โจเซฟ แอนจิโล
AGE: 23
NATIONALITY: THAI-ITALIAN
TEAM: PEACH
หนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาเลียนถือสัญชาติไทยและอังกฤษรายนี้ เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของรายการโดยไม่รู้ว่า The Face คืออะไร ผ่านงานเบื้องหลังในฐานะช่างภาพ ชอบวาดรูป และหลงใหลในเกาะบาหลีที่เล่นกีฬาโต้คลื่นสุดโปรดได้ทั้งปี โจเซฟพัฒนาความผูกพันต่อทะเล เพราะเติบโตที่ภูเก็ต อาศัยนอนโซฟาที่บ้านเพื่อน และ Airbnb ระหว่างถ่ายทำรายการนี้ และกำลังไล่ตามความฝันในวงการภาพยนตร์ หลังจากมีประสบการณ์ในการเรียนการแสดงที่อังกฤษ 3 ปี
โจเซฟเคยอยู่ที่ภูเก็ตนานเลยใช่ไหม
นานเลยครับ ผมเกิดที่ขอนแก่น อยู่ที่นั่น 5 ปี แล้วย้ายไปภูเก็ต เรียนโรงเรียนนานาชาติที่ภูเก็ต อยู่ที่นั่น 15 ปี แล้วครับ
ก่อนมาแข่งรายการนี้ มีโอกาสมากรุงเทพฯ บ้างไหม
ไม่ค่อยได้มาครับ แต่พ่อผมเคยทำงานที่กรุงเทพฯ ก็เคยมาเยี่ยมเขาทุกวันเสาร์-อาทิตย์ ก็นานมากแล้วครับ พอพ่อย้ายไปที่อื่น ผมก็ไม่ได้มากรุงเทพฯ เลย หลังจากเรียนจบที่ภูเก็ต ผมก็ย้ายไปเรียนการแสดงที่อังกฤษ 3 ปี
ไม่อยากหาลู่ทางเป็นนักแสดงที่นั่นเหรอ
คิดอยู่ครับ เพราะผมชอบศิลปะ ชอบการแสดงละครเวที แต่แม่อยากให้กลับมาเมืองไทยมากกว่า ผมก็เลยกลับมาอยู่ภูเก็ต เป็นช่างภาพ ชอบถ่ายภาพทะเล อะไรที่มีแดด เกาะ ป่า ผมยังอยากทำงานละคร งานศิลปะที่เมืองไทย เพราะที่นี่มีเรื่องโบราณ นาฏศิลป์ไทย ผมอยากทำศิลปะร่วมสมัย
โจเซฟมีความฝันที่หลากหลายนะ เล่นกีฬา เป็นช่างภาพ แล้วยังเรียนการแสดง
ใช่ครับ ผมชอบศิลปะมากเลย ชอบอะไรที่มันครีเอทีฟ เพราะพ่อผมก็เป็นนักวาด เป็นจิตรกร เป็นคนเล่นกีตาร์ ก็เลยได้ทุกอย่างจากพ่อ พ่อแนะนำว่าอย่าไปทำงานออฟฟิศนะ
จริงๆ ถ้าชอบเรื่องศิลปะทั้งหลาย อยู่ลอนดอนน่าจะเหมาะเลยนะ
เหมาะมากครับ แต่ว่าลอนดอนเป็นที่แบบ ถ้ายูเป็นคนผมทอง ตาสีฟ้า โอเค เป็นพระเอกได้ แต่ถ้าเป็นผิวแบบนี้คือแปลก
โอกาสที่จะได้บทเด่นก็น้อย
น้อยครับ พอมาเมืองไทยก็น้อยเหมือนกัน จึงคิดว่าสร้างโอกาสเองดีกว่า I’ll make my own stuff. เลยทำหนัง ทำวิดีโอ ถ่ายภาพเอง ผมคิดว่าถ้าเราทำได้เอง จะไปทางไหนก็ได้
ผมคิดว่าอยู่เมืองไทยโชคดีมากครับ รู้สึกโชคดีที่มีสายเลือดไทย เพราะถ้าผมเป็นคนอังกฤษ ผมคงจะเศร้า แล้วตอนอยู่ที่ลอนดอน สภาพอากาศมันหนาว คนก็ดีนะครับ แต่ว่าการแข่งขันสูง เพราะมีนักแสดงจำนวนมากที่ต้องแข่งขันกัน เมืองไทยก็เหมือนกัน แต่การเป็นลูกครึ่งก็สร้างโอกาสได้มากกว่า เพื่อนผมที่เป็นลูกครึ่งหลายคน พอไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่เมืองนอกแล้วเขาก็ไม่กลับมา เพราะคิดว่าประเทศอื่นดีกว่า แต่สำหรับผม อยู่เมืองไทยโอกาสดีกว่า อยากเป็นตัวแทนของไทย ผมอยากเปลี่ยนวงการศิลปะที่นี่มาก
เรื่องอะไรที่โจเซฟอยากเปลี่ยน
ก็เรื่องอุตสาหกรรมหนัง ผมคิดว่าผมสามารถทำให้เกิดอะไรได้มากกว่าที่เป็นอยู่ I think i can do more to it. เรามีแนวแอ็กชันแบบองค์บาก ซึ่งดีมากเลย เพื่อนที่เมืองนอก พอเขานึกถึงอะไรเกี่ยวกับเมืองไทย ก็จะนึกถึงเรื่องหนังแอ็กชัน หรือโทนี จา ผมว่าละครช่อง 7 ช่อง 3 มีแนวทางของตัวเอง คงไปเปลี่ยนไม่ได้ ผมอยากเอาอะไรมาเสริมที่เมืองไทย ทั้งละครเวที หนังอินดี้ ให้คนได้เห็นมากกว่าเดิม อะไรที่แปลกๆ ไม่ใช่เพื่อการค้า หรือดูซ้ำซาก
ดูโจเซฟมีความสุขกับชีวิต
ก็มีครับ แต่กรุงเทพฯ มันก็จะเศร้าๆ นิดหน่อย เพราะตอนนี้ผมนอนโซฟาบ้านเพื่อน ไม่ได้มีบ้านที่นี่ รู้สึกเกรงใจเพื่อน บางช่วงผมก็อยู่ Airbnb ก็เลยไม่ใช่อะไรที่ลงตัว I have to keep moving.
