แซม โดเกน ผู้ก่อตั้งบล็อกการเงินชื่อดัง Financial Samurai และมหาเศรษฐีผู้เกษียณตัวเองตั้งแต่อายุ 34 ปี สร้างเรื่องราวที่น่าสนใจอีกครั้งด้วยการลาออกจากงานครั้งแรกในรอบกว่า 10 ปี
โดเกน ซึ่งปัจจุบันอายุ 47 ปี ใช้ชีวิตเกษียณและเป็นพ่อบ้านดูแลลูกๆ มาตั้งแต่ปี 2012 โดยมีรายได้จากการลงทุนแบบ Passive Income สูงถึงปีละ 380,000 ดอลลาร์ (ประมาณ 13 ล้านบาท) แต่เขาตัดสินใจกลับไปทำงานเมื่อปลายปีที่แล้ว หลังจากขายสินทรัพย์ส่วนหนึ่งเพื่อซื้อบ้านใหม่
อย่างไรก็ตาม เขาทำงานที่ใหม่ได้เพียง 4 เดือนก็ลาออก ซึ่งขัดกับคำแนะนำของเขาเองที่ว่า “อย่าลาออกจากงาน แต่จงทำให้ตัวเองถูกเลิกจ้าง”
เมื่อกว่าทศวรรษที่แล้ว แทนที่จะลาออก โดเกนเลือกที่จะ ‘วางแผนให้ตัวเองถูกเลิกจ้าง’ ซึ่งทำให้เขาได้รับเงินชดเชย 3 เดือนของเงินเดือนพื้นฐาน บวกกับเงินชดเชยอีกก้อนใหญ่ ทำให้เขามีเงินทุนเพียงพอที่จะเกษียณก่อนกำหนดได้
โดเกนแนะนำว่า วิธีการลาออกจะขึ้นอยู่กับสถานการณ์เฉพาะของแต่ละคน แต่สำหรับเขา การลาออกในปี 2012 เป็นการตัดสินใจที่เด็ดขาดหลังจากทำงานในอุตสาหกรรมวาณิชธนกิจมา 13 ปี เขาสร้างรายได้จากการลงทุนนอกเวลางานมากพอที่จะรู้สึกสบายใจที่จะออก และเขารู้ว่าเขาต้องการไป
เขายังตระหนักถึงอำนาจที่เขามีในฐานะพนักงานที่มีคุณค่าต่อบริษัท “ในฐานะที่เคยเป็นเจ้านายมาก่อน สิ่งที่แย่ที่สุดที่อาจเกิดขึ้นคือ เมื่อพนักงานที่มีคุณค่าลาออก และแจ้งให้ทราบล่วงหน้าเพียงสองสัปดาห์หรือน้อยกว่านั้น”
เขาแนะนำว่า หากคุณกำลังพิจารณาที่จะลาออก มี 3 ขั้นตอนสำคัญที่ควรทำ เพื่อให้ได้เงินชดเชยและออกจากงานได้อย่างราบรื่น
สื่อสารความไม่พอใจ: เริ่มต้นด้วยการแจ้งให้ HR หรือหัวหน้างานของคุณทราบว่า คุณไม่มีความสุขกับงานในปัจจุบัน และต้องการให้มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง หากไม่สามารถทำได้ คุณก็พร้อมที่จะลาออก วิธีนี้จะสร้างสถานการณ์ที่ Win-Win เพราะอาจมีโอกาสที่บริษัทจะยอมปรับเปลี่ยนตามความต้องการของคุณ เช่น การขึ้นเงินเดือน หรือการปรับเวลาทำงานให้ยืดหยุ่นมากขึ้น
เสนอตัวช่วยในการเปลี่ยนผ่าน: หากบริษัทไม่สามารถตอบสนองความต้องการของคุณได้ ให้เปลี่ยนบทสนทนาไปที่การลาออกของคุณ แต่แสดงความเต็มใจที่จะช่วยให้การเปลี่ยนผ่านราบรื่นที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เช่น การฝึกอบรมพนักงานใหม่ หรือการแนะนำลูกค้าให้กับเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ และในขณะเดียวกัน ก็เริ่มเจรจาเกี่ยวกับแพ็กเกจเงินชดเชย
เจรจาให้ตัวเองถูกเลิกจ้าง: สอบถามบริษัทว่ามีแผนจะปลดพนักงานหรือไม่ และขอให้รวมคุณไว้ในรายชื่อด้วย ตามกฎหมาย WARN Act บริษัทที่มีพนักงาน 100 คนขึ้นไป (หรืออาจน้อยกว่าในบางรัฐ) ต้องแจ้งล่วงหน้า 60 วันก่อนการปลดพนักงานจำนวนมาก
หากไม่สามารถแจ้งล่วงหน้าได้ บริษัทต้องจ่ายเงินชดเชยให้กับพนักงานที่ได้รับผลกระทบ ซึ่งโดยทั่วไปจะเท่ากับเงินเดือน 60 วัน นอกจากนี้ คุณยังสามารถเจรจาขอเงินชดเชยเพิ่มเติมได้อีกด้วย โดยมาตรฐานทั่วไปคือ 1-3 สัปดาห์ของเงินเดือนสำหรับทุกๆ ปีที่ทำงาน
การเจรจาต่อรองการเลิกจ้างแทนการลาออกมีประโยชน์มากกว่าแค่เงินชดเชย โดเกนกล่าวว่า “ถ้าคุณถูกเลิกจ้าง คุณจะได้รับสวัสดิการการว่างงาน เงินชดเชย การดูแลสุขภาพ และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งจะช่วยให้คุณมีเงินทุนสำหรับการเริ่มต้นสิ่งใหม่”
แม้ว่ากลยุทธ์ของโดเกนอาจไม่เหมาะกับทุกคน แต่ก็เป็นเครื่องเตือนใจว่า การลาออกไม่จำเป็นต้องเป็นการเสียเปรียบเสมอไป ด้วยการวางแผนและเจรจาอย่างชาญฉลาด คุณอาจเปลี่ยนการลาออกให้เป็นโอกาสในการสร้างความมั่นคงทางการเงิน และเริ่มต้นเส้นทางใหม่ในชีวิตได้
อ้างอิง:
