ผมเริ่มต้นเขียนบทความฉบับนี้ในวันที่ทราบข่าวว่าจะมีคอนเสิร์ต ‘รวมพี่ รวมน้อง ร่วมร้อง เรามีเรา’ เพื่อพี่แหวน-ฐิติมา สุตสุนทร ในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ ผมติดต่อบ.ก. ทันทีเพื่อขอเขียนถึงศิลปินคนนี้ก่อนวันที่คอนเสิร์ตเริ่ม เพราะเป็นศิลปินที่ผมชอบตั้งแต่เด็ก ผมไม่ได้บอกบ.ก. ว่าตั้งใจจะบริจาคค่าเรื่องทั้งหมดให้กับคอนเสิร์ตนี้ด้วย จนเขียนไปได้เกือบเสร็จถึงได้ทราบข่าวว่าพี่แหวนเสียชีวิตแล้วในวันที่ 7 เดือน 7 ปี 17 ตอนนี้คิดว่าค่าเรื่องผมยังคงตั้งใจที่จะบริจาคอยู่ดี กับคอนเสิร์ตที่ยังกำหนดว่าจะมีอยู่ หรือไม่ก็มูลนิธิเรวัต พุทธินันทน์ หรือองค์กรอะไรที่เกี่ยวกับดนตรีก็ได้

     ผมไม่แน่ใจว่าจะมีใครรู้บ้าง พี่แหวนคือร็อกเกอร์สาวคนแรกของเมืองไทย เธอมาก่อนพี่ปุ๊-อัญชลี จงคดีกิจ และนรินทร ณ บางช้าง ในบ้านแกรมมี่ เธอมีอัลบั้มแรกก่อนพี่เบิร์ด ธงไชย ถึง 2 ปี

     พี่แหวนจบนิเทศฯ จุฬาฯ ด้วยความสวยของเธอทำให้ได้รับเลือกเป็นดรัมเมเยอร์ในงานฟุตบอลประเพณีจุฬาฯ – ธรรมศาสตร์ (ฝ่ายชายคือศรัณยู วงษ์กระจ่าง) ต่อมาเธอประกวดร้องเพลงและได้ตำแหน่งชนะเลิศของโรงแรมมณเฑียร หลังจากนั้นก็ได้เป็นนักร้องที่โรงแรมมณเฑียร ซึ่งเป็นที่ที่เธอได้พบกับเต๋อ-เรวัต พุทธินันทน์ หนึ่งในผู้ก่อตั้งแกรมมี่ ที่ในเวลานั้นเป็นหัวหน้าวง The Oriental Funk อยู่ที่นั่น ชีวิตเธอเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา

     ความเป็นร็อกเกอร์ของเธอเริ่มจากเพลงนี้ 

     มือคนเรามีนิ้วที่ยาวสั้นไม่เท่ากัน

     โป้งกลางนางชี้ซึ่งมีค่าทั้งนั้น

     แตกต่างแต่การใช้ที่ไม่ค่อยจะเหมือน

     แต่ต่างเป็นนิ้วซึ่งมีหน้าที่สำคัญ

     มันต่างกัน แค่สั้นยาว

     -จากวันนั้นถึงวันนี้

     พี่แหวนเป็นนักร้องนำให้กับวง Butterfly วงดนตรีที่ทั้งวงเป็นศิลปินระดับแนวหน้าของประเทศ เรียกได้ว่าเธอไม่ธรรมดาเลย ตัวเพลงนี้หากฟังดีๆ จะรู้ว่าร้องไม่ง่าย โดยเฉพาะท่อนสร้อยที่เนื้อเพลงไม่เว้นช่องไฟให้หายใจเลย เพลงนี้พี่จิก-ประภาส ชลศรานนท์ เป็นคนแต่ง ประกอบหนังเรื่อง วัยระเริง (2527) ที่เปี๊ยก โปสเตอร์ กำกับ อำพล ลำพูน แสดงนำ

