ฝ่ามรสุมข่าวร้าย! จีนอัดฉีดเงินมหาศาล เศรษฐกิจไปต่อหรือแค่ประคองตัว?

วันนี้ผมจะมาชวนคุยเหลียวหลังแลหน้าเศรษฐกิจจีนกันครับ หลายคนคงสงสัยว่า ทำไมธนาคารกลางของจีน (PBOC) จึงต้องลดดอกเบี้ย สวนทางกับประเทศอื่นๆ ทั่วโลกที่กำลังเร่งขึ้นดอกเบี้ยและดึงสภาพคล่องกลับ พร้อมกับใช้นโยบายการคลังที่เข้มงวด

ปีนี้เป็นอีกปีที่ตลาดหุ้นจีนเผชิญมรสุมข่าวร้ายต่างๆ ที่พัดกระหน่ำไม่ยั้ง ล่าสุดประเทศจีนเกิดปัญหาภัยแล้งรุนแรงที่สุดในรอบ 150 ปี ปัญหาขาดแคลนไฟฟ้าภายในประเทศ ปัญหาการแพร่ระบาดของโควิดที่ยังไม่จบสิ้นง่ายๆ ล่าสุดมีหลายเมืองที่ต้องใช้มาตรการล็อกดาวน์อีกครั้ง ทั้งที่เศรษฐกิจเพิ่งกลับมาฟื้นตัวได้ไม่กี่เดือน หลังรัฐบาลจีนประกาศคลายล็อกดาวน์เมื่อกลางปีที่ผ่านมา

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

จีนเสี่ยงเกิดวิกฤตการณ์ฟองสบู่อสังหาลามสู่ภาคการเงิน คาด GDP โตต่ำ

มรสุมยักษ์ลูกเก่าก็ยังวนเวียนโถมใส่จีนเป็นระลอกๆ นั่นก็คือ ‘วิกฤตการณ์ฟองสบู่อสังหาริมทรัพย์ในจีน’ ที่กำลังถูกมองว่าจะลุกลามไปสู่ภาคการเงินหรือไม่ ทั่วโลกกำลังจับตาการบริหารจัดการปัญหานี้ของรัฐบาลจีน เศรษฐกิจจีนที่มีขนาดใหญ่อันดับ 2 โลก จะถลาลงแบบ Soft Landing หรือ Hard Landing

วิกฤตการณ์ฟองสบู่อสังหาในจีนเริ่มมาจากปีที่แล้ว หากจำกันได้ บริษัท Evergrande ขาดสภาพคล่องทางการเงินและผิดนัดชำระหนี้หุ้นกู้ แม้รัฐบาลจีนจะพยายามเข้ามาช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้า แต่สถานการณ์ยังบานปลายต่อเนื่อง ปัญหาโครงการบ้านที่สร้างไม่เสร็จ ผู้ซื้อบ้านไม่ยอมจ่ายเงินงวดผ่อนในหลายๆ โครงการอสังหา ธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลางอีกหลายแห่งขาดสภาพคล่องเช่นกัน ขณะที่หุ้นกู้สกุลดอลลาร์ของบริษัทอสังหาราคาร่วงระเนระนาด และบริษัทบางแห่งไม่สามารถระดมทุนใหม่ได้ หรือหากระดมทุนใหม่ก็มีต้นทุนที่อัตราดอกเบี้ยที่สูงเป็นพิเศษ

สถาบันการเงินที่ปล่อยกู้ให้กับโครงการต่างๆ ของบริษัทอสังหาก็ถูกจับตามองถึงความเสี่ยงปัญหาหนี้เสีย หรือ NPL ที่จะพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยปัญหาขาดสภาพคล่องหากบริษัทอสังหาไม่สามารถชำระหนี้ ลามไปถึงปัญหาที่น่ากลัวคือ ความเชื่อมั่นที่ลดลงจนประชาชนผู้ฝากแห่กันมาถอนเงิน นี่เป็นประเด็นใหญ่ที่โลกเกาะติดอย่างใกล้ชิดว่ารัฐบาลจีนจะรับมือกับวิกฤตนี้ไหวแค่ไหน?

