การรวมประเทศเยอรมนี เกิดขึ้นในวันที่ 3 ตุลาคม 1990 โดยสาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมนี (เยอรมนีตะวันออก) และสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี (เยอรมนีตะวันตก) ตัดสินใจรวมประเทศกันเป็นเยอรมนีเดียว ที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย และรวมเบอร์ลินตะวันออกและเบอร์ลินตะวันตกเป็นนครหนึ่งเดียวด้วยเช่นกัน
จุดเริ่มต้นของการรวมประเทศเกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม 1989 เมื่อระบอบการปกครองของเยอรมนีตะวันออกเริ่มสั่นคลอนจากการที่สาธารณรัฐประชาชนฮังการี เปิดพรมแดนด้านที่ติดกับออสเตรีย ส่งผลให้เกิดช่องโหว่ในแนวม่านเหล็กและเกิดการอพยพขนานใหญ่ของชาวเยอรมันตะวันออกจำนวนหลายพันคน ซึ่งหลบหนีออกจากประเทศไปยังฝั่งตะวันตกและออสเตรียโดยใช้ฮังการีเป็นทางผ่าน
นอกจากนี้การปฏิวัติอย่างสงบ (Peaceful Revolution) ซึ่งเป็นการประท้วงของชาวเยอรมันตะวันออก ยังส่งผลให้เกิดการเลือกตั้งเสรีขึ้นเป็นครั้งแรกในเยอรมนีตะวันออกเมื่อวันที่ 18 มีนาคม 1990 และนำไปสู่การเจรจาระหว่างเยอรมนีทั้งสองประเทศถึงประเด็นสนธิสัญญารวมประเทศอีกด้วย
ต่อมามีการเจรจาเพิ่มเติมซึ่งชาติมหาอำนาจอีก 4 ชาติที่เคยยึดครองเยอรมนีในอดีตมีส่วนร่วมด้วย จึงก่อให้เกิดการลงนามในสนธิสัญญา 2+4 (สนธิสัญญาว่าด้วยการตกลงขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับดินแดนเยอรมนี) ณ กรุงมอสโก สหภาพโซเวียต เมื่อวันที่ 12 กันยายน 1990 โดยให้อำนาจอธิปไตยอย่างสมบูรณ์แก่ประเทศเยอรมนีที่รวมกันใหม่ อีกทั้งเป็นการปลดปล่อยเยอรมนีทั้งสองประเทศจากภาระผูกพันและข้อจำกัดหลายประการที่เกิดขึ้นในสมัยที่ยังเป็นเขตปกครองของชาติมหาอำนาจด้วยเช่นกัน
ภาพ: Bodig / ullstein bild via Getty Images
