*บทความนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาสำคัญของภาพยนตร์เรื่อง Our Little Sister*
ฮิโรคาสุ โคเรเอดะ ผู้กำกับชาวญี่ปุ่นที่ทุกผลงานจะต้องมีคำว่า ‘ครอบครัว’ เป็นหัวใจสำคัญ ผสานกับการเล่าเรื่องด้วยวิธีการเรียบง่าย เนิบช้า แต่เปี่ยมไปด้วยห้วงอารมณ์อันซับซ้อน สวยงาม ฉายภาพความรัก ความโศกเศร้า ความไม่สมบูรณ์แบบ และความอบอุ่น
และในวาระที่ House Samyan ฉลองครบรอบ 16 ปีด้วยการหยิบภาพยนตร์ญี่ปุ่น 16 เรื่อง 16 รสชาติกลับมาฉายอีกครั้ง และมี Our Little Sister (2015) ผลงานที่โคเรเอดะได้แรงบันดาลใจมาจากมังงะชื่อดังอย่าง Umimachi Diary เป็นหนึ่งในโปรแกรมฉาย เราจึงขอถือโอกาสพาตัวเองและทุกคนกลับไปซึมซับความรู้สึกที่แสนอบอุ่นของพี่น้องทั้งสี่ในโรงภาพยนตร์กันอีกครั้ง
Our Little Sister ว่าด้วยเรื่องราวของสามพี่น้องตระกูลโคดะที่พ่อออกจากบ้านไปแต่งงานใหม่ ส่วนแม่ก็หนีออกจากบ้านเพราะรับไม่ได้ที่สามีไปมีคนอื่น ทำให้พี่สาวคนโตอย่าง ซาจิ (ฮารุกะ อายาเซะ) ต้องเลี้ยงดู โยชิโนะ (มาซามิ นากาซาวะ) และจิกะ (คาโฮะ) แทนพ่อแม่ที่ทอดทิ้งพวกเธอไป
เมื่อวันเวลาผ่านไปกว่าสิบปี ทั้งสามคนเดินทางไปร่วมงานศพของพ่อที่เสียชีวิตจากโรคร้าย และทำให้พวกเธอได้พบกับ ซึสึ (ซึสึ ฮิโรเสะ) น้องสาวต่างแม่ที่คอยดูแลพ่อจนวินาทีสุดท้าย ซาจิจึงตัดสินใจชวนซึสึย้ายมาอยู่ด้วยกันที่เมืองคามาคุระ กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวอันแสนอบอุ่น ณ บ้านหลังเก่าที่ ‘หัวใจสี่ห้อง’ มีพวกเธอสี่คนคอยเติมเต็มกันและกัน
ห้องที่ 1: ซาจิ พี่สาวผู้เปรียบเสมือนแม่จอมจู้จี้ เสาหลักที่คอยค้ำจุนหัวใจของน้องสาวทั้งสามคน
ด้วยฐานะพี่สาวคนโตที่มีนิสัยรอบคอบ เจ้าระเบียบ ใส่ใจทุกรายละเอียด และมีทัศนคติที่สมเป็นผู้ใหญ่ จึงไม่แปลกนักหากซาจิจะเป็นเหมือนแม่จอมจู้จี้ที่คอยดูแลสั่งสอนน้องสาวทั้งสามคนอยู่ตลอดเวลา
ทั้งเวลากินข้าวที่เธอมักจะติเตียนจิกะให้กินให้เรียบร้อย หรือในตอนที่โยชิโนะร้องขอความช่วยเหลือเมื่อเจอแมลงในห้องน้ำ เธอก็พร้อมที่จะเข้าไปจัดการให้โดยไม่เกรงกลัว และยังเตรียมชุดยูกาตะของตัวเองไว้ให้กับซึสึสำหรับใส่ไปงานเทศกาลดอกไม้ไฟ
นอกจากนี้ซาจิยังเป็นผู้ที่คอยดูแลบ้านหลังเก่าที่พวกเธออาศัยอยู่เป็นอย่างดี ทั้งปัดกวาดเช็ดถูบ้านอยู่เป็นประจำเมื่อเธอมีเวลาว่าง ตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อมารดน้ำดูแลต้นบ๊วยในสวน และคอยยืนส่งน้องๆ พร้อมกับกล่าวคำว่า ‘ไปดีมาดีนะ’ ในทุกๆ เช้า
ไม่ใช่แค่เรื่องราวภายในบ้าน ซาจิยังยอมละทิ้งความรักของตัวเอง เลือกไม่ติดตามชายผู้เป็นที่รักไปใช้ชีวิตด้วยกันที่อเมริกาเพื่อคอยอยู่ดูแลบ้านและน้องสาวทั้งสามคนต่อไป แม้ว่าการตัดสินใจในครั้งนี้อาจทำให้เธอไม่สามารถแต่งงานออกเรือนได้อย่างที่โยชิโนะล้อเลียนเธอไว้จริงๆ ก็ตาม
