ยุคนี้คนเข้าใจผิดว่าถ้าไม่ออกไปกิน ไปเที่ยว ไปถ่ายรูปเก๋ๆ ฉบับชีวิตติดแกลมลง Instagram แล้วชีวิตจะน่าเบื่อ ทั้งที่จริงๆ แล้ว ‘Me Time’ คืออีกหนึ่งศิลปะแห่งการใช้ชีวิตที่ช่วยให้ค้นพบว่า ‘การอยู่กับตัวเองก็เติมพลังให้ชีวิตได้เหมือนกัน’ ไม่ต้องสิ้นเปลือง ไม่ต้องปวดหัวกับคนเยอะๆ ไม่ต้องแต่งตัว ไม่ต้องแต่งหน้า ไม่ต้องคอยเช็กว่าหน้า ผม เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายโอเคหรือเปล่า แค่อยู่กับตัวเองในบ้านของเราเอง ทำในสิ่งที่ใจอยากทำ ก็มีความสุขได้แล้ว นี่คือเหตุผลที่ทำไมการให้เวลาตัวเองจึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราเชียร์ให้ทุกคนได้เปิดใจลองทำดู
การได้อยู่บ้านคือลาภอันประเสริฐ
ผู้คนมักจะมองว่าการต้องอยู่บ้านคือความน่าเบื่อและน่าเศร้า แต่จริงๆ แล้วมันคือโอกาสที่หาไม่ได้ง่ายๆ ในยุคที่ทุกคนไม่มีเวลา ลองคิดดูว่าสถานที่ที่เป็นส่วนตัว 100% ที่เราสามารถครอบครองได้ทั้งหมดโดยไม่ต้องแชร์กับใคร (ยกเว้นคนที่เราเลือกให้อยู่ด้วย) นอกจากบ้านของเราเองแล้วมีที่ไหนอีก? ไม่มีเลยใช่ไหมล่ะ! บ้านคือพื้นที่ส่วนตัวที่เราสามารถทำอะไรก็ได้โดยที่ไม่มีใครมาตัดสิน จะนอนกลิ้งอยู่บนพื้น กินพิซซ่าบนเตียง ใส่ชุดนอนลายการ์ตูนทั้งวัน หรือดูซีรีส์แบบไม่ลุกไปไหน ก็ไม่มีใครมาทำหน้าเอือมใส่เรา นี่คือความหรูหราที่แม้แต่เงินก็ซื้อไม่ได้
Me Time คือเวลาที่ได้เป็นตัวเอง 100%
ลองนึกถึงตอนที่เราต้องออกไปเจอผู้คน ไม่ว่าจะเป็นที่ทำงาน มหาวิทยาลัย หรือแม้แต่ไปเจอเพื่อน เราต้องสวมหน้ากากสังคมเพื่อให้เข้ากับคนอื่นได้ ต้องระมัดระวังคำพูด ต้องรักษามารยาท ต้องไม่ทำเรื่องเหลวไหล เปิ่นโก๊ะ แต่เวลาอยู่บ้านคนเดียว เราได้ปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริง นี่แหละคือช่วงเวลาที่เรา Authentic ที่สุด และเป็นเวลาที่เราควรดื่มด่ำให้เต็มที่
หาความสุขเล็กๆ จากมุมเล็กๆ ในบ้าน
ลืมแนวคิดที่ว่า ‘ความสุขต้องมาจากสิ่งที่ยิ่งใหญ่’ ไปได้เลย ในบ้านของเรามีความสุขเล็กๆ ซ่อนอยู่ทุกมุม เช่น การเก็บมุมเล็กๆ ที่รกมานาน แล้วได้พบของที่คิดว่าหายไปแล้ว หรือการจัดเรียงแขวนเสื้อผ้าตามเฉดสี เฮ้ย! ชีวิตดีขึ้นเป็นกอง หรือการใช้เวลาค้นคว้าสูตรอาหารง่ายๆ หรือทำตามเมนูยอดฮิตที่เป็นไวรัลใน TikTok เปรียบเสมือนการปลดล็อกความสำเร็จเล็กๆ ที่ทำให้เราสนุกกับตัวเองได้ทั้งวัน
จัดพื้นที่ในบ้านให้เป็น Safe Space ของเรา