     แหวนออกอัลบั้มในฐานะนักร้องนำ สลับกับสุรสีห์ อิทธิกุล ร่วมกับวง Butterfly ในชุด ยุโรป (2527) อัลบั้มที่แผ่นเสียงแพงหูฉี่ (ราคาราว 40,000 บาท) และยังมีคนพูดถึงกันจนถึงทุกวันนี้ แน่นอน ความสามารถขนาดนี้ พี่เต๋อชวนเข้าไปทำเพลงกับแกรมมี่ทันที เธอเป็นเบอร์ 4 ของแกรมมี่ต่อจากแพทย์หญิงพันทิวา สินรัชตานันท์, นันทิดา แก้วบัวสาย และอัลบั้มแรกของพี่เต๋อเอง

    อัลบั้มแรกของเธอชื่อ ฉันเป็นฉันเอง (2527) เป็นอัลบั้มที่ออกมาช่วงไล่เลี่ยกับ หนึ่งเดียวคนนี้ (2528) ของปุ๊ อัญชลี ถึงหน้าปกชุดแรกพี่แหวนจะใส่ชุดหนังมาดร็อก แต่เพลงในอัลบั้มกลับออกไปทางป๊อปมากกว่า คือเท่ากับว่าลุคร็อกกี๋ของเธอโดนพี่ปุ๊แซงไปในบัดดล แต่เพลงในอัลบั้มทำให้เธอดังมาก ทั้ง เชิ้ตแขนยาว-ไทสีเทา, ไดอารี่สีแดง แล้วก็มีเพลง ผู้หญิงคนนี้ อธิบายตัวตนของแหวน-ฐิติมา สุตสุนทร ให้ทุกคนรู้จัก

เพลงเชิ้ตแขนยาว-ไทสีเทา

     เสียงของพี่แหวนมีความหวานมาก หวานเกินกว่าจะเป็นร็อกในความคิดผม ทางแกรมมี่ก็น่าจะคิดเหมือนกัน เพลงที่ออกมาจึงมีความหวานและความเศร้าคละเคล้ากันไป

     2 ปีต่อมา ช่วงเดียวกับที่พี่เบิร์ดออกอัลบั้มแรก เราก็ได้ฟังอัลบั้มที่ 2 เรามีเรา (2529) กับเพลงชื่อเดียวกันที่กลายเป็นซิกเนเจอร์ของพี่แหวนในเวลาต่อมา เพลงนี้พี่ดี้-นิติพงษ์ ห่อนาค เป็นคนแต่งเนื้อ พี่ป้อม-อัสนี โชติกุล แต่งทำนอง ในคอนเสิร์ตแบบเบิร์ดเบิร์ดโชว์ ครั้งที่ 1 พี่แหวนก็ไปแจมบนเวทีด้วย

คอนเสิร์ตแบบเบิร์ดเบิร์ดโชว์ครั้งแรก

     สมัยก่อนผมชอบฟังวิทยุรายการ ร่มไม้รายทาง ของพี่ฉอด (ใช่ครับ พี่ฉอด-สายทิพย์ มนตรีกุล ณ อยุธยา นั่นแหละครับ) รายการ เรดิโอแดดเดียว ของสุพจน์ สุข, ผิวปากตามเพลง ของสุทัศน์ แสวงรุจิธรรม พี่เบิร์ดและพี่แหวนไปออกสัมภาษณ์บ่อยๆ ผมชอบฟังพี่สองคนนี้คุยกันที่สุด เพราะฮามาก พี่เบิร์ดชอบเรียกพี่แหวนว่า ‘หนูแหวนแขนอ่อน’ แซวกันในรายการเป็นประจำ

     กลับมาที่อัลบั้ม เรามีเรา ชุดนี้มีเพลงหนึ่งคือ น้ำตาเทียน เป็นเพลงที่ผมชอบมาก เพลงนี้เพราะ แต่ไม่ดัง เป็นเพลงเศร้าๆ เกากีตาร์กับเสียงร้อง คิดถึงคนที่เลิกกันไปแล้ว นั่งเหงาเลยจุดเทียน เพลงเป็นการอุปมาน้ำตาเทียนเทียบกับน้ำตาตัวเอง สะท้อนนัยน์ตาผ่านแสงเทียน

