สุดสัปดาห์กับ ‘คลองโอ่งอ่าง’ ของกินอร่อย เพลงเพราะ ไม่ต้องพายเรือก็สนุกได้

สารภาพตามตรงว่า เราเป็นหนึ่งคนที่ไม่ค่อยอินกับถนนคนเดินคลองโอ่งอ่างเท่าไร อารมณ์แบบไปก็ได้ ไม่ไปก็ดี ถ้าผ่านค่อยแวะ เพราะบรรยากาศสองข้างทางก็ไม่ชวนให้พายเรือขนาดนั้น แต่หลังจากสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา เรานัดเพื่อนไปเดินเล่นยัง ‘ถนนคนเดินคลองโอ่งอ่าง’ จากตอนแรกที่คิดว่าคงไม่สนุกเท่าไร แต่ผลที่ได้กลับตรงกันข้าม เพราะบรรยากาศช่างเพลิน เหมาะกับการเดินเอื่อยเปื่อย ของกินอร่อย และชิลเกินคาด

อย่างที่ทราบกันดีว่า ‘ถนนคนเดินคลองโอ่งอ่าง’ เป็นโปรเจกต์ที่ผลักดันโดยรัฐบาล พล.อ. ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในการปรับภูมิทัศน์คลองโอ่งอ่างให้กลับมาสวยงามและน่าอยู่อีกครั้ง จนได้รับรางวัล 2020 Asian Townscape Awards จาก UN-Habitat Fukuoka ต้นแบบการปรับปรุงภูมิทัศน์ (Landscape Improvement Project) ซึ่งมีเพียง 6 สถานที่ในโลกเท่านั้นที่ได้รางวัลในปีนี้ 

เปิดเป็นถนนคนเดินทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 16.00-21.00 น. แบ่งเป็น 2 โซนใหญ่ๆ ฝั่งสะพานเหล็กนั้นเป็นทางโล่งเด่นด้วยกราฟฟิตี้และงานอาร์ตประดับตลอดทางเดิน เนื้อหาส่วนใหญ่มักเป็นเรื่องราวของชุมชนคลองโอ่งอ่าง มีท่าเรือสำหรับพายคายัค และร้านค้า ของกินบ้างปะปราย ทว่าส่วนที่เราชอบมากที่สุดคือส่วนสะพานหัน มีพื้นที่โล่งกว้างบริเวณสะพานเชื่อมต่อกับตลาดสำเพ็งและพาหุรัด บริเวณโซนนี้จึงมีผู้คนพลุกพล่านและไม่เงียบเหงา มีวงดนตรีคุณภาพบรรเลงเพลงเพราะๆ ในช่วงเย็นย่ำ

กิจกรรมพายคายัค จุดขายของที่นี่

ช่วงจากสะพานหันถึงสะพานบพิตรพิมุขมีของกินอร่อยๆ ตั้งวางอยู่ตลอดสองฝั่งคลอง มีตั้งแต่ของกินเล่นอย่างกุยช่าย เมี่ยงคำ ไปจนถึงอาหารหนักท้องน่าลิ้มลองอย่างอาหารอินเดีย (เพราะติดกับพาหุรัด) ฝั่งนี้มีของกินหน้าใหม่และเก่าปะปนอยู่มาก ร้านหน้าเก่าระดับตำนาน เช่น กุยช่ายสะพานหัน ก๋วยเตี๋ยวเจ้จู ก็มีให้กิน ร้านหน้าใหม่อย่างผัดไทย ต้มยำกุ้ง หรือชานมไข่มุก INK Teahouse ก็มีเสิร์ฟ ชอบร้านไหนกินร้านนั้น หรือจะแวะทุกร้านก็ได้ถ้าท้องไหว

เราเดินชม ชิม ช้อป ของกินอย่างสนุก บางจุดก็เหมาะแวะถ่ายรูป ฝั่งนี้ไม่มีกราฟฟิตี้เด่นชัดกับเท่ากับฝั่งสะพานเหล็ก แต่มีตรอกซอกซอยสวยและตึกเก่าให้แวะถ่ายรูปบ้างเป็นครั้งคราว 

ชานมไข่มุกจากร้าน INK Teahouse หอมชา ดูดได้เพลิน

ละแวกนั้นมีบ้านเก่าเยอะ

เดินเหนื่อยๆ ก็แวะมานั่งฟังวงดนตรีบรรเลงสด

เพราะเชื่อมต่อกับพาหุรัด ร้านอาหารอินเดียจึงเยอะมาก และอร่อยมากเช่นกัน

ฝาท่อพาหุรัดทำเป็นลวดลายเฉพาะถิ่นเหมือนญี่ปุ่น น่ารักดี

มุมในตรอกโฮสเทลอาม่า ทางเข้าต้องมองหาดีๆ นะ ระวังเดินเลย

เดินเข้าไปลึกๆ มีภาพกราฟฟิตี้คนท้องถิ่น 

เจอน้องแมวด้วย

กุยช่ายสะพานหันขายดีตลอด