เพราะโครงสร้างเศรษฐกิจของจีนมีสัดส่วนของภาคอสังหาสูงราว 30% ของขนาดเศรษฐกิจ (GDP) ทั้งประเทศ ที่สำคัญภาคอสังหายังเชื่อมโยงไปกับภาคธุรกิจต่างๆ ค่อนข้างมากเป็น Supply Chain นำโดยภาคก่อสร้างหรือผู้รับเหมาฯ วัสดุก่อสร้างต่างๆ สินค้าตกแต่งบ้าน เป็นต้น

ท่ามกลางวิกฤตการณ์ฟองสบู่อสังหาที่อยู่ระหว่างแก้ปัญหาและผลกระทบต่างๆ โดยเฉพาะจากมาตรการ Zero COVID ที่ทำให้เกิดการล็อกดาวน์เมืองใหญ่ๆ เป็นระยะตั้งแต่ไตรมาส 2 ต่อเนื่องมาถึงปัจจุบัน ล้วนกดดันต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจของจีนในปี 2565 นี้ สะท้อนจากตัวเลข GDP ขยายตัวสูง 4.8% ในไตรมาสแรก แต่ในไตรมาส 2 นี้ GDP กลับเติบโตเพียง 0.4% จึงเป็นที่มาที่เราได้เห็นทางการจีนใช้นโยบายผ่อนคลายทั้งมาตรการทางการเงินและการคลังแบบสอดประสาน เพื่อให้ GDP ปีนี้ไปถึงเป้าหมายที่ 5.5%

นักเศรษฐศาสตร์จากสำนักวิจัยต่างๆ ได้ปรับลดตัวเลขคาดการณ์ GDP ของจีนลดลง โดย IMF คาด GDP จีนเติบโต 3.3% ในปี 2565 และขยายตัว 4.6% ในปี 2566 ค่าย Goldman Sachs ได้ปรับลด GDP จีนปี 2565 เหลือ 3% จากเดิม 3.3% ค่าย Nomura ปรับลดคาดการณ์ GDP เหลือ 2.8% จากเดิม 3.3%

เร่งลดดอกเบี้ย-อัดฉีดเงิน 1 ล้านล้านหยวน กระตุ้นชีพจรเศรษฐกิจ

ในช่วงที่ผ่านมา สิ่งที่จีนได้ดำเนินการแก้ปัญหาไปแล้วคือ ธนาคารกลางจีนประกาศปรับลดอัตราดอกเบี้ยนโยบายและลดสัดส่วนเงินสำรองของธนาคารพาณิชย์ (RRR) ต่อเนื่องจากปีที่แล้วมาถึงปีนี้ ล่าสุดประกาศจัดเงินพิเศษเข้ามาช่วยเหลือโครงการที่มีปัญหาสร้างไม่เสร็จ โดยจัดตั้งสินเชื่อพิเศษ 2 แสนล้านหยวน เพื่อช่วยให้โครงการเดินหน้าต่อไปได้

ทั้งนี้ วันที่ 22 สิงหาคมที่ผ่านมา ธนาคารกลางจีนประกาศลดอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ลูกหนี้ชั้นดี หรือ LPR (Loan Prime Rate) ประเภท 1 ปี ลง 0.05% จาก 3.70% เหลือ 3.65% และประเภท 5 ปี ลง 0.15% จาก 4.45% สู่ระดับ 4.30% ซึ่งก่อนหน้าไม่นานเพิ่งมีการปรับลดอัตราดอกเบี้ยระยะกลาง หรือ Medium-Term Lending Facility (MLF) ประเภท 1 ปี สู่ระดับ 2.75% เป็นการสะท้อนว่า ทางการจีนใส่ใจเรื่องสภาพเศรษฐกิจภายในประเทศ

ขณะเดียวกันรัฐบาลจีนเร่งฟื้นฟูเศรษฐกิจภายในประเทศ ออกมาตรการแก้ไขปัญหาระยะสั้น และวางแผนรับมือระยะยาว โดยแก้ปัญหาระยะสั้นเรื่องภัยแล้งที่เลวร้ายที่สุดตั้งแต่ปี 2408 ที่ส่งผลกระทบต่อปริมาณน้ำในเขื่อน ทำให้ไม่สามารถผลิตไฟฟ้าได้ ส่งผลให้มณฑลเสฉวนและมณฑลใกล้เคียงเกิดภาวะขาดแคลนไฟฟ้าในช่วงที่ผ่านมานั้น ทางการจีนพยายามแก้ไขปัญหาเบื้องต้นด้วยการให้ทุกภาคส่วนประหยัดการใช้ไฟฟ้ามากที่สุด โดยตึกสูงในเซี่ยงไฮ้ต้องปิดไฟตอนกลางคืน รวมถึงป้ายโฆษณาด้วย

