เวลาที่เรารู้สึกเศร้า ผิดหวัง หรือกดดัน สิ่งที่อยากทำที่สุดเดี๋ยวนั้นคือการปล่อยโฮออกมาให้สุดเสียง แต่หลายคนกลับกลั้นน้ำตาเอาไว้ เพราะกลัวคนจะมองว่าการร้องไห้เป็นสัญญาณของความอ่อนแอ ทั้งที่จริงๆ แล้วการร้องไห้เป็นกลไกธรรมชาติที่มีประโยชน์ต่อร่างกายและจิตใจมากมาย โดยเฉพาะในด้านการจัดการกับความเครียดและความกดดันทางอารมณ์
เมื่อเรากำลังเผชิญกับอารมณ์ที่รุนแรง สมองจะส่งสัญญาณให้ต่อมน้ำตาทำงาน น้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมกับการสะอื้นจะช่วยผ่อนคลายความเครียดที่สะสมอยู่ภายใน เปรียบเสมือนการระบายลมออกจากลูกโป่งที่กำลังจะแตก ยิ่งปล่อยให้ลมค่อยๆ รั่วออกมา ความดันภายในลูกโป่งก็จะลดลงจนกลับมาอยู่ในสภาวะปกติ การร้องไห้ก็เช่นกัน ยิ่งเราปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาพร้อมกับสำรวจและซึมซับความรู้สึกที่เกิดขึ้น สภาพจิตใจของเราก็จะเริ่มสงบนิ่งและกลับมามีความสมดุลอีกครั้ง
รู้ไหมว่าการร้องไห้ยังกระตุ้นการหลั่งสารเอ็นดอร์ฟิน ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่ช่วยลดความเจ็บปวดและสร้างความรู้สึกผ่อนคลาย คล้ายกับการออกกำลังกายที่ปล่อยให้เอ็นดอร์ฟินออกมา ช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นหลังจากเหนื่อยล้า การร้องไห้ปริ่มๆ สักพักก็เหมือนได้ออกกำลังกายให้กับใจ ช่วยเติมพลังให้จิตใจของเรากลับมาแข็งแรงด้วยนะ
นอกจากนี้ยังมีอีกสารสำคัญที่หลั่งออกมาขณะร้องไห้คือออกซิโทซิน หรือที่หลายคนรู้จักในชื่อ ‘ฮอร์โมนแห่งความรัก’ ออกซิโทซินจะช่วยลดระดับฮอร์โมนความเครียดอย่างคอร์ติซอล และมันช่วยให้เรารู้สึกใกล้ชิดผูกพันกับคนรอบข้าง รู้จักเห็นอกเห็นใจทั้งตัวเองและผู้อื่นมากขึ้น หลายครั้งที่เรามักจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ร้องไห้กับใครสักคน จริงไหมล่ะ? ที่เรารู้สึกดีขึ้นเพราะนอกจากจะได้ระบายความรู้สึกแล้ว ออกซิโทซินยังช่วยกระชับความสัมพันธ์ระหว่างกัน ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยที่ได้มีคนคอยรับฟังนั่นเอง
แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะมีวิธีการจัดการกับอารมณ์แบบเดียวกัน บ้างก็ชอบร้องไห้คนเดียว บางคนต้องการให้มีคนคอยปลอบหรือกอด บางคนก็รู้สึกไม่สบายใจที่จะร้องไห้ต่อหน้าคนอื่น ซึ่งเราอยากบอกว่าทั้งหมดนั้นไม่มีอะไรผิดเลย ขอแค่เราได้มีช่วงเวลาส่วนตัวในการทำความเข้าใจกับตัวเอง ไม่หนีอารมณ์ที่เกิดขึ้น สุดท้ายแล้วก็จะผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความทุกข์นี้ไปได้