สำหรับซาจิ บ้านหลังเก่านี้อาจจะเป็นสถานที่ที่ทำให้ครอบครัวของตัวเองต้องแตกร้าว แต่เธอก็ยังคงเลือกที่จะดูแลรักษาบ้านหลังนี้เอาไว้เพื่อให้เป็นสถานที่ที่น้องสาวของเธอได้กลับมากินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาและเติมเต็มความอบอุ่นในหัวใจได้ตลอดเวลา
ห้องที่ 2: โยชิโนะ พี่คนรองตัวแสบที่เป็นทั้งคู่กัดและคนที่ยืนอยู่เคียงข้างพี่สาวในยามที่หัวใจอ่อนแอ
แม้จะเป็นพี่น้องที่เติบโตมาด้วยกัน แต่โยชิโนะคือน้องสาวที่แตกต่างจากซาจิแบบสุดขั้ว ทั้งสไตล์การแต่งตัวที่สวยมีเสน่ห์ เป็นคนขี้หลงขี้ลืม ชอบดื่มสุราเป็นชีวิตจิตใจ แถมยังเป็นผู้หญิงสายเปย์อย่างแท้จริง
ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังชอบต่อล้อต่อเถียงกับพี่สาวอย่างซาจิอยู่บ่อยครั้ง ตั้งแต่แย่งอ่างแช่น้ำ แอบยืมเสื้อผ้าของซาจิไปใส่โดยไม่บอก ไปจนถึงเรื่องใหญ่อย่างการที่ซาจิชอบยึดติดกับบ้านหลังเก่าและเป็นห่วงน้องสาวมากจนเกินไป
ถ้ามองจากภายนอก เราจะเห็นแต่ความสัมพันธ์ที่เต็มไปด้วยปัญหา แต่ถ้ามองเข้ามาจาก ‘บ้าน’ หลังนี้ เราจะเห็นสายสัมพันธ์ถักทอทั้งคู่เข้าด้วยกันอย่างแน่นหนา เพราะเมื่อไรก็ตามที่พี่สาวจอมจู้จี้คนนี้เริ่มอ่อนแอ โยชิโนะก็พร้อมที่จะยืนอยู่เคียงข้างซาจิเสมอ
โดยเฉพาะเหตุการณ์ที่ซาจิต้องตัดสินใจว่าจะทิ้งบ้านหลังนี้เพื่อย้ายไปอยู่กับคนที่รักดีหรือไม่ เธอก็ยืนอยู่เคียงข้างเพื่อให้พี่สาวของตัวเองได้พักพิง พร้อมกับยืนยันว่าจะเป็นคนดูแลบ้านหลังนี้แทนซาจิให้เอง
แม้ว่าซาจิจะเป็นพี่สาวที่เพียบพร้อมและสามารถดูแลทุกคนในบ้านได้เป็นอย่างดี แต่ก็ใช่ว่าเธอจะเป็นคนที่สมบูรณ์แบบเสมอไป ดังนั้นโยชิโนะที่มีนิสัยและความคิดที่แตกต่างอย่างสุดขั้วจึงกลายเป็นส่วนเติมเต็มที่ขาดไปของซาจิได้อย่างลงตัว
ห้องที่ 3: จิกะ พี่สาวคนเล็กนิสัยเหมือนเด็ก ผู้คอยซับพอร์ตและเป็นรอยยิ้มให้กับทุกคนในบ้าน
เมื่อพี่สาวทั้งสองอย่างซาจิและโยชิโนะกลายเป็นคู่กัดกัน จึงเป็นหน้าที่ของจิกะที่มีนิสัยเหมือนเด็กมาคอยห้ามปรามไม่ให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน เรียกได้ว่าเธอคือ ‘กาวใจ’ สานสัมพันธ์ที่เริ่มร้าวของพี่สาวทั้งสองให้กลับมารักใคร่กลมเกลียวกันเหมือนเดิมแทบทุกครั้ง
นอกจากนี้จิกะยังเป็นคนที่คอยซับพอร์ตพี่สาวทั้งสองคนอย่างเต็มที่เสมอ ทั้งเป็นคนทำอาหารและทำงานบ้านแทนในเวลาที่ซาจิไม่อยู่ คอยช่วยเหลือโยชิโนะผู้เป็นพี่สาวจอมขี้เกียจโดยไม่อิดออด
