ไคลด์ ทอมบอกจ์ (Clyde W. Tombaugh) นักดาราศาสตร์แห่งหอดูดาวโลเวล รัฐแอริโซนา ค้นพบดาวพลูโต ซึ่งเป็นดาวเคราะห์ดวงที่ 9 ในระบบสุริยจักรวาล และประกาศใช้ชื่อดาวเคราะห์ดวงดังกล่าวว่า ‘พลูโต’ เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 1930 ซึ่งมาจากการเสนอของเด็กสาวชาวออกซ์ฟอร์ดชื่อ เวเนเทีย เบอร์เนย์ พลูโตเป็นชื่อเทพแห่งใต้พิภพของโรมันผู้ล่องหนได้ โดยดาวพลูโตใช้เวลาโคจรหมุนรอบดวงอาทิตย์ 248 ปีโลกต่อรอบ
ต่อมาในปี 2006 สหพันธ์ดาราศาสตร์สากลได้กำหนดนิยามของดาวเคราะห์ไว้ว่า ดาวเคราะห์คือวัตถุที่โคจรรอบดวงอาทิตย์, มีมวลมากพอที่จะทำให้มีสัณฐานกลมหรือเกือบกลม, ไม่มีวัตถุอื่นที่มีขนาดใกล้เคียงกันและลักษณะทางกายภาพคล้ายคลึงกันอยู่ใกล้วงโคจร และไม่ใช่ดวงจันทร์บริวารของดาวเคราะห์ และกำหนดประเภทวัตถุชนิดใหม่ เรียกว่าดาวเคราะห์แคระ ซึ่งมีนิยามคล้ายกับดาวเคราะห์
ส่งผลให้ดาวพลูโตขาดคุณสมบัติการเป็นดาวเคราะห์ตามนิยามของสหพันธ์ดาราศาสตร์สากล ที่ระบุว่าจะต้องไม่มีวัตถุอื่นที่มีขนาดใกล้เคียงกันและลักษณะทางกายภาพคล้ายคลึงกันอยู่ใกล้วงโคจร เนื่องจากดาวพลูโตมีวัตถุคล้ายกันหรือขนาดไล่เลี่ยกันอยู่ร่วมวงโคจรอยู่เป็นจำนวนมาก หรือเรียกง่ายๆ ว่าวงโคจรไม่ปลอดโปร่ง ทำให้สถานะของดาวพลูโตเปลี่ยนจากดาวเคราะห์มาเป็นดาวเคราะห์แคระ