สิ่งสำคัญคือ เราต้องไม่ตัดสินตัวเองหรือรู้สึกผิดที่ร้องไห้ การแสดงอารมณ์ไม่ใช่ความอ่อนแอ แต่เป็นส่วนหนึ่งของการเป็นมนุษย์ที่มีความรู้สึกนึกคิด ทุกวันนี้สังคมให้ความสำคัญกับสุขภาพจิตมากขึ้นและพยายามสร้างพื้นที่ปลอดภัยให้ทุกคนได้เปิดใจ พูดคุย และแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมา โดยไม่ต้องกลัวการถูกตัดสิน
ดังนั้นเอาใหม่นะ ถ้าวันไหนที่เรารู้สึกอยากจะร้องไห้ แต่พยายามฝืนกลั้นเอาไว้ ลองถามตัวเองดูว่า “ทำไมฉันถึงไม่ยอมให้ตัวเองร้องไห้?” บางทีคำตอบอาจทำให้เราเข้าใจบางอย่างมากขึ้นก็ได้
และถ้ามีโอกาส ลองเปิดใจคุยกับคนที่ไว้ใจให้เขาได้รับรู้ความในใจของเรา เราอาจค้นพบมุมมองใหม่ๆ หรือได้รับกำลังใจดีๆ ที่จะช่วยให้เราก้าวข้ามอุปสรรคไปได้ ขอให้จำไว้ว่าไม่มีอะไรผิดเลยกับการร้องไห้ มันเป็นหนทางหนึ่งที่ธรรมชาติมอบให้เรารับมือและเยียวยาจิตใจ ใช้มันให้เป็นประโยชน์แล้วเดินหน้าต่อไป เพราะชีวิตยังมีเรื่องดีๆ รออยู่ข้างหน้าเสมอ
รู้ไหมว่าการร้องไห้ช่วยกระตุ้นการหลั่งสารเอ็นดอร์ฟิน ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่ช่วยลดความเจ็บปวดและสร้างความรู้สึกผ่อนคลาย
การร้องไห้ออกมาช่วยระบายความเครียดและความกดดันทางอารมณ์ที่สะสมอยู่ภายใน ทำให้จิตใจสงบและมีความสมดุลมากขึ้น
จำไว้ว่าการร้องไห้ไม่ใช่สัญญาณของความอ่อนแอ แต่เป็นการแสดงออกทางอารมณ์ที่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ ไม่มีอะไรผิดหรือน่าอาย
ถ้าวันไหนที่เรารู้สึกอยากจะร้องไห้ แต่พยายามฝืนกลั้นเอาไว้ ลองถามตัวเองดูว่า “ทำไมฉันถึงไม่ยอมให้ตัวเองร้องไห้?” บางทีคำตอบอาจทำให้เราเข้าใจบางอย่างมากขึ้นก็ได้
ตอนที่ร้องไห้มันจะกระตุ้นการหลั่งสารเอ็นดอร์ฟิน ซึ่งช่วยลดความเจ็บปวดและสร้างความรู้สึกผ่อนคลาย ไม่ต่างจากการออกกำลังกายให้จิตใจ
บางครั้งน้ำตาก็เป็นหนทางหนึ่งที่ธรรมชาติมอบให้เรารับมือ จัดการ และเยียวยาจิตใจ เมื่อต้องเจอกับช่วงเวลาที่ยากลำบาก
การร้องไห้ช่วยส่งเสริมการหลั่งออกซิโทซิน ช่วยลดฮอร์โมนความเครียด เพิ่มความรู้สึกผูกพันใกล้ชิดและเห็นอกเห็นใจผู้อื่นได้ด้วยนะ
หากได้ร้องไห้กับคนที่ไว้ใจ จะช่วยสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นและได้รับกำลังใจที่ดี
ร้องออกมาเถอะ อย่าเก็บไว้ ลองเปลี่ยนเป็นโอกาสให้ตัวเองได้ระบายและเปิดใจพูดคุยกับคนอื่น ก็อาจทำให้มองเห็นมุมมองใหม่ๆ ที่เป็นประโยชน์
หลังจากปาดน้ำตาแล้ว บอกตัวเองให้ฮึบและเชิดหน้าขึ้น ได้เวลาเดินหน้าต่อไปแล้วนะ อย่าลืมว่าชีวิตยังมีสิ่งดีๆ รออยู่ข้างหน้าเสมอ