ส่วนการแก้ปัญหาระยะยาว ได้ประกาศอัดฉีดเงินมูลค่า 1 ล้านล้านหยวน เพื่อลงทุนในระบบโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่หลายโครงการ ประกอบด้วย

ด้านพลังงานหมุนเวียน จะเพิ่มกำลังการผลิตไฟฟ้า 100 GW ภายในปี 2566 และเพิ่มขึ้นอีก 450 GW
ด้านระบบชลประทาน เตรียมสร้างคลองส่งน้ำยาวกว่า 200 กิโลเมตร เพื่อสร้างสมดุลการใช้น้ำ และลงทุนในโครงการคลองส่งน้ำ เขื่อน และอ่างเก็บน้ำด้วยเม็ดเงินสูงถึง 800,000 ล้านหยวน การวางผังเมืองและสิ่งแวดล้อม ซึ่งวางผังเมืองที่ทันสมัย เน้นการสร้างพื้นที่สีเขียวและแหล่งน้ำมากขึ้น
ด้านรถไฟความเร็วสูง ตั้งเป้าสร้างโครงข่ายรถไฟความเร็วสูงแตะ 70,000 กิโลเมตรภายในปี 2578 และระบบโครงสร้างพื้นฐานด้านดิจิทัล เตรียมสร้างศูนย์ข้อมูลทั่วประเทศมูลค่ารวมกว่า 400,000 ล้านหยวน

การลงทุนโครงการใหญ่เหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่า จีนยังมีศักยภาพในการเติบโตสูง ถึงแม้ว่าจะมีข่าวร้ายเกิดขึ้นบ้าง แต่รัฐบาลจีนก็ตัดสินใจและแก้ปัญหาอย่างรวดเร็ว ผมเชื่อว่าช่วงที่ยากลำบากของจีนจะผ่านไปได้เร็วๆ นี้

ทั้งนี้ Bloomberg ได้รวบรวมตัวเลขเม็ดเงินสำหรับนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจของจีน พบว่า มีจำนวนเม็ดเงินรวมกันสูงถึง 35.5 ล้านล้านหยวน โดยรัฐบาลจีนตั้งเป้าใช้นโยบายการคลังเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ และนโยบายการเงินไว้เป็นกระสุนสำรอง เพื่อเร่งการเติบโตทางเศรษฐกิจ

จับตารัฐบาลจีนจะใช้วิธียื้อปัญหาหรือล้างปัญหาให้หลุดจากวิกฤต

แต่ก็ยังมีคำถามว่า สิ่งที่ทางการจีนพยายามดำเนินการ ทั้งการผ่อนปรนดอกเบี้ยและอัดฉีดเงินกระตุ้นเศรษฐกิจเต็มที่ จะทำให้จีนหลุดจากวิกฤตการณ์ฟองสบู่อสังหานี้ได้หรือไม่ ปัญหาจะลุกลามไปยังภาคการเงินหรือไม่ และต้องใช้เวลากี่ปีจึงฟื้น ล้วนเป็นเรื่องที่คาดเดายากจริงๆ เนื่องจากนับวันสถานการณ์โลกมีแต่ความไม่แน่นอนสูงขึ้นตลอด

มีตัวอย่างในอดีตที่หลายๆ ประเทศเคยเกิดภาวะวิกฤตการณ์ฟองสบู่อสังหา ในกรณีของสหรัฐฯ เคยเกิดวิกฤติ Subprime ในช่วงก่อนปี 2551 คงจำกันได้ วิกฤตการณ์ครั้งนั้นส่งผลกระทบไปทั่วโลกและเกิดภาวะเศรษฐกิจโลกตกต่ำ ในช่วงเวลานั้นสหรัฐฯ ใช้วิธีแก้วิกฤตการณ์นี้ด้วยการให้ผู้ประกอบการภาคอสังหาริมทรัพย์ ธนาคาร เจ้าหนี้หุ้นกู้ และผู้ฝากเงิน ร่วมรับผิดชอบความเสียหายในบางส่วน และสุดท้ายรัฐบาลก็รับภาระหนี้เสียต่างๆ ผ่านงบประมาณฯ ซึ่งเป็นการล้างปัญหาโดยใช้เวลากว่า 5 ปีที่สถานการณ์เศรษฐกิจจะกลับมาดีขึ้น