     หัวใจที่มันว่างเปล่า สุดเหงาและดูมืดหม่น

     เหม่อมองเปลวเทียน ปะปนภาพเธอและฉัน

     เห็นตัวเธอ มานั่งลงตรงหน้า

     ฉันเห็นแววตา อันหวานฉ่ำ

     ฉันยังจำ คำของเธอทุกคำ

     และฉันยังจำ คืนวันนั้นกับเธอ

     -น้ำตาเทียน

     คนที่รู้ใจ (2530) อัลบั้มที่ 3 มีแต่เทป ไม่เคยออกเป็นซีดี แผ่นเสียง แต่เป็นอัลบั้มที่เพลงเพราะทั้งชุดเลย เศร้าๆ ก็ ลืมไม่ลง, อยากให้คิดอีกครั้ง, คิดถึงกันบ้างไหม และ ครั้งนั้น หรืออย่างเพลงรักก็อย่าง จะกลับมาเหมือนเดิม และ คนที่รู้ใจ ก็ไพเราะไม่แพ้กัน คือหากใครเป็นแฟนเพลงของ Friday, Sofa, ว่าน ธนกฤต และ Portrait พวกเขาได้แรงบันดาลใจในการแต่งเพลงจากเพลงในอัลบั้มนี้ไปด้วยแน่ๆ

เพลง ลืมไม่ลง

     อัลบั้มต่อมา สัญญิงสัญญา มีภาพของความเป็นร็อกจัดขึ้น มีกีตาร์กรีดรักบาดลึก (โดยพี่โอม-ชาตรี คงสุวรรณ) อัลบั้มนี้มีเพลงอย่าง ฟ้ายังมีฝน, ใครสัญญิงสัญญา รวมทั้ง ยึกยัก และ ของดีดี เพลงสนุกๆ ที่เล่นคำได้ดี แถมอัลบั้มนี้มีที่เพราะมาก แต่ไม่ดัง (อีกแล้ว) ก็คือเพลง อยู่กับคำถาม

     ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่แกรมมี่ท็อปฟอร์มมาก ทำเพลงอะไรออกมาก็เพราะหมด ศิลปินทุกราย เพลงทุกเพลง เป็นอะไรที่โดนเลย สมัยก่อนนั้นยังไม่มีอินเทอร์เน็ต การที่เราจะรู้จักเพลงสักเพลงได้ก็ต้องจากวิทยุและจากฟรีคอนเสิร์ต วันเสาร์-อาทิตย์ กิจกรรมของวัยรุ่นคือไปดูฟรีคอนเสิร์ต และมีถ่ายทอดออกมาทางทีวี คอนเสิร์ตมี 3 เวที คือโลกดนตรี (ของช่อง 5), 7 สีคอนเสิร์ต (ของช่อง 7) และคอนเสิร์ตแดดเดียว (ของช่อง 9) ลองดูพี่แหวนออกโลกดนตรีกับอัลบั้มนี้ไหมครับ

แหวน ฐิติมา แสดงคอนเสิร์ตโลกดนตรี

     เหลือเพียงแต่รอยน้ำตา อีกไม่ช้าคงจะเลือนลบไป

     แล้วฝนก็จะซา กลับเป็นฟ้าที่สดใส ไม่เหมือนที่ผ่านมา

     -ฟ้ายังมีฝน

     ของดีดี จะเอากันฟรีฟรีได้ไง

     -ของดีดี

     ช่วงหนึ่งแกรมมี่พยายามทำอะไรที่แปลกด้วยความคิดสร้างสรรค์อย่างมาก อัลบั้ม เป็นอย่างงี้ตั้งแต่เกิดเลย (2531) เป็นอัลบั้มที่ชื่อเพลงทุกเพลงลงท้ายด้วยคำว่า ‘เลย’ อัลบั้ม จุด จุด จุด (2532) ของพี่แหวนในปีต่อมาก็มีชื่อเพลงที่มีจุด 3 ตัวต่อท้ายทุกเพลง (หลังจากนั้นมุกแบบนี้ก็มีปรากฏอยู่กับวง UHT อีก) อัลบั้มนี้มีความเป็นดิวามากขึ้น ใช้น้ำเสียงออดอ้อน ดีกว่าเสียใจ…, ลืมได้เลย… และ อาจจะเป็นคนนี้…

