วันที่ 6 กรกฎาคม 1885 หลุยส์ ปาสเตอร์ (Louis Pasteur) นักเคมีชาวฝรั่งเศส ประสบความสำเร็จในการทดสอบวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า (Rabies) เป็นครั้งแรก โดยใช้รักษาให้กับเด็กชายโจเซฟ เมสเตร์ (Joseph Meister) วัย 9 ขวบ ในสมัยนั้น
โรคพิษสุนัขบ้า โดยคนที่ถูกสุนัขบ้ากัดแล้วต้องเสียชีวิตทุกราย สัตว์ที่ป่วยด้วยโรคนี้ก็จะต้องตายโดยไม่มีวิธีรักษาหรือป้องกันได้ จากการค้นคว้าของปาสเตอร์พบว่าเชื้อสุนัขบ้าอยู่ในน้ำลาย
ดังนั้นเมื่อถูกน้ำลายของสุนัขที่มีเชื้อโรคอยู่ ไม่ว่าจะถูกเลียหรือถูกกัด เชื้อโรคในน้ำลายก็จะซึมเข้าไปทางแผลสู่ร่างกายได้ ปาสเตอร์ได้นำเชื้อมาเพาะวัคซีน แล้วนำไปทดลองกับสัตว์ ปรากฏว่าได้ผลเป็นอย่างดี
กระทั่งเด็กชายเมสเตร์ถูกสุนัขบ้ากัด และพ่อแม่นำบุตรชายมาให้ปาสเตอร์ทดลองรักษา ปรากฏว่าเด็กคนดังกล่าวมีอาการดีขึ้นจนเป็นปกติ ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการค้นพบวัคซีนที่สำคัญอีกหนึ่งตัวที่ช่วยชีวิตผู้คนได้อีกมากมาย
