เส้นทางความสำเร็จของมหาเศรษฐีระดับโลกอย่าง Bill Gates ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แม้จะเป็นผู้ร่วมก่อตั้ง Microsoft ที่ปัจจุบันมีมูลค่าบริษัทมากกว่า 3 ล้านล้านดอลลาร์ (ประมาณ 101 ล้านล้านบาท) แต่การตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด เพื่อมาทำธุรกิจซอฟต์แวร์ในปี 1975 กลับเป็นเรื่องที่เขาลังเลมาก และยังพยายามหาทางกลับไปเรียนให้จบ
ความฝันของ Gates และ Paul Allen เริ่มต้นตั้งแต่สมัยมัธยม เมื่อทั้งคู่ทำนายว่าไมโครโปรเซสเซอร์หรือชิปคอมพิวเตอร์ขนาดเล็กจะเปลี่ยนคอมพิวเตอร์ที่มีขนาดใหญ่และราคาแพงให้กลายเป็น ‘เครื่องมือส่วนบุคคล’ ที่ทุกคนสามารถเข้าถึงได้ แต่ Gates ยังไม่คิดว่าเทคโนโลยีพร้อมจนกระทั่งปี 1974
Gates เปิดเผยในหนังสือ ‘Source Code’ ที่เพิ่งวางจำหน่ายว่า เขาหลงรักบรรยากาศทางวิชาการในฮาร์วาร์ดมาก ชอบการได้เรียนรู้วิชาต่างๆ อย่างลึกซึ้ง ทั้งจิตวิทยา เศรษฐศาสตร์ และประวัติศาสตร์ รวมถึงการได้พูดคุยกับเพื่อนฉลาดๆ จนดึกดื่น
“ผมมีความสุขมากกับการใช้ชีวิตแบบเนิร์ดๆ ที่ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ แม้จะไม่ได้เข้าสังคมมาก แต่ก็มีเพื่อนมากพอที่จะรู้สึกสบายใจ” Gates ระบุ
จุดเปลี่ยนสำคัญเกิดขึ้นเมื่อ Allen วิ่งเข้ามาในห้องพร้อมนิตยสาร Popular Electronics ที่มีภาพ Altair 8800 ‘คอมพิวเตอร์ขนาดเล็กเครื่องแรกของโลก’ ที่สามารถแข่งขันกับรุ่นเชิงพาณิชย์ได้ ผลิตโดยบริษัท Micro Instrumentation and Telemetry Systems (MITS)
จุดนี้เองทำให้ทั้งคู่เชื่อว่า พวกเขาสามารถเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมใหม่นี้ได้ ด้วยการสร้างซอฟต์แวร์สำหรับคอมพิวเตอร์ที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของทุกครัวเรือนในอเมริกา
ด้วยความที่รักการเรียนมาก Gates จึงพยายามบริหาร Microsoft จากห้องพักในมหาวิทยาลัยอยู่ 2 เทอม โดยแบ่งเวลาระหว่างการเรียนที่ฮาร์เวิร์ดกับการทำงานที่ Albuquerque รัฐนิวเม็กซิโก ซึ่งเป็นที่ตั้งแรกของบริษัท
นอกจากนี้ยังขอให้ Ric Weiland เพื่อนอีกคนช่วยดูแลบริษัท แต่สุดท้าย Weiland กลับเลือกที่จะไปเรียนต่อปริญญาโทแล้วกลับมาทำงานที่ Microsoft อีกครั้ง ก่อนจะลาออกและย้ายไปอยู่ลอสแอนเจลิส (Weiland เสียชีวิตในปี 2006 ด้วยวัย 53 ปี)
สุดท้าย Gates ก็ต้อง ‘ยอมแพ้ต่อความจำเป็น’ และตัดสินใจทุ่มเทให้กับธุรกิจอย่างเต็มตัว เพราะเขารู้ว่าไม่มีใครจะสามารถขับเคลื่อนบริษัทด้วยความเข้มข้นที่ต้องการได้เท่าตัวเขาเอง
แม้ตอนนั้นการลาออกจากมหาวิทยาลัยจะดูเหมือนความเสี่ยง แต่ Gates มองว่าหากล้มเหลวเขาก็สามารถกลับไปเรียนต่อได้ อีกทั้งยังมีเงินเก็บจากการทำโปรแกรมตั้งแต่สมัยมัธยม และธุรกิจซอฟต์แวร์ก็ไม่ต้องใช้เงินลงทุนมาก
ปัจจุบัน Gates มองว่าการตัดสินใจครั้งนั้นคุ้มค่า เพราะการเริ่มต้นเร็วทำให้ได้เรียนรู้มาก และวิสัยทัศน์ ‘คอมพิวเตอร์บนโต๊ะทุกตัว’ ของพวกเขาก็เป็นจริง แม้ตอนนั้นแม้แต่คนในวงการก็ยังมองไม่เห็นว่าซอฟต์แวร์จะกลายเป็นอุตสาหกรรมใหญ่ที่ต้องการโปรแกรมหลากหลายรูปแบบ ทั้งฐานข้อมูล เวิร์ดโปรเซสซิง และสเปรดชีต โดยส่วนใหญ่ยังคงมองแคบๆ แค่ว่า ‘เราจะเล่นเกมบนเครื่องนี้ได้ไหม’
อย่างไรก็ตาม แม้ Microsoft จะประสบความสำเร็จอย่างสูง แต่ Gates ก็ไม่เคยได้กลับไปเรียนต่อที่ฮาร์วาร์ดจนจบ และต้องทำหน้าที่ซีอีโอคนแรกของบริษัทไปจนถึงปี 2000
อ้างอิง:
