกับช่วงก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมและเมื่อสิ้นสุดศตวรรษที่ 21 อุณหภูมิเฉลี่ยโลกอาจเพิ่มสูงขึ้นถึง 3.2 องศาเซลเซียส
นอกจากนี้ในรายงานยังระบุถึงการเข้ามีบทบาทของตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐ (Non-State Actors) ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานของรัฐในระดับชุมชน เมือง และภูมิภาค ธุรกิจห้างร้าน รวมถึงสถาบันการศึกษาต่างๆ ที่ล้วนจะส่งผลต่อโอกาสและความเป็นไปได้ที่จะไปให้ถึงเป้าหมายเรื่องอุณหภูมิเฉลี่ยที่ตั้งไว้
โดยสหประชาชาติคาดการณ์ว่าในปัจจุบันมากกว่า 7,000 เมืองใน 133 ประเทศทั่วโลก รวมถึงอีกกว่า 6,000 บริษัทที่มีทุนอย่างน้อย 36 ล้านล้านเหรียญสหรัฐ จะมีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนให้ประชาคมโลกเดินไปถึงเป้าหมายที่วางไว้ ซึ่งภาคส่วนนี้มีความสามารถที่จะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกกว่า 19 กิกะตันต่อปีภายในปี 2030
พิสูจน์อักษร: ภาสิณี เพิ่มพันธุ์พงศ์
อ้างอิง:
