วันนี้ (26 กันยายน) ที่ทำเนียบรัฐบาล ประตู 5 กลุ่มที่เรียกตัวเองว่าศูนย์รวมประชาชนปกป้องสถาบัน (ศปปส.) ได้ยื่นหนังสือถึง พล.อ. ประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกรัฐมนตรี ในฐานะรักษาการนายกรัฐมนตรี เกี่ยวกับองค์กรไม่แสวงหาผลกําไร หรือแอมเนสตี้ ระบุว่า เข้าแทรกแซงกิจการภายในของประเทศไทย โดยมี สมพาศ นิลพันธ์ ที่ปรึกษาสำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี เป็นตัวแทนมารับหนังสือ
เนื้อหาในหนังสือระบุว่า สืบเนื่องจากเมื่อวันที่ 23 กันยายน 2565 แอมเนสตี้พร้อมด้วยตัวแทนนักวิชาการและนักกิจกรรมการเมืองเดินทางไปยังทําเนียบรัฐบาล เพื่อยื่นข้อเรียกร้องต่อรัฐบาลไทยให้ยุติการใช้ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน และยุติข้อกล่าวหาฝ่าฝืน พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ที่เกิดจากการแสดงออกและการชุมนุมประท้วง และในวันเดียวกันรัฐบาลได้เตรียมยกเลิก พ.ร.ก.ฉุกเฉิน โดยจะมีผลในวันที่ 30 กันยายนนี้ และจะต้องนําเข้าสู่ที่ประชุมคณะรัฐมนตรี เพื่อขอความเห็นชอบต่อไปนั้น
ศปปส. มีคําถามหรือข้อร้องเรียนเสนอต่อรัฐบาลหรือคณะรัฐมนตรี และ/หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ว่า เพราะเหตุใดถึงปล่อยให้แอมเนสตี้เข้ามาแทรกแซงกิจการภายในของประเทศไทยโดยที่ไม่มีการท้วงติงใดๆ จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องและหรือจากรัฐบาล ซึ่ง ศปปส. เคยยื่นหนังสือ ณ ศูนย์รับเรื่องราวร้องทุกข์รัฐบาล เมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2565 ถึงเรื่องของแอมเนสตี้ที่เข้ามาแทรกแซงกิจการภายในของประเทศไทย แต่ก็ยังไม่เห็นผลเป็นรูปธรรมใดๆ
อีกทั้งแอมเนสตี้ยังได้ปลุกระดมมวลชนเพื่อจัดการชุมนุม (ม็อบ) ตามสถานที่ต่างๆ ซึ่งเรื่องนี้ก็ยังเป็นที่คลางแคลงใจว่าแอมเนสตี้ได้อภิสิทธิ์ใดๆ บนผืนแผ่นดินไทย หรือได้อภิสิทธิ์ใดๆ เหนือผืนแผ่นดินไทยนี้ จึงได้จัดระดมมวลชนออกมาเคลื่อนไหวแทรกแซงกิจการภายในของประเทศไทยอยู่ร่ำไป
ในหนังสือยังระบุอีกว่า แม้สถานการณ์โควิดจะคลี่คลายลงไปแล้วก็ตาม แต่การจัดการชุมนุมที่สร้างความวุ่นวายให้กับบ้านเมือง รวมถึงการจัดการชุมนุมที่สั่นคลอน 3 สถาบันหลักของชาติ โดยเฉพาะสถาบันพระมหากษัตริย์ ยังคงจัดกันอยู่อย่างต่อเนื่องตามสถานที่ต่างๆ ในกรุงเทพมหานคร (ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศไทย)
ดังนั้นจึงอยากจะให้ทางรัฐบาลและคณะรัฐมนตรี รวมถึงฝ่ายความมั่นคง ตระหนักถึงเรื่องดังกล่าวนี้ ศปปส. จึงอยากให้รัฐบาลและคณะรัฐมนตรีได้พิจารณาใช้ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน และ พ.ร.บ.ชุมนุม ต่อไป เพื่อความสงบสุขของประเทศชาติ และพิจารณาบทบาทของแอมเนสตี้ว่าสมควรที่จะมีองค์กรนี้อยู่ในประเทศไทยต่อไปหรือไม่ อย่างไร