ประเทศญี่ปุ่นก็เคยเกิดวิกฤตการณ์ Japan Asset Price Bubble ในช่วงก่อนปี 2534 โดยธุรกิจในภาคอสังหาขยายตัวสูงมาก ตลาดหุ้นญี่ปุ่นพุ่งขึ้นรวดเร็วจนมีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก ขณะที่ดัชนี Nikkei ทะยานสูงถึง 34,000 จุด จนเมื่อรัฐบาลเข้ามาเบรกการเก็งกำไรในตลาดหุ้นและอสังหาไม่ให้ร้อนแรงจึงดิ่งลงมา หลังฟองสบู่อสังหาแตก เศรษฐกิจญี่ปุ่นพังทลาย และรัฐบาลไม่เข้ามาจัดการปัญหาหนี้เสียของสถาบันการเงิน จึงกลายเป็นปัญหายืดเยื้อและเกิดเป็นหนี้เสียที่ฝังตัวอยู่ในระบบ เป็นที่มาของเศรษฐกิจที่ตกต่ำนานนับ 10 ปีได้ จนถูกเรียกว่าเป็นช่วง ‘ทศวรรษที่หายไป’ หรือ ‘Lost Decade’ ญี่ปุ่นต้องมีต้นทุนที่สูงกว่าจะหลุดจากวิกฤตการณ์ครั้งนั้นมาได้

อีกประเทศที่ใกล้ตัวที่สุดคือประเทศไทย ก็เคยเกิดวิกฤตการณ์ฟองสบู่อสังหาเช่นกัน ในปี 2536 ที่ฟองสบู่อสังหาของไทยแตก ลากตลาดหุ้นไทยดิ่งลงอย่างแรงในปี 2537 และตามมาด้วยการถูกโจมตีค่าเงินบาท นำไปสู่วิกฤตต้มยำกุ้งในปี 2540 เป็นที่จดจำของโลก ซึ่งรัฐบาลไทยใช้วิธีแก้ปัญหาแบกรับปัญหาเหมือนสหรัฐฯ คือ ล้างหนี้เสียให้กับสถาบันการเงิน ทั้งตัดหนี้สูญ ปรับปรุงโครงสร้างหนี้ การใส่เงินเพิ่มทุนใหม่ให้กับสถาบันการเงินเพื่อให้ดำเนินงานต่อไป ใช้เวลาราว 4-5 ปีกว่าที่ไทยจะหลุดจากวิกฤตการณ์ใหญ่ครั้งนั้นกลับมาสู่ภาวะปกติได้ในปัจจุบัน

สำหรับประเทศจีนมีการคาดหวังว่าจีนอาจเลือกวิธีล้างปัญหาด้วยการให้ภาคอสังหาและสถาบันการเงินเจรจาและเข้าสู่กระบวนการปรับโครงสร้างหนี้ การตัดหนี้ออกจากบัญชี หรือ Hair Cut เพื่อให้จบได้เร็ว รัฐบาลจีนที่มีเงินคงคลังแข็งแกร่งอาจยอมเข้ามาซื้อหนี้เสียและใส่เงินเพิ่มทุนใหม่ เพื่อให้สถาบันการเงินเดินหน้าต่อไปได้ หากรัฐบาลจีนเลือกจะล้างปัญหารอบนี้ให้จบ โดยยอมให้เศรษฐกิจขยายตัวต่ำกว่าปกติในช่วงระยะเวลาสั้นๆ คาดว่าราว 3 ปีก็น่าจะกลับมาสู่ภาวะปกติที่ GDP พลิกเติบโตสูงอีกครั้งได้ในระยะยาว

ส่องอนาคต หลังจีนแซงสหรัฐฯ ขึ้นผู้นำด้านงานวิจัยวิทยาศาสตร์

กระแสการแข่งขันระหว่างจีนและสหรัฐฯ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้จำกัดในด้านการค้าเท่านั้น ล่าสุดจีนได้ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำด้านงานวิจัย ทั้งจำนวนงานวิจัยและจำนวนการอ้างอิง ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่สร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันให้กับจีน โดยในปี 2562 จีนได้สร้างงานวิจัยกว่า 407,181 ชิ้น ในขณะที่สหรัฐฯ มีงานวิจัยรวม 293,434 ชิ้น โดยงานวิจัยที่ถูกอ้างอิงมากที่สุด 10% แรกของโลก เป็นงานวิจัยจากจีนถึง 26.6% แซงหน้าสหรัฐฯ ที่ 21.1%

