‘มหัศจรรย์’

คำคำนี้น่าจะเป็นคำเดียวที่น่าจะอธิบายถึง โมฮัมเหม็ด ซาลาห์ ได้ดีและชัดเจนที่สุด ณ เข็มนาฬิกาเดินไปนี้ครับ

ตลอด 7-8 เดือนนับตั้งแต่เปิดฤดูกาลมา ราชาลูกหนังของชาวอียิปต์ทำในสิ่งที่น่าทึ่งให้เราได้เห็นกันมาตลอด และเกมยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกรอบรองชนะเลิศนัดแรกกับโรมา ทีมเก่าของเขาก็เช่นกัน

ความรักและความผูกพันที่มีต่อกันมาในช่วงเวลา 2 ปีที่ดีระหว่างซาลาห์และโรมา ไม่ได้ทำให้ดาวยิงที่ร้อนแรงที่สุดของโลก และถ้ายึดตามคำพูดของ เจอร์เกน คลอปป์ นายใหญ่ของเขาเอง ซาลาห์คือนักเตะที่ดีที่สุดในโลกเวลานี้ ใจอ่อนหรืออ่อนใจได้เลย

ซาลาห์สยบทุกข้อสงสัยว่าเหตุใดเขาจึงได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีของสมาคมนักฟุตบอลอาชีพ (PFA) ของอังกฤษ ด้วยผลงานระดับมาสเตอร์พีซอีกครั้ง

2 ประตูที่สวยงาม กับ 2 การผ่านบอลให้เพื่อนทำประตูที่ทั้งสวยงามและทรงประสิทธิภาพ ตอกย้ำว่าเวลานี้เขาได้เข้าสู่สถานะของการเป็น ‘นักเตะระดับโลก’ อย่างไม่มีข้อสงสัย

ในบางอารมณ์ผมรู้สึกเหมือนได้เห็น ‘โมเสส’ แหวกทะเลลูกหนังให้ดูตรงหน้า

ความจริงแล้วเกมนี้ โรมาผู้สร้างปาฏิหาริย์ในรอบที่แล้วด้วยการพลิกสถานการณ์เขี่ย บาร์เซโลนาตกรอบ เริ่มต้นเกมได้ดีทีเดียวครับ

ระบบการเล่นกองหลัง 3 คนที่ใช้ปราบเมสซี และจอมลีลาบาร์เซโลนาทั้งหลายถูกนำมาใช้อีกครั้ง และสามารถไล่กดดันจนทำให้ลิเวอร์พูลไม่สามารถตั้งตัวได้

ความสูงใหญ่และหนักแน่นของ เอดิน เชโก้ สร้างปัญหาให้แนวรับลิเวอร์พูล ขณะที่แดนกลางทั้ง 3 อย่าง เควิน สตรูทมัน รัดยา นาอิงโกลัน และจ่าฝูงหมาป่า ดานิเอเล เด รอสซี ควบคุมสถานการณ์เอาไว้ได้ทั้งหมด ไม่ต่างอะไรจากยักษ์โคลอสซัสที่ไล่เหยียบมนุษย์ตัวเล็กๆ อย่างสนุกสนาน

ช่วงเวลานั้นผมเชื่อว่าเหล่าเดอะ ค็อป น่าจะหายใจติดขัดกันบ้างไม่มากก็น้อย แต่เมื่อลิเวอร์พูลเริ่มต้นเล่นตามจังหวะของตัวเองได้ พวกเขาแสดงให้เห็นว่าด้วย ‘ระบบ’​ การเล่นในอดีตมหาอำนาจจากอังกฤษ สามารถต่อกรได้กับทุกทีม

กำลังขับเคลื่อนจากแดนกลางที่ประกอบไปด้วย จอร์แดน เฮนเดอร์สัน, เจมส์ มิลเนอร์ และจอร์จินิโอ ไวจ์นัลดุม ผู้ที่ลงมาช่วยทีมแทน อเล็กซ์ อ็อกซ์เลด-แชมเบอร์เลน ซึ่งโชคร้ายได้รับบาดเจ็บรุนแรงที่เข่าและอาจถึงขั้นพลาดจากการไปฟุตบอลโลก สามารถไล่บี้จนนักเตะโรมาเริ่มเสียจังหวะ

หลังจากนั้นนักเตะในชุดแดงเพลิงทั้งทีมก็เริ่มไล่ต้อนคู่แข่งด้วยสไตล์ถนัด ดุดัน รวดเร็ว รุนแรง

แต่คนที่เป็นผู้สร้างความแตกต่างให้กับเกมนี้คือชายเจ้าของเสื้อสีแดงหมายเลข 11

หลังการปูพรมถล่มอยู่พักใหญ่แต่ไม่มีใครในทีมลิเวอร์พูลส่งบอลผ่าน อลิสซอน นายทวารโรมา ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้รักษาประตูที่โดดเด่นที่สุดในโลกเวลานี้

ซาลาห์สร้างความแตกต่างให้กับเกมด้วยประตูแรกที่งดงามหมดจดกับการปั่นโค้งด้วยเท้าซ้ายจากมุมกรอบเขตโทษ บอลพุ่งเข้าสามเหลี่ยมเช็ดคานบางๆ เข้าไปอย่างสวยงาม (ป๊อบ ปองกูล ศิลปินชื่อดังถึงกับกล่าวแซวว่าสงสัยคานเปรอะ ซาลาห์เลยช่วยเช็ดให้!)

