วันนี้ (22 กุมภาพันธ์) ดร.เผ่าภูมิ โรจนสกุล รองเลขาธิการพรรคเพื่อไทย และผู้อำนวยการศูนย์นโยบายพรรคเพื่อไทย ให้สัมภาษณ์ถึงมาตรการสนับสนุนยานยนต์ไฟฟ้า (EV) ว่าอุตสาหกรรมการผลิต EV ไทยอยู่ในภาวะหยั่งเชิงกันระหว่างผู้ซื้อกับผู้ขาย
‘ผู้ซื้อรอผู้ขาย’: คนซื้อไม่ยอมซื้อเพราะผู้ผลิตไม่เริ่มลงทุน ทำให้โครงสร้างพื้นฐาน EV ไม่พร้อม สถานีชาร์จไม่ครอบคลุม ใช้งานยังไม่สะดวก Economies of Scale ไม่เกิด ราคาจึงยังสูง
‘ผู้ขายรอผู้ซื้อ’: ผู้ขายไม่กล้าเริ่มลงทุนจนกว่าจะมีผู้ซื้อจำนวนมากพอ คุ้มทุนที่จะลงทุน รวมถึงรอทิศทาง EV จากภาครัฐ
ดร.เผ่าภูมิกล่าวว่า ภาวะหยั่งเชิงแบบนี้ทำให้การเดินสู่ศูนย์กลางการผลิต EV ของไทยจึงวนอยู่ในอ่าง ช้ากว่าคู่แข่งมาก จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่รัฐบาลต้อง Kick-Start และต้องผลักทั้งผู้ซื้อผู้ขายให้เลิกรอกันไปกันมา การกระตุ้นผู้ซื้อให้ซื้อและผู้ผลิตให้ลงทุนต้องเกิดขึ้นพร้อมกัน
แต่มาตรการสนับสนุน EV ของรัฐบาลที่ออกมานั้นเป็นการ ‘ตบมือข้างเดียว’ มีแต่ด้านจูงใจผู้ซื้อแต่ขาดมาตรการจูงใจผู้ผลิตให้เริ่มลงทุน เรายังไม่เห็นมาตรการ เช่น การร่วมลงทุนจากภาครัฐ กองทุนขนาดใหญ่เพื่อสร้างอุตสาหกรรม EV มาตรการสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำพิเศษ เงินอุดหนุนจากภาครัฐสู่ผู้ผลิต มาตรการรัฐร่วมทุนสร้างแท่นชาร์จสาธารณะและอุดหนุนหัวจ่ายตามกำลังวัตต์ มาตรการดึงการผลิตและประกอบ EV ให้มาตั้งถิ่นฐานในไทย การใช้ภาษีสรรพสามิตเพื่อปกป้องตลาดในประเทศกรณีรถ EV ทะลักจากจีนจากสิทธิประโยชน์ FTA มาตรการต่างๆ เหล่านี้ยังไม่เห็น
หากรัฐบาลยังทำมาตรการด้านผู้ซื้อด้านเดียวแบบนี้ ในที่สุดไทยจะกลายเป็นผู้นำเข้า EV แต่ไม่ใช่ฐานการผลิต EV ซึ่งแบบนี้ไม่เกิดประโยชน์ และอุตสาหกรรมยานยนต์ไทย (ซึ่งใหญ่มาก) จะหายไป ห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด ตำแหน่งงานทั้งหมด จะหายไป
“เวียดนามและมาเลเซียเดินเกมเร็วมากด้าน EV อินโดนีเซียก็ได้เปรียบเรามาก เพราะมีแหล่งแร่นิกเกิลที่ใช้ผลิตแบตเตอรี่ รัฐบาลจึงต้องออกแรงขนาดใหญ่และหนัก และต้องทำแบบครบวงจร ทั้งฝ่ายผู้ซื้อและผู้ผลิตพร้อมกัน เรื่องนี้ช้าแล้วอดเลย หากฐานการผลิตไปตั้งที่อื่นแล้วยากมากที่จะกลับมา และห่วงโซ่การผลิตทั้งหมดจะถูกย้ายตามไปด้วย ฉะนั้นเรื่องนี้ Do or Die หรือ ไม่ชนะก็แพ้เลย” ดร.เผ่าภูมิกล่าวทิ้งท้าย
