อิ้งค์ วรันธร จากสมาชิกเกิร์ลแบนด์สู่ศิลปินซินธ์ป๊อปซาวด์ 80 ที่เธอบอกว่าถึงจะเกิดไม่ทันแต่ก็อินได้

อิ้งค์ วรันธร คือศิลปินจากค่าย Boxx Music ที่น่าจับตามองมากถึงมากที่สุด ด้วยพัฒนาการระหว่าง 5 ซิงเกิลที่ดีขึ้นอย่างก้าวกระโดดมากในระยะเวลาเพียง 2-3 ปี การแสดงสดที่เนี้ยบนิ้ง และล่าสุดก็เริ่มแต่งเพลงให้ตัวเอง จากการผลักดันของแทน ลิปตา โปรดิวเซอร์ของเธอ ด้วยฝีไม้ลายมือทั้งหมดนี้ ทำให้เราอยากติดตามเอาใจช่วยว่าเธอจะพัฒนาไปได้อีกไกลขนาดไหน

Ep. Album Bliss

เป็นอีพีอัลบั้มแรกในชีวิต มันเริ่มจากตอนที่ทำเพลง เหงา เหงา เป็นซิงเกิลแรก ก็คิดไว้ว่าอยากมีอัลบั้มเป็นของตัวเองสักอัลบั้ม พอถึงจุดที่คิดว่ามีเพลงเยอะแล้ว ก็เลยอยากทำให้เป็นอัลบั้มที่จับต้องได้สำหรับแฟนเพลงของเรา ซีดีมันจับต้องได้ แต่เราเองก็ชอบเก็บ เราก็เชื่อว่าจะยังมีคนที่อยากเก็บ

Bliss ก็แปลว่ามีความสุข เหมือนกับที่เรามีความสุขตอนร้องเพลง สมัยเรียนก็ชอบร้องเพลง มีความสุขกับการร้องเพลง ตอนแรกอาจมีความสุขกับคนรอบข้างแค่วงเล็กๆ แต่พอเป็นศิลปิน เพลงเรามันทำให้คนที่อาจจะไม่รู้จักเราด้วยซ้ำเขามีความสุขได้ เราเลยคิดว่าสิ่งนี้คือความหมายของอัลบั้มนี้

เกิดไม่ทันยุค 80 แต่ชอบเพลงซาวด์ 80

เกิดไม่ทันยุค 80 ค่ะ (หัวเราะ) แต่ช่วงที่ทำเพลงแรก ได้ฟังวงแนวซินธ์ของต่างประเทศพอดี ชื่อวง Electric Youth ก็เอามาคุยกับทีม ซึ่งรู้สึกว่าตอนนั้น เมื่อ 2 ปีที่แล้วยังไม่มีวงทำแนวนี้มากเท่าไร แต่น่าจะเป็นแฟชั่นในเมืองไทยในอีกไม่ช้า พี่ๆ โปรดิวเซอร์ก็รู้สึกว่าซาวด์แบบนี้เข้ากับเสียงลอยๆ ของเราอยู่ เพลงของเราถ้าถอดความเป็นอิเล็กทรอนิกส์ออกไป ก็จะกลายเป็นเพลงป๊อปเพราะๆ สักเพลงหนึ่ง

เราเกิดไม่ทัน 80 แต่ชอบฟังเพลงยุคนั้น รู้สึกว่าเพลงยุคนั้นมันน่ารัก แค่ฉันชอบเธอ เธอชอบฉัน ไม่ได้ฟูมฟายร้องไห้กับความรักมาก มันจริงใจและน่ารักดี ถ้าสังเกตดูเพลงเราจะไม่ฟูมฟายร้องไห้เลย จะแค่เหงาๆ เป็นอย่างมาก