และถึงแม้ว่าเธอจะมีนิสัยที่คล้ายกับเด็กที่คอยตามหลังซาจิและโยชิโนะอยู่ตลอดเวลา แต่ในขณะเดียวกัน จิกะก็ยังคงเป็นพี่สาวที่ดูแลเอาใจใส่น้องคนเล็กอย่างซึสึเป็นอย่างดี ทั้งตามไปให้กำลังใจซึสึในวันแข่งขันฟุตบอล ชวนซึสึมาช่วยกันทำข้าวแกงกะหรี่ และเป็นพี่ที่คอยรับฟังในเวลาที่ซึสึทุกข์ใจ
จิกะจึงเป็นน้องสาวคนสำคัญที่ซาจิและโยชิโนะขาดไม่ได้ รวมถึงเป็นพี่สาวที่คอยสร้างรอยยิ้มให้กับซึสึในวันที่เธอต้องการใครสักคน
ห้องที่ 4: ซึสึ น้องคนเล็กที่ถูกผู้ใหญ่ขโมยรอยยิ้ม แต่ก็ถูกเติมเต็มด้วยความอบอุ่นจากพี่สาวทั้งสามคน
ย้อนกลับไปในฉากต้นเรื่อง เมื่อซาจิ โยชิโนะ และจิกะ ได้พบกับซึสึครั้งแรก สีหน้าของเธอดูเรียบเฉยเหมือนไม่มีความรู้สึกใดๆ แต่ซาจิกลับสัมผัสถึงจิตใจอันหม่นหมองได้อย่างชัดเจน จึงตัดสินใจชวนซึสึให้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ทั้งๆ ที่เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรก
ซึสึที่สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ถูกส่งมาจากพี่สาว (แปลกหน้า) ทั้งสามจึงตอบตกลงอย่างรวดเร็ว และเมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ใบหน้าอันหม่นหมองในตอนแรกก็ค่อยๆ ถูกเติมเต็มด้วยความเอาใจใส่ของพี่สาวทั้งสามคน
ทั้งซาจิ พี่สาวคนโตที่เข้าใจความทุกข์ของซึสึเป็นอย่างดี เพราะเหตุการณ์ที่ซึสึต้องเผชิญนั้นไม่ได้แตกต่างจากสิ่งที่เธอเคยพบเจอในวัยเด็ก ซาจิจึงคอยดูแลเอาใจใส่น้องสาวคนเล็กของเธอเป็นพิเศษ
รวมถึงโยชิโนะ พี่สาวคนรองที่ดูจะไม่ค่อยได้ความเท่าไรนัก แต่เธอก็คอยแบ่งปันประสบการณ์ต่างๆ ทั้งเรื่องความรักและเรื่องราวของคุณพ่อให้ซึสึฟังอยู่เสมอ และพี่สาวคนเล็กอย่างจิกะก็เป็นคนที่คอยสร้างรอยยิ้มและคอยดูแลซึสึในเวลาที่พี่ๆ ของเธอไม่อยู่
จนกระทั่งเรื่องราวได้ดำเนินมาถึงฉากสุดท้าย หลังจากที่พวกเธอเดินทางมาร่วมงานศพของคุณป้าซาจิโกะ พวกเธอทั้งสี่พากันออกมาเดินเล่นที่ริมชายหาด ซึ่งจะสังเกตได้ว่าภายใต้ชุดงานศพสีดำที่ซึสึสวมใส่อยู่นั้น ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขอย่างแท้จริง ซึ่งแตกต่างจากฉากงานศพในตอนต้นเรื่องที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโศกเศร้า
ถ้ามองในองค์ประกอบภาพรวมทั้งหมด ครอบครัวของซึสึนั้นอยู่ห่างไกลจากคำว่า ‘สมบูรณ์แบบ’ อยู่หลายช่วงตัว ทุกคนล้วนมีส่วนที่ขาด เกิน แหว่งเว้า แต่ทั้งหมดช่วยกันบรรเทาความทุกข์และเติมเต็มความสุขให้กันและกัน
เช่นเดียวกับ ‘บ้านหลังเก่า’ ที่ดูไม่สมบูรณ์แบบ แต่เปรียบเสมือน ‘หัวใจทั้งสี่ห้อง’ ที่มีพวกเธอสี่คนคอยเติมเต็มความอบอุ่นให้กันและกัน เพื่อให้หัวใจดวงนี้ยังคงเต้นได้ต่อไปอย่างมีความสุขและแข็งแรง
สามารถตรวจสอบตารางฉายภาพยนตร์ญี่ปุ่นทั้ง 16 เรื่องได้ผ่านทาง
https://www.facebook.com/housesamyan/
ภาพประกอบ
พิสูจน์อักษร: ภาสิณี เพิ่มพันธุ์พงศ์