     ต่อจากอัลบั้มนี้ พี่แหวนกลับมาเป็นร็อกกี๋เต็มตัวด้วยอัลบั้ม หัวแม่โป้ง (2534) เพลง ใครจะเป็นรายต่อไป นี่คือมันสุดๆ ไปเลย เสียงพี่แหวนขึ้นไปได้ถึงจริงๆ หากใครจะรวมเพลงร็อกยุค 80s ถึงต้น 90s ที่มีเพลงของวง The Oran Project, Kaleidoscope ไปจนถึงหินเหล็กไฟ และไฮร็อก ต้องเอาเพลงนี้ไปรวมด้วย

     ผมว่าหากเทียบศิลปินยุคนี้ ถ้ามาลีวัลย์เทียบได้กับลุลา, วิยะดาเทียบได้กับพิจิกา, แหวน ฐิติมาก็เทียบได้กับปาล์มมี่ในสมัยนี้ และลุคความสวยพอๆ กับน้องพายแห่ง My Life As Ali Thomas คือพี่แหวนมีความเท่ มีความเป็นศิลปิน และมีความเป็นตัวของตัวเองสูง

เพลง ใครจะเป็นรายต่อไป

     จริงๆ แล้วพี่แหวนไม่ได้อยู่แกรมมี่เพียงค่ายเดียว เพราะหลังจาก หัวแม่โป้ง แล้ว พี่แหวนออกไปทำอัลบั้มกับค่ายวอร์นเนอร์ มิวสิก 1 ชุด ชื่อชุดว่า จู่โจม ซึ่งมีทีม Butterfly ช่วยทำให้ด้วย มีเพลงเพราะๆ อย่าง ดีใจ…ที่มีเธอ ซึ่งเป็นเพลงรักหวานๆ ร้องบนกีตาร์อย่างพลิ้ว เป็นอีกเพลงที่หายไปกับกาลเวลา

เพลง ดีใจ…ที่มีเธอ

     อยากจะตอบแทน ในความห่วงใย

     อยากปล่อยใจ อย่างที่นึก

     อยากจะตอบแทน ในความรู้สึก

     ว่าดีใจที่มีเธอ

     -ดีใจที่มีเธอ

     พี่แหวนกลับมาออกอัลบั้มกับแกรมมี่อีก 2 ชุด กับอีก 3-4 อัลบั้มที่เป็นเพลงเก่า ทำเป็นอะคูสติกบ้าง เป็นร็อกก็มี เพลงส่วนใหญ่หายไปด้วยยุคสมัย ด้วยความที่ศิลปินโตขึ้น การที่แฟนเพลงจะอินกับเพลงก็ยากขึ้นตาม มีเพลงที่น่าฟังอยู่บ้างอย่างเช่น เดี๋ยวก็ลืม, ตัดไฟ, รักเกินตัดใจ แล้วก็มีเพลงที่ประชดเพลง เรามีเรา ด้วย ชื่อเพลงว่า เราไม่มีเรา ก็พี่ดี้ นิติพงษ์ คนเดิมแหละเป็นคนแต่ง ทำนองก็เอาเค้าเดิมมาบิดใหม่ แต่ทั้งหมดก็เงียบหายไปกับกาลเวลา

     คิดว่าคนส่วนใหญ่จะเคยฟังเพลงดังๆ ของพี่แหวนอยู่แล้ว ผมเลยทำ 10 เพลงที่ไม่ดังของพี่แหวน แต่เพราะมากเป็นเพลย์ลิสต์บน Apple Music ขอบคุณพี่แหวนที่ทำให้เราได้ฟังเพลงดีๆ ตลอดมาครับ หลับให้สบายครับ เพลงของพี่จะอยู่กับพวกเราตลอดไป