รุกป่า VS. ยุบอนาคตใหม่ ‘ไอน์สไตน์’ การเมืองไทย

ข่าวใหญ่การเมืองไทยสัปดาห์นี้และคงจะเป็นกระแสต่อเนื่องไปคือกรณี กกต. ยื่นศาลรัฐธรรมนูญให้ ‘ยุบพรรคอนาคตใหม่’ ส่วนอีกข่าวหนึ่งที่มีกระแสต่อเนื่องยาวนานกว่าที่คาดคือ ‘ปารีณารุกป่า’

‘ปารีณารุกป่า’ กับ ‘ยุบพรรคอนาคตใหม่’ เป็นสองข่าวใหญ่ที่มีจุดร่วมให้ตั้งข้อสังเกตกันอยู่บ้างบางประการในแง่การประยุกต์ใช้ข้อกฎหมาย

‘ปารีณารุกป่า’ สังคมตั้งคำถามว่าเหตุใดจึงมีมาตรฐานต่างจากชาวบ้านทั่วไป สุดท้ายเรื่องปารีณารุกป่าถูกดึงเข้าไปพิจารณาใน ‘คณะกรรมการกฤษฎีกา’ ให้ชี้ขาดว่าเข้าข่ายกับกฎหมายใด เรื่องนี้จึงถูกประวิงเวลาให้ยืดยาวต่อไป หากถูกทวงถามเมื่อใด เราคงได้ยินคำว่า “เรื่องอยู่ในกรรมการกฤษฎีกา”

‘ยุบพรรคอนาคตใหม่’ สังคมเชื่ออยู่ว่าวันนี้ต้องมาถึง แม้หากตีความกฎหมายอย่างเคร่งครัดตามสไตล์ อ.ปิยบุตร แสงกนกกุล จะยืนยันว่าไม่เห็นช่องทางใดๆ ให้ยุบพรรคได้ แต่ที่สุดช่องทางนั้นก็ปรากฏ

อาจเป็นได้ว่า อ.ปิยบุตร ลืมไปว่าการเมืองไทยรู้กฎหมายอย่างเดียวไม่ได้ แต่ต้องประยุกต์ใช้ให้เป็นด้วย ส่วนกฎหมายไทยนั้น ถ้อยคำตามมาตราอาจไม่สำคัญเท่าจินตนาการแห่งการตีความ

‘ยุบพรรคอนาคตใหม่’ กับ ‘ปารีณารุกป่า’ มีข้อควรระวังคือสองเรื่องที่ดูไม่เชื่อมโยงกัน แต่หาก ‘ผู้คน’ เกิดความรู้สึกแล้วนำมาเปรียบเทียบกันเมื่อใด ตอนต่อไปของเรื่องก็ยากจะควบคุมคาดเดา

สามารถฟังพอดแคสต์ THE POWER GAME
ผ่านแอปพลิเคชันต่างๆ ที่คุณสะดวกหรือใช้อยู่แล้วได้เลย