แม้จะเป็นแค่มุมเล็กๆ หรือพื้นที่เล็กๆ ในห้อง ลองจัดให้มันเป็นดั่งศาลเจ้าแห่งความสุขส่วนตัว หยิบเทียนหอมที่สะสมไว้แล้วไม่กล้าจุดมาจุดเสียที (ระวังไฟไหม้นะ) ปูเบาะนั่งนุ่มๆ หยิบหมอนสวยๆ ที่รักมาวางรอบตัว ห่มผ้านุ่มๆ ฟังเพลงที่ชอบแบบไม่ต้องใช้หูฟัง หยิบหนังสือที่อยากอ่านมานานแล้วแต่ไม่มีเวลาขึ้นมาเปิด (หรือถ้าอ่านไม่ไหว แค่ดูรูปในหนังสือก็นับว่าเป็นการอ่านเหมือนกัน) เพียงเท่านี้ เราก็มีมุมที่ทำให้หัวใจฟูได้แล้ว
ปล่อยให้ตัวเองเป็นคนขี้เกียจที่มีความสุข
สังคมทำให้เรารู้สึกผิดเวลาไม่ได้ทำอะไรที่ Productive แต่การพักผ่อนอย่างแท้จริงคือการที่เราให้ตัวเองได้หยุดพัก ไม่ต้องวิ่งตามความคาดหวัง เวลาอยู่บ้านจึงเป็นเวลาที่เราเป็น ‘คนขี้เกียจในแบบที่ภูมิใจ’ ได้ ทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มๆ นอนยืดเหยียดแขนขาเต็มที่ (ระวังอย่าให้แมวเห็น เดี๋ยวมันจะคิดว่ากำลังเล่นด้วย) ปล่อยให้โทรศัพท์หล่นลงบนพื้นเพราะเผลอหลับไป ตื่นมาเจออาหารที่สั่งไว้เย็นชืดแล้ว…มันก็ไม่เป็นไร เพราะนี่คือบ้านของเรา เราสามารถเป็นคนที่ไม่สมบูรณ์แบบและยังมีความสุขได้
ดูแลสิ่งมีชีวิตเล็กๆ เพื่อความสุขใจ
การอยู่บ้านคือโอกาสดีๆ ที่เราจะได้ให้เวลากับสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่เราไม่ค่อยได้สนใจ ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาเพราะเจ้าของยุ่งเกินไป ลองหยิบกรรไกรมาแต่งกิ่งที่แห้งตาย รดน้ำอย่างพอเหมาะ หรือจะเป็นน้องแมวที่รอคอยความรัก (และความเป็นทาส) จากเรา ลองใช้เวลาลูบหัวน้องหรือเล่นกับน้องบ้าง การได้เห็นสิ่งมีชีวิตเล็กๆ เหล่านี้มีความสุขเพราะเรา มันก็ทำให้หัวใจเราพองโตได้เหมือนกันนะ
ออกแบบ Me Time ให้เป็นระบบที่ใช่สำหรับเรา
ไม่มีกฎตายตัวว่า Me Time ที่ดีต้องเป็นอย่างไร บางคนชอบความเงียบสงบ การได้นั่งนิ่งๆ ไม่ทำอะไรเลย บางคนกลับชอบ Me Time ที่วุ่นวาย เช่น ทำความสะอาดบ้านยกใหญ่พร้อมเปิดเพลงโปรด บางคนอยากนอนโง่ๆ แบบไม่ต้องใช้สมอง ลองสังเกตตัวเองว่าแบบไหนที่ทำแล้วมีความสุข แล้วออกแบบ Me Time ในสไตล์ของเราเอง นี่คือเวลาของเรา เราเป็นคนกำหนดกฎ!
Me Time ไม่ใช่แค่เทรนด์ แต่เป็นศิลปะแห่งการดูแลตัวเอง
การที่เรามีเวลาอยู่คนเดียวในพื้นที่ที่เรารู้สึกปลอดภัยและสบายใจที่สุด ไม่ต้องแสร้งทำตัวให้เป็นที่ยอมรับของใคร ไม่ต้องพยายามทำตัวให้เข้ากับใคร ไม่ต้องแต่งตัวให้ดูดี แค่เป็นตัวเราเองในเวอร์ชันที่มีความสุขที่สุด นี่อาจเป็นรูปแบบการดูแลตัวเองที่ทั้งประหยัดและมีประสิทธิภาพที่สุด ลองให้เวลากับตัวเองบ้าง แล้วคุณจะพบว่า ‘บางทีคนที่เราอยากอยู่ด้วยมากที่สุดก็คือตัวเราเองนั่นแหละ’