ความจริงลูกนี้เป็นลูกเก่งของซาลาห์ที่โรมาเองก็รู้เป็นอย่างดี

แต่ถึงรู้ทั้งรู้ก็ป้องกันไม่ได้

เช่นกันกับประตูที่ 2 ในช่วงปลายครึ่งแรก กับจังหวะสวนกลับเร็วของลิเวอร์พูล ที่ซาลาห์วิ่งสปีดไปรอบอลจากเฟียร์มิโน ก่อนจะยิงสวนอลิสซอนเข้าไปอย่างง่ายดาย

ฮวน เฮซุส ปราการหลังโรมารู้ว่าซาลาห์จะวิ่งเข้าหาประตูแต่ก็หยุดไม่ได้

เหตุผลนั้นอยู่ในรายละเอียดการเล่นครับ กับความเก่งกาจที่ซ่อนอยู่ของซาลาห์ สิ่งที่เขามีที่มากกว่าความเร็วปานจรวด และเท้าซ้ายที่ฉมังเดช คือความสามารถในการเปิดพื้นที่ให้ตัวเอง

ประตูแรก สัมผัสบอลของซาลาห์ที่มาพร้อมกับความเยือกเย็นทำให้เขารู้ว่าการแต่งบอลจะทำให้คู่แข่งอยู่ห่างจากเขามากพอที่จะทำให้มีเวลาสังหารประตูได้

ประตูที่สอง ในจังหวะสปีดเพื่อไปรับบอล ซาลาห์หลอกเฮซุสด้วยการวิ่งฉีกออกทางขวา จนทำให้เฮซุสหลงตามไปก่อนจะหักตัดเข้าในมา ทำให้ตัวประกบทำอะไรไม่ได้นอกจากป้องกันด้วยสายตาและคำภาวนาว่าเขาจะพลาด โชคร้ายสำหรับเฮซุสที่คำภาวนาไม่ได้ผลเสมอไป

2 ประตูในครึ่งแรกนั้นไม่พอสำหรับลิเวอร์พูล พวกเขารู้ว่าทีมอย่างโรมานั้นต้องฆ่าให้ตาย และทำให้เราได้เห็นสภาพของ ‘หมาป่าเหลืองแดง’​ ที่ยับเยินกว่าเดิม เพราะพวกเขาเลือกเสี่ยงที่จะปรับหมากในเกมด้วยการเติมเกมรุกมากขึ้น

การเปิดพื้นที่มากกว่าเดิมทำให้พวกเขาโดนจู่โจมตลอดเวลา โดยเฉพาะทางขวาที่มี ซาลาห์ ซึ่งสามารถสร้างความอันตรายได้ตลอดเวลาทุกครั้งที่ได้บอล

มันนำไปสู่ประตูที่ 3 และ 4 ที่ง่ายดายจากซาดิโอ มาเนและเฟียร์มิโน

ก่อนที่ บ็อบบี้ จะโหม่งพังประตูที่ 5 ประตูที่เหมือนขุดหลุมฝังซากหมาป่าสีเหลืองแดงจากกรุงโรม ซึ่งความจริงเกมควรจะจบลงแค่นี้ครับ

แต่ซาลาห์ก็เปลี่ยนแปลงเกมอีกครั้งเมื่อเขาถูกเปลี่ยนตัวออกจากสนาม

การไม่มีราชาอียิปต์อยู่ในสนาม ทำให้โรมาที่ไม่ต่างอะไรจากทีมที่ตายทั้งเป็น แม้กระทั่ง ‘เจ้าชายหมาป่า’ ฟรานเชสโก ต๊อตติ ผู้เคยลงประมือที่สนามแห่งนี้ทั้งในเกมยูฟ่า คัพ และแชมเปียนส์ลีก เมื่อช่วงปี 2001-2002 ก็ไม่เหลือประกายความหวังในแววตากลับมามีความหวังอีกครั้ง

สวนทางกับลิเวอร์พูลที่ชะล่าใจ

ความผิดพลาดของ เดยัน ลอฟเรน ที่โหม่งสกัดบอลพลาดแบบน่าเกลียดทั้งที่ตลอดทั้งเกมเขาทำได้ดีมาตลอด ไปเข้าทางกองหน้าที่คมที่สุดคนหนึ่งของโลกอย่างเชโก้ และเขาไม่ยอมปล่อยโอกาสแบบนี้ให้หลุดมือไป

มันเป็นประตูที่มอบประกายความหวังเล็กๆ ให้โรมา ก่อนที่พวกเขาจะได้กำลังใจกลับคืนมาเมื่อได้ลูกจุดโทษแบบมีโชคเล็กๆ จากการทำแฮนด์บอลของ เจมส์ มิลเนอร์ และเป็น ดีเอโก เปร็อตติ ปีกอาร์เจนไตน์ตัวสำรองที่ยิงเสียบมุมเข้าไป

นั่นเป็น 2 ประตูที่โรมาได้คืนมา และเป็นเหมือนยาชุบชีวิตที่ทำให้หมาป่าตนนี้ยังมีลมหายใจอยู่

เสียงเชียร์ของเหล่าโรมันนิสต้ากระหึ่มแอนฟิลด์ แววตาที่หายไปกลับมาสุกสกาวอีกครั้ง

บรรยากาศและความรู้สึกหลังจบเกมจึงแปลกประหลาด

ทีมที่ชนะขาดกลับมีความกังวล ตรงข้ามกับทีมที่แพ้ที่รู้สึกถึงความหวัง

อย่างไรก็ดี ถึงโรมาจะเคยสร้างปาฏิหาริย์มาได้กับบาร์เซโลนา ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะทำได้อีกครั้งแบบง่ายๆ

ขึ้นชื่อว่าปาฏิหาริย์แล้วมันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อย

และมันจะไม่เกิดขึ้นแน่ อย่างน้อยจนกว่าพวกเขาจะหาทางหยุด ‘ปาฏิหาริย์’ ตัวเป็นๆอย่าง โม ซาลาห์ ที่โลดแล่นในสนามได้