รายงานดังกล่าวถูกเปิดเผยในวันเดียวกับที่ประธานาธิบดี โจ ไบเดน ลงนามในร่างกฎหมายสนับสนุนอุตสาหกรรมเซมิคอนดักเตอร์และวิทยาศาสตร์ หรือ CHIPS and Science Act มูลค่ากว่า 280,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เมื่อวันที่ 10 สิงหาคมที่ผ่านมา

ความสำคัญของงานวิจัยด้านวิทยาศาสตร์มีมากมาย เพราะเป็นปัจจัยหลักในการผลักดันความสามารถทางการแข่งขันทางเศรษฐกิจของประเทศ

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาจีนให้ความสำคัญกับการศึกษาและงานวิจัยมาก โดยมองว่าการพัฒนาทรัพยากรบุคคลและองค์ความรู้จะช่วยให้ประเทศสามารถก้าวเป็นผู้นำโลกได้ และด้วยงานวิจัยที่ถูกอ้างอิงมากขึ้นก็แสดงถึง ‘การยอมรับจากนานาชาติ’ ด้วย

ที่สำคัญจีนยังวางเป้าหมายชัดเจนสู่การเป็น New Economy ด้วยบทบาทการเป็นผู้นำด้านอุตสาหกรรมการผลิต หากมีการยกระดับอุตสาหกรรมด้วยนวัตกรรม จะยิ่งช่วยให้จีนเป็นประเทศผู้นำอย่างแท้จริง และมีศักยภาพการเติบโตสูงในระยะยาว

สำหรับปัญหาความเสี่ยงด้านภูมิรัฐศาสตร์ ซึ่งมวยคู่หลักระหว่าง ‘รัฐบาลจีนกับรัฐบาลสหรัฐฯ’ ก็ยังเป็นปัญหาที่คาราคาซังและพร้อมปะทุได้ทุกเมื่อ แน่นอนว่าสถานการณ์การค้ากับสหรัฐฯ มีความเสี่ยงและความไม่แน่นอนที่จะเกิดข่าวร้ายขึ้นได้ตลอดเวลา แต่ในช่วงหลายปีก่อนหน้าที่ทั้งคู่จะขัดแย้งกันกลับพบว่า ภาคธุรกิจเอกชนของจีนสามารถทำมาหากิน มีรายได้และกำไรเติบโตได้ดีอย่างต่อเนื่อง

สะท้อนจากข้อมูลบริษัทเอกชน 500 อันดับแรกมีรายได้รวม 235 ล้านล้านหยวน เพิ่มขึ้นเกือบ 33 ล้านล้านหยวนจากปี 2563 หรือเพิ่มขึ้น 16.32% ขณะที่บริษัทที่มีสินทรัพย์มากกว่า 100,000 ล้านหยวน มีจำนวนเพิ่มขึ้น 18 บริษัทจากปี 2563

ปัจจุบันเศรษฐกิจจีนจึงถูกขับเคลื่อนด้วยพลังของภาคธุรกิจเอกชนที่แข็งแกร่ง โดยในช่วงเวลา 10 ปีที่ผ่านมา จำนวนบริษัทเอกชนเพิ่มขึ้นกว่า 4 เท่าตัว จาก 10.85 ล้านบริษัทในปี 2555 มาเป็น 44.57 ล้านบริษัทในปี 2564 สะท้อนว่า ภาคเอกชนจีนมีบทบาทสำคัญมากขึ้น เพราะรัฐบาลปรับปรุงกฎเกณฑ์ให้ภาคเอกชนมีส่วนร่วมในการพัฒนาประเทศมากขึ้นด้วย

ในระยะข้างหน้าการจะขึ้นเป็นผู้นำเศรษฐกิจโลกของจีนจะเป็นเป้าหมายที่เกิดขึ้นได้จริง เพราะทั้งภาครัฐและภาคเอกชนต่างเร่งพัฒนากันอย่างเต็มที่ จีนกำลังจะเป็นประเทศที่น่าจับตามองในทุกภาคส่วน และมีการคาดการณ์ว่าเศรษฐกิจจีนจะมีขนาดใหญ่แซงหน้าสหรัฐฯ ขึ้นเป็นมหาอำนาจอันดับ 1 ของโลกได้ ประมาณปี 2576 หรืออีก 11 ปีข้างหน้านี้แล้ว