Track by Track: Bliss

เหงา เหงา – เป็นเพลงแรกที่ทำกับ Boxx Music เรารู้จักกับพี่โอ๊บ (เพิ่มศักดิ์ พิสิษฐ์สังฆการ) ตั้งแต่เด็กๆ เลย ป.4 เพราะลูกพี่โอ๊บเป็นเพื่อนเราที่โรงเรียน แล้วเราก็เป็นเด็กกิจกรรมชอบร้องเพลง พี่โอ๊บก็อยู่วง TIME มีเพลง ดอกมะลิบาน ซึ่งอยากได้เสียงเด็ก เราก็ไปร้องให้พี่เขา จากนั้นก็ร้องให้พี่เขามาเรื่อยๆ พี่โอ๊บก็เป็นโปรดิวเซอร์วง Clash ด้วย ก็ไปรู้จักเขาด้วย พอพี่ๆ ร่วมกันทำค่าย Boxx Music ก็เลยมาชวนเราว่ายังชอบร้องเพลงอยู่ไหม มาทำเพลงกัน

พอได้ทำเพลง ก็เลยมาดูว่ามีอะไรในตัวเราที่พอเอามาทำเพลงได้บ้าง ก็พบว่าเราชอบคิดเชื่อมโยงของหรือสถานที่เข้ากับคน พอเล่าให้พี่ๆ ฟัง เขาก็ชอบ มันดูเป็นความเหงาที่ไม่เศร้ามาก

การผันตัวจาก Girl Band มาสู่ศิลปินเดี่ยว

อิ้งค์เคยอยู่ Chilli White Choc ซึ่งก็ทิ้งระยะห่างมานานแล้วเหมือนกัน ตอนนั้นเราอยู่ประมาณม.2 ตอนนี้ก็โตขึ้นมากแล้วเหมือนกัน เราไม่ได้คิดถึงตัวเองเมื่อตอนนั้นเลย ตอนนั้นเราก็แฮปปี้นะ เป็นโอกาสที่ดี เราภูมิใจ แต่พอผ่านมานาน เราแทบไม่คิดเลยว่าจะกลับมาเป็นศิลปินอีก เราแฮปปี้กับการร้องเพลง เราเรียนร้องเพลง แต่เราไม่จำเป็นต้องทำงานศิลปินเป็นอาชีพก็ได้

ภาพลักษณ์ตอนนี้ก็มาจากเรา 100% เทียบกับตอนนั้นที่เราเป็นเด็กแล้วไม่ได้คิดอะไรเองเลย เหมือนเป็นเด็กคนนั้นที่เปลี่ยนไป โตขึ้น

Track by Track: Bliss

ฉันต้องคิดถึงเธอแบบไหน – เพลงนี้ทำต่อจากเพลง Snap เป็นซิงเกิลที่ 3 เราก็คิดว่าเพลงที่ 3 ควรเป็นเพลงช้า ส่วนเนื้อหาได้จากเพื่อนที่มีปัญหาแบบนี้ คือคุยกับคนหนึ่งทุกวัน แต่ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ เหมือนทุกวันนี้เราติดต่อกันง่าย ทำให้ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาทำให้เรา เขาทำกับเราคนเดียวหรือเปล่า เพลงนี้เรามีส่วนร่วมในการแต่งเนื้อเพลงด้วย

เกี่ยวกันไหม – เป็นเพลงแรกที่เปลี่ยนมาทำงานกับพี่แทน ลิปตา เราอยากกลับมาทำเพลงเร็ว เพราะหลังจากไปสัมภาษณ์หลายที่ จะมีแต่คนถามว่าน้องอิ้งค์เป็นคนเหงาเหรอ เป็นคนเศร้าเหรอ มีแต่เพลงเหงา เลยคิดว่าต้องมีเพลงมาเบรกความเหงาละ ส่วนเรื่องเนื้อหาคือเราคิดว่าผู้หญิงมักจะสดใสตอนที่มีความรัก ส่วนเนื้อเพลงก็เอาจากนิสัยที่เป็นคนขี้สงสัยของเราเอง ฟังเดโมจากพี่แทนครั้งแรกก็ชอบเลย มันมีความ Dojo มีความโยกแบบที่เราชอบ

