ในยุคที่กีฬาเป็นพรมแดนใหม่ของการแสดงออกมากกว่าการแข่งขัน โดยเฉพาะในมิติของแฟชั่น ทำให้นักมวยไม่ได้ขึ้นสังเวียนเพียงเพื่อแลกหมัด หรือครองเข็มขัดแชมป์เท่านั้น
แต่ยังแบกเอาตัวตน รสนิยม และอัตลักษณ์มาสื่อสารผ่านเสื้อผ้าทุกชิ้น ตั้งแต่เสื้อคลุมก่อนชก ไปจนถึงรองเท้าที่ใช้เดินเข้าสังเวียน ทุกองค์ประกอบล้วนถูกเลือกอย่างมีความหมาย ราวกับเป็นการสวมบทบาทก่อนเปิดฉากการแสดงจริง
จากวันที่ยูนิฟอร์มนักมวย เคยมีแค่กางเกงแพรสีจัดจ้าน และเสื้อคลุมพิมพ์โลโก้สปอนเซอร์เต็มตัว วันนี้…นักชกระดับท็อปกลับใช้แฟชันเป็น ‘ภาษาที่สอง’ ในการเล่าเรื่อง เชื่อมโยงผู้ชม และทลายเส้นแบ่งระหว่างเวทีกีฬา กับแฟชันอย่างลงตัว
