ไปเรียนปริญญาโทและเอก การบริหารจัดการมรดกโลก ที่โตเกียว, ญี่ปุ่น

ทุกครั้งที่แจน-ณิชมน บอกใครๆ ว่าเธอกำลังต่อด็อกเตอร์ด้านไหน เชื่อว่าคนที่ได้ยินต้องตาโตด้วยความทึ่งว่า มันมีวิชาแบบนี้อยู่ด้วยหรือ แต่พอรู้ว่าเป็นของญี่ปุ่น ทุกคนคงพูดคล้ายๆ กันว่า อืม ญี่ปุ่นนี่มันญี่ปุ่นจริงๆ! มาติดตามฟังเรื่องความเป็นอยู่ การรับจ๊อบรัวๆ และการห้ำหั่น (ทางวิชาการ) กับเพื่อนร่วมชั้นนานาชาติที่ วาเซดะ มหาวิทยาลัยชื่อดัง

02:13

こんにちは。

ジャンと申します。今東京で留学しています。東京はとても忙しくて高いけど、実はとても魅力的な場所ですよ。

それで、今日は学生生活についてお話したいと思います!

よろしくお願いします!

“สวัสดีค่ะ ชื่อแจนค่ะ

ตอนนี้ไปเรียนต่ออยู่ที่โตเกียว

โตเกียวเป็นเมืองที่วุ่นวายและค่าครองชีพแพงมากก็จริง

แต่มีเสน่ห์มากเลยนะ

วันนี้ก็เลยอยากมาเล่าเรื่องชีวิตนักศึกษาที่นั่นให้ฟังกันค่ะ

ฝากติดตามด้วยน้า”

02:42

“ความเป็นญี่ปุ่นมันเข้ามาสิงคุณตั้งแต่ตอนไหน”

เห็นว่าตอนไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน เกลียดประเทศนี้ ทำไมในที่สุดยอมกลืนน้ำลายตัวเองไปต่อโทต่อเอก
ทุนรัฐบาลญี่ปุ่น หรือ ทุนมงฯ (หรือทุนมงบุโช หรือชื่อเต็มๆ คือ ทุน Monbukagakusho) สมัครยังไง

05:51
“คือจบอักษรมาใช่ไหมคะ ทั่วไปถ้าเซฟๆ ก็คือไปต่อมาร์เก็ตติ้ง ต่อการบริหารธุรกิจ ก็เอาไปใช้ทำงานได้ในบริษัท แต่ก็รู้สึกว่า เรียนไปคงไม่ได้ทำงานในทางนั้นแน่ๆ เลย และถ้ายังไม่รู้ว่าจะจบไปทำอะไร แล้วจะเอาเงินที่บ้านไปลงเรียนเป็นล้านที่ต่างประเทศ มันก็คงดูไม่สมเหตุสมผลใช่ไหมคะ เพราะยังไม่รู้ว่าจะได้เอากลับมาใช้หรือเปล่า ที่สุดอาจจะกลับมาเป็นล่ามฟรีแลนซ์เหมือนเดิมก็ได้ ก็เลยคิดว่า อันดับแรก ต้องไปเรียนฟรี จะได้ใช้ไม่ได้ใช้ก็จะได้ไม่ขาดทุน ที่ได้มาคือประสบการณ์ชีวิต อะแล้วถ้าอยากได้เงินด้วย (คือไปทำงานพิเศษโดยใช้ความสามารถทางภาษาของตัวเองได้) ก็ต้องไปญี่ปุ่น…

“…เลยมานั่งดูว่า คอร์สไหนบ้างที่เราสนใจอยากเรียน แล้วก็มาเจอคณะ Asia-Pacific Study สรุปง่ายๆ เกี่ยวกับรัฐศาสตร์ International Relations แต่เราก็ไม่มีพื้นฐานเลย ถามว่าอ่านข่าวไหม สนใจสังคมโลกไหม คือไม่ สนใจแต่ใต้เตียงดารา แต่ตอนดูรายละเอียดคอร์สเห็นมีเขียนว่า World Heritage Management เท่านั้นล่ะ ชั้นเลย เกิดมาเพื่อเราเลย…

“…คือถ้าจะเสียเวลาไปสองปี มันต้องได้อะไรกลับมาบ้าง ต่อให้ไม่ได้เป็นเงินหรือเป็นงาน มันต้องได้ความบันเทิงระหว่างเรียน คอร์สเนี้ย ต่อให้ไม่ได้ใช้ ก็อยากรู้ อยากเรียน,,,”