คุณแม่ที่ภูเก็ตคงคิดถึงแย่ ตอนเรามาทำงานที่นี่
ครับ แต่คุณแม่ก็ไม่อยากให้ผมอยู่บ้านด้วย อาจจะเบื่อและรำคาญ (หัวเราะ) ตอนผมอยู่ภูเก็ต ผมเช่าบ้านอยู่ติดทะเล ผมชอบทะเลมาก เป็นเด็กป่า ผมชอบปีนต้นไม้ ชอบดำน้ำ ยิ่งเดือนนี้นะครับ ฝนตก ลมพัดแรงมาก ถ้าเกิดอยู่เกาะตอนนี้ You can really feel it alive. เกาะมันมีชีวิตน่ะครับ ผมกับเพื่อนจะไปดูในกูเกิล แมป แล้วหาที่ลับที่คนไม่เคยไป ขับรถไป ปีนเขา หรือดำน้ำไป ไปมาทุกที่แล้วครับ
หนังที่อยากกำกับในอนาคตจะออกมาเป็นรูปแบบไหน
ผมอยากทำหนังอินดี้ ผมเขียนสคริปต์แล้วหลายเรื่อง จะมีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับผู้หญิงที่ขายดอกไม้ที่ถนนข้าวสาร ไปสัมภาษณ์มาแล้ว ผมชอบสัมภาษณ์คนที่มีชีวิตไม่ธรรมดา และอยากทำเป็นหนังแบบ Greek Tragedy คนที่นอนด้วยกัน ฆ่ากัน และมีดราม่า
แต่ผมอยากใส่ปรัชญาลงไปในหนังด้วย อยากทำซีรีส์เด็กลูกครึ่งที่โตมาในเมืองไทยแล้วมีศาสนา วัฒนธรรมของฝรั่งและคนไทย แล้วเกิดความรู้สึกว่า “I don’t belong anywhere.” ตอนผมไปอังกฤษ เขาก็คิดว่าผมเป็นคนไทย ตอนผมมาเมืองไทย เขาก็คิดว่าผมเป็นคนอังกฤษ “I don’t know what to do.”
ผมมีโครงการทำหนังกับอติลาและแมน ผมไปเห็นคนไม่มีบ้าน นอนป้ายรถเมล์ มีกระเป๋าพะรุงพะรัง เขาน่าจะมาจากต่างจังหวัดคนแบบนี้จะมาหางานในเมืองแล้วกลายเป็นคนไร้บ้าน ผมอยากทำสารคดี พาเขานั่งรถกลับบ้านไปด้วยกัน
ความพิเศษที่ไม่คิดว่าจะได้จากการแข่งขันรายการนี้คืออะไร
ได้เจอเพื่อนที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน แล้วรู้ว่าจะทำงานร่วมกันเป็นโปรเจกต์ได้
ตอนแข่งขันในรายการ มีช่วงไหนที่รู้สึกว่าไม่อยากทำไหม
ไม่ใช่ว่าไม่อยากทำ แต่แค่รู้สึกว่าแคมเปญบางอย่างทำไมไม่แมนกว่านี้ ควรจะมี more actions มันรู้สึกแบ๊วๆ ไม่แมนเลยครับ
การที่มีรายการที่ผู้ชายมาประกวดหลายอย่างไม่แพ้ผู้หญิง โจเซฟว่าสมัยนี้ผู้ชายก็ดูเหมือนวัตถุทางเพศกลายๆ ไหม
รู้สึกในบางครั้งครับ I feel like an object. (หัวเราะ)
เรื่อง ยศยอด คลังสมบัติ, นิธินาฏ ปุโรทกานนท์
ภาพ นวลตา วงศ์เจริญ
สไตลิสต์ ฐิติกาญจน์ กาญจนภักดี
ผู้ช่วยช่างภาพ ณภัทร ศิริสินชุติเดช
ช่างแต่งหน้า บุศย์รินทร์ หวังวิศาล
ช่างทำผม หฤษฏ์ ปัญญาอ้าย
เสื้อผ้า Leisure Project Store, P.MITH
สถานที่ Sonder Living Thailand
