‘ครัวบ้านอิน’ จากเจ๊ง 3 ล้าน สู่ร้านอาหารพรีเมียมนิช ด้วยตัวตนจริงใจที่ชนะใจลูกค้า

วงการอาหารทุกวันนี้เต็มไปด้วยผู้เล่นรายใหญ่ และการแข่งขันดุเดือดในทุกแพลตฟอร์ม เชฟอิน-​​ณรงค์ฤทธิ์ แซ่ขอ เจ้าของร้าน ครัวบ้านอิน กลับเลือกเดินทางที่ต่างออกไป 

 

เขาไม่ได้เริ่มจากครัวร้านหรูหรือร้านอาหารเชน แต่จากการทำคลิปลง TikTok ด้วยสำเนียงใต้และความจริงใจ จนต่อยอดมาเป็นร้านอาหารใต้ที่มีฐานลูกค้าเหนียวแน่น 

 

เบื้องหลังความสำเร็จของเชฟอิน ไม่ได้มาจากโชค แต่จากบทเรียนที่ล้มแล้วลุกหลายครั้ง ตั้งแต่เจ๊งคาเฟ่แรก มีหนี้ 3 ล้านบาท ไปจนถึงตัดสินใจรีเซ็ตชีวิตเพื่อกลับมาเริ่มใหม่ในแบบที่เข้าใจตัวเองมากขึ้น 

 

ทำธุรกิจร้านอาหาร ให้ลูกค้ารู้สึก ‘ชนะ’

 

คำว่า ‘คุ้มค่า’ ในแบบของเชฟอิน ไม่ได้แปลว่าต้องขายถูก แต่หมายถึง ‘ต้องเหนือความคาดหวัง’

 

ลูกค้าสั่งปลาตัวละ 890 บาท สิ่งที่เขาเสิร์ฟปลาน้ำหนักเกิน 2 กิโล และเมื่อลูกค้าเก่ากลับมาซ้ำ เขาก็แจกเมนูพิเศษโดยไม่สนว่าสั่งเท่าไหร่ เพราะสิ่งที่เขาเชื่อคือ การกลับมาคือคำชมที่น่าดีใจที่สุด

 

และเบื้องหลังคำว่าพรีเมียม ของครัวบ้านอิน ไม่ได้อยู่แค่ในจาน แต่อยู่ในทุกสัมผัส เช่น เครื่องฟอกอากาศในร้าน ยางรัดผมในห้องน้ำ กฎสำคัญของร้านคือทุกอย่างต้องคิดเผื่อลูกค้า เพื่อสร้างความประทับใจให้ได้มากที่สุด

 

รู้จักตัวเองให้ลึก แล้วหยิบมาเล่าให้โลกฟัง

 

จุดแข็งที่สุดของเชฟอิน ไม่ใช่แค่ฝีมือ แต่คือ ‘ตัวตน’ เขาเล่าเรื่องอาหารใต้ด้วยสำเนียงระนอง เล่าชีวิตจริงอย่างไม่ปรุงแต่ง และเน้นความรู้มากกว่าความตลก 

 

ผลลัพธ์คือเขาไม่ได้แค่มีผู้ติดตาม แต่มี ‘คนที่เชื่อ’ และพร้อมสนับสนุนทุกการเติบโต

 

การทำร้านอาหารจึงไม่ใช่แค่เปิดร้าน แต่ต้องเริ่มจากการสร้างตัวตนให้ชัด รู้ว่าอะไรที่เราถนัดจริง แล้วออกแบบทุกองค์ประกอบให้สะท้อนความเป็นเราอย่างแท้จริง

 

ร้านอาหาร = ธุรกิจ ไม่ใช่แค่แพสชัน

 

จากบทเรียนตอนคาเฟ่เจ๊ง เชฟอินยอมรับว่า “ผมทำอาหารได้ แต่ไม่เข้าใจหลังบ้านเลย” เขาไม่รู้ต้นทุน ไม่เข้าใจบัญชี จนมีปัญหาการเงินหนักและต้องรีเซ็ตใหม่ทั้งหมด

 

ครั้งนี้ เขาเริ่มจากการลิสต์ปัญหาและวิธีแก้ด้วยมือของตัวเอง เรียนรู้เรื่องบัญชี ภาษี HR และลงมือปรับทุกรายละเอียด เปลี่ยน mindset จากการทำตามใจ มาเป็นการบริหารแบบมีระบบ โดยยังไม่ทิ้งหัวใจเดิม

 

เลือกกลุ่มลูกค้าให้ชัดเจน

 

ก่อนเปิดครัวบ้านอิน เชฟอินได้ฟังคำพูดหนึ่งว่า ร้านอาหารต้องเลือกให้ชัดว่าจะจับตลาดไหน เขามองร้านตัวเองที่มีพื้นที่จำกัด และต้องลงทุนสูงกับวัตถุดิบ จึงเลือกกลุ่ม ‘พรีเมียมนิช’ พร้อมให้ลูกค้าจองอาหารล่วงหน้าเพื่อลดของเสีย

 

การเลือกนี้ทำให้เขาวางระบบทุกอย่างได้ชัดเจน ไม่ไหลไปตามกระแส และควบคุมต้นทุนได้อยู่หมัด

 

ธุรกิจดีได้ ถ้าคนทำไม่หลอกตัวเอง

 

บทเรียนสำคัญที่สุดที่เชฟอินได้จากการเจ๊งคือ “อย่าหลอกตัวเองว่าไปได้ ถ้ามันไม่ไหวก็ต้องหยุดและแก้” เขาจึงกล้าเลิกทำออนไลน์แม้รายได้แตะ 3 ล้านต่อเดือน เพราะรู้ว่าอัลกอริทึมเปลี่ยนแล้ว และต้นทุนแฝงกำลังบั่นทอน

 

เขากลับมาเริ่มใหม่ในสิ่งที่ถนัด และขยายธุรกิจออนไลน์แบบใช้ทรัพยากรน้อยที่สุด เพราะเข้าใจแล้วว่าสิ่งสำคัญไม่ใช่ยอดขายพุ่งไว แต่คือการยืนระยะอย่างมั่นคง

 

ในวันที่ทุกคนเร่งเติบโต เชฟอินเลือกตั้งคำถามกลับว่า “จะโตไปทำไม ถ้ามันไม่มั่นคงและไม่สุข” นี่ไม่ใช่แค่ปรัชญาชีวิต แต่มันคือสูตรลับของผู้ประกอบการรุ่นใหม่ที่อยากเติบโตอย่างมีราก