แต่ก็มีการปรับเพลงนิดหน่อย เพราะพี่แทนแต่งมาเมโลดี้ต่ำมาก แม้ว่าแกจะบอกว่าเรนจ์เสียงเรากว้างมาก ทำให้ร้องได้ตั้งแต่ต่ำยันสูงมากก็ตาม ซึ่งพี่แทนแนะนำให้เอาสิ่งนี้มาใส่ไว้ในเพลง ทำให้เพลงมันมีอะไร ดูพิเศษ ดูเป็นเพลงที่ไม่มีอะไรแต่มีอะไร

Snap – จริงๆ เพลงนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับภาพยนตร์เรื่อง Snap แค่…ได้คิดถึง เลย เป็นอีกเพลงที่ทำกับพี่โอ๊บ คุยกันว่าอยากได้เพลงที่เน้นดนตรีเป็นหลัก ถ้าฟัง 5 เพลง เราคิดว่าเพลงนี้ดนตรีเท่สุด ดนตรีละเอียดมาก เราชอบมากเวลาเล่นสด เพราะมันมาก เลเยอร์ เครื่องดนตรีมันแน่น และมันเพราะ ทำให้คนฟังเชื่อว่าเราทำเพลงแนวนี้จริงๆ นะ จะเล่นซินธ์มากขึ้น ให้ Vocoder ตอนแต่งเพลงนี้นึกถึงความรักตอนมัธยมของตัวเอง ตอนขึ้นลิฟต์ตัวเดียวกับรุ่นพี่ที่แอบชอบ เราไม่ได้หวังจะเป็นแฟนเขาหรอก แต่คิดว่าน่ารักจังเลย อยากหยุดเวลาไว้ได้ไหม ส่วนเอ็มวีก็ได้พี่ปิง-เกรียงไกร วชิรธรรมพร มากำกับให้

ยังรู้สึก – เอ็มวีเพลงนี้ไปถ่ายที่โอซาก้า จริงๆ ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจทำเอ็มวี แต่พอได้ไปเที่ยวโอซาก้ากับค่าย เราก็คิดกับพี่ครีเอทีฟว่า ไหนๆ เราก็ไปเที่ยวที่ดีๆ แล้ว เราควรมีงานกลับมานะ (หัวเราะ) ก็เลยถ่ายเอ็มวีเพลงนี้เป็นแนวมู้ดๆ มากกว่า ถ่ายตอนเที่ยงคืนเลย เพลงนี้เรามีส่วนร่วมขึ้นอีกเยอะ เราแต่งเมโลดี้เองเลย จากการช่วยของพี่แทน ที่เล่นคอร์ดวนไป เราก็ร้องเมโลดี้ไป อันไหนโอเคก็อัดเก็บไว้ สุดท้ายเราใช้เวลา 4 ชั่วโมงในการแต่งเพลงนี้ทั้งเพลง มันปลดล็อกเราเลยล่ะ

พอเห็นชื่อตัวเองในเครดิตมันรู้สึกเท่มาก ดีใจเลยอะ อยากเอาไปอวดทุกคน

แต่ส่วนเนื้อหาไม่ได้เอามาจากตัวเองเลย แต่เกิดจากการที่พี่แทนไปเจอสเตตัสในเฟซบุ๊กอันหนึ่งว่า “ไม่ได้รักแล้ว แต่ยอมรับนะว่ายังรู้สึก” เราได้ฟังก็ นี่แหละ น่าจะเอามาแต่งเพลงได้ เรารู้สึกว่าทุกคนน่าจะเก็ตฟีลนี้

แต่ ‘สับสนในสับสน’ นี่อิ้งค์ไม่ได้คิดนะคะ เป็นพี่ข้าว วง Fellow Fellow เขียนให้ ตอนฟังครั้งแรกเรายัง หือ ไม่เคยได้ยินเลย แต่พี่แทนบอกว่าคำนี้มันมาแน่

Eargasm Combo