แม้ว่าร่างกายจะเป็นของเรา แต่ในหลายๆ ทฤษฎี ร่างกายก็ไม่ใช่ของเราเหมือนกัน การเคลื่อนไหว การสัมผัส ความทรงจำของร่างกาย เหล่านี้ล้วนอยู่ภายในการเคลื่อนไหวโดยในหลายๆ ครั้ง แม้แต่เราเองก็ยังไม่รู้
นี่คือคำอธิบายของ The Retreat ผลงานแดนซ์เพอร์ฟอร์แมนซ์ของกลุ่ม Democrazy ที่พาทั้งนักแสดงและคนดูไปทดลองการเคลื่อนไหวหลากหลายแบบโดยไม่มีเนื้อเรื่องมาคลุมครอบ นัยหนึ่งมันก็คือการเคลื่อนไหว ทั้งเดิน เต้น เลื้อย คลาน กระโดด หรือการเคลื่อนไหวที่ไม่มีคำจะใช้อธิบายไปตลอดการแสดงจากต้นจนจบ
ชื่อการแสดง The Retreat เองก็เหมือนเป็นการล้อกับการเคลื่อนไหวที่เกือบจะไร้รูปแบบเหล่านี้ ที่เหมือนนักแสดง retreat หรือ ‘ถอดถอน’ ความเป็นตัวตนของตัวเองออกจากความเคลื่อนไหว ให้เหลือเพียงธรรมชาติของมันเท่านั้น เราจึงจะได้เห็นปฏิสัมพันธ์ของร่างกายนักแสดงกับอุปกรณ์ประกอบฉากหลายชิ้นหลายรูปแบบ สัมพันธ์กับร่างกายนักแสดงด้วยกันเอง รวมไปถึงสัมพันธ์กับพื้นที่ภายในห้อง ภายใต้การเคลื่อนไหวที่บิดเบี้ยว พลิ้วไหว ไปจนน่าหวาดเสียวในบางครั้ง
ความน่าสนใจในการแสดงที่ไม่มีเนื้อเรื่องเช่นนี้ คือเรื่องราวที่อยู่ภายในเนื้อตัวของนักแสดง แน่นอนว่าร่างกายมีความทรงจำ หลายท่าเต้นที่ออกมามันคืออดีต มันคือเรื่องราวเบื้องหลังที่หลบซ่อนอยู่ในสัญชาตญาณและความนึกคิดของนักแสดง ซึ่งก็น่าสนใจว่ามันจะพาร่างกายของพวกเขาไปถึงจุดไหนกัน
และไม่แน่ใจว่าเป็นความตั้งใจของทีมงานแสดงหรือเปล่า แต่การทำให้การแสดงไร้เรื่องราว ก็ทำให้คนดูอย่างเราถอดถอนตัวเองออกมาจากการแสดงเช่นกัน สังเกตได้จากช่วงแรกที่นักแสดงเริ่มเต้นและอิมโพรไวส์ไปในท่าทางที่บิดเบี้ยวหวาดเสียว ในใจเราก็ร้อนรนหรือเสียวไส้ไปกับนักแสดงด้วย แต่เมื่อการแสดงดำเนินไปถึงจุดที่เรียกได้ว่าโกลาหลและน่าอึดอัด ความ ‘อิน’ เหล่านี้ก็หายไป เหลือเพียงการติดตามอย่างเฉยเมยเท่านั้นที่เราพอจะทำได้
คล้ายจะเป็นการบอกว่าความวุ่นวายที่ดูไร้จุดสิ้นสุดและไม่มีต้นไม่มีปลาย ก็อาจทำให้เหล่าผู้ชมต้องหาทางออกให้ความกระวนกระวายอึดอัดใจที่มีด้วยการทำใจเป็นกลาง และเลิก ‘อิน’ ไปกับเรื่องราวตรงหน้าเพื่อสร้างความสบายใจ
The Retreat: a dance performance จัดแสดงที่สตูดิโอชั้น 4 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร (BACC) ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 12 สิงหาคม 2561 ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ The Retreat, a dance performance
ขอบคุณภาพจากเพจ Democrazy Theatre Studio
