สหรัฐอเมริกา โดยคำสั่งของประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา แฮร์รี เอส. ทรูแมน ทิ้งระเบิดปรมาณูลูกแรกในสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่เมืองฮิโรชิมา
ระเบิดนิวเคลียร์ Little Boy มีความยาว 3 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 71 เซนติเมตร น้ำหนัก 4,000 กิโลกรัม บรรจุธาตุยูเรเนียม-235 น้ำหนักประมาณ 64 กิโลกรัม ส่วนที่จะเกิดปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิชชันมีน้ำหนัก 700 กรัม มีอานุภาพทำลายล้างเท่ากับระเบิด TNT 13 กิโลตัน
ระเบิด Little Boy ถูกปล่อยลงมาจากระดับความสูง 9,600 เมตร เมื่อเวลาประมาณ 08.15 น. ตามเวลาท้องถิ่นของประเทศญี่ปุ่น การจุดชนวนระเบิดเกิดขึ้นที่ระดับความสูง 580 เมตร และด้วยแรงระเบิด 15 กิโลตัน ส่งผลให้เมืองฮิโรชิมาทั้งเมืองถูกทำลายราบเป็นหน้ากลอง มีผู้เสียชีวิตทันทีกว่า 130,000 คน
อาวุธนี้ได้รับการพัฒนาขึ้นในโครงการแมนฮัตตัน ได้กำลังระเบิดมาจาก Enriched Uranium การทิ้งระเบิดถือเป็นการระเบิดปรมาณูครั้งที่ 2 ในประวัติศาสตร์ โดยการระเบิดปรมาณูครั้งแรกในประวัติศาสตร์เป็นการทดลองซึ่งเรียกว่า ทดลองทรีนิตี้ (Trinity Test) ในโครงการแมนฮัตตัน
3 วันต่อมา วันที่ 9 สิงหาคม สหรัฐฯ ก็ทิ้งระเบิดปรมาณูอีกลูกคือ Fat Man ถล่มเมืองนางาซากิ เมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดและเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่สำคัญของญี่ปุ่น โดยเครื่องบิน Bockscar B-29 Superfortress ขับโดย พ.ต. ชาร์ลส์ ดับเบิลยู. สวีนีย์ เป็นระเบิดนิวเคลียร์ชนิดแกนพลูโตเนียม มีอานุภาพทำลายล้างเท่ากับระเบิด TNT 21 กิโลตัน ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตทันทีกว่า 750,000 คน
นับเป็นระเบิดนิวเคลียร์เพียง 2 ลูกเท่านั้นที่นำมาใช้ในประวัติศาสตร์การทำสงคราม