กลยุทธ์ลงทุน DCA ลงทุนหุ้นจีนในระยะยาว ดันพอร์ตเติบโต

ผมยังคงมีความเชื่อมั่นว่า จีนมีศักยภาพการเติบโตทางเศรษฐกิจในระยะยาวครับ และหากเหลียวมองภาพรวมของตลาดหุ้นจีนที่ปรับตัวลงแรงในช่วงปี 2564 ต่อเนื่องจนถึงปีนี้ ดัชนี CSI 300 ได้ตกลงมาต่ำที่สุดในช่วงเดือนเมษายน 2565 หลังจากจีนกลับมาใช้มาตรการล็อกดาวน์ตามนโยบาย Zero COVID แต่เมื่อมีการเปิดประเทศช่วงเดือนพฤษภาคม ตลาดหุ้นพลิกกลับมาฟื้นตัวแรง โดยเฉพาะในเดือนมิถุนายนตลาดปรับตัวเพิ่มขึ้น 9.62% แม้จะเริ่มแผ่วลงในเดือนต่อๆ มา

ล่าสุดเดือนสิงหาคม ดัชนี CSI 300 ลดลง 0.07% เพราะสะดุดข่าวร้ายภัยแล้งและขาดแคลนไฟฟ้า (ข้อมูล ณ วันที่ 31 สิงหาคม 2565) ส่วนตั้งแต่ต้นปีถึงวันที่ 31 สิงหาคม 2565 ทำให้ดัชนียังลดลงราว 17.44%

ใครเชื่อมั่นการลงทุนในหุ้นจีนระยะยาวเหมือนผม สามารถใช้กลยุทธ์ลงทุนแบบ DCA (Dollar Cost Average) หรือพูดง่ายๆ คือ ลงทุนแบบ ‘ถัวเฉลี่ยต้นทุน’ ซึ่งการลงทุนสม่ำเสมอและให้เงินทำงานด้วยตัวมันเอง จะทำให้พอร์ตลงทุนไปถึงเป้าหมายผลตอบแทนที่ดีในระยะยาว

ผมมีเหตุผลที่ควร DCA เพื่อการลงทุนอย่างสบายใจ เพราะ

DCA เป็นการลงทุนที่ขจัดอารมณ์และความรู้สึกในการลงทุนออกไป ถือเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ทำให้การลงทุนประสบความสำเร็จ
สามารถทยอยใส่เงินลงทุนเป็นรายเดือนตามความสามารถในการออมที่มีอยู่ เพราะฉะนั้นคุณเพิ่งเริ่มทำงาน มีเงินเดือนน้อย ก็สามารถลงทุนน้อยได้ แต่ลงทุนทุกเดือน
เป็นการลงทุนอย่างต่อเนื่องในสินทรัพย์นั้นๆ ทำให้มีวินัยในการลงทุน
เป็นการลงทุนอย่างมีระบบอัตโนมัติไปเรื่อยๆ
การลงทุนระยะยาวทำให้ไม่หลงไปกับความผันผวนของตลาดในระยะสั้นจากข่าวร้ายรุมเร้า เท่ากับช่วยขจัดความผันผวนในระยะสั้นไปในตัว

การลงทุนแบบ DCA ถือเป็นแนวทางที่ดี เพราะเงินที่ใส่เข้ามาทุกงวดจะลงทุนในทุกสภาวะตลาด ไม่ว่าหุ้นหรือ ETF ที่ลงทุนจะอยู่ในขาขึ้นหรือขาลง ช่วยให้ไม่เสียโอกาสในพอร์ตลงทุน ทั้งส่วนต่างราคาสินทรัพย์หรือเงินปันผล และไม่ต้องมานั่งจับจังหวะตลาด ซึ่งก็มีน้อยคนมากที่จะคาดการณ์ทิศทางตลาดถูก

ผมเชื่อมั่นว่าการลงทุนแบบ DCA ตอบโจทย์การลงทุนแบบถัวเฉลี่ยต้นทุนลงทุนและเฉลี่ยความเสี่ยงไปด้วยกัน เป็นวิธีการที่สบายใจ ไม่ต้องคิดมาก และง่ายที่สุดแล้ว

ช่องทางติดตาม THE STANDARD WEALTH

Twitter: twitter.com/standard_wealth
Instagram: instagram.com/thestandardwealth
Official Line: https://lin.ee/xfPbXUP