บางครั้งการดูแลสุขภาพใจก็ไม่จำเป็นต้องเคร่งขรึมหรืออยู่ในกรอบแบบเดิมๆ เพราะวันนี้เราพบว่า ศิลปะ เสื้อผ้า และเสียงเพลง กลายเป็นภาษาที่อ่อนโยนและเข้าถึงจิตใจคนรุ่นใหม่ได้อย่างลึกซึ้ง นี่แหละคือพลังของ Mental Health x Aesthetic เมื่อความรู้สึกภายในไม่จำเป็นต้องซ่อน แต่สามารถ ‘จัดวาง’ และ ‘ออกแบบ’ ให้สวยงามในแบบของตัวเองได้ สุขภาพใจไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่คือความงดงามที่เรากล้ายอมรับ และเล่าออกมาอย่างมีสไตล์
ความรู้สึกก็มีโทนสีของมัน
ใครจะไปรู้ว่าเพลงเพลย์ลิสต์เพราะๆ ที่เปิดในวันฝนตกจะช่วยปลอบใจได้ดีกว่าถ้อยคำปลอบโยนใดๆ หรือเสื้อผ้าในโทนสีที่ชอบ เมื่อสวมใส่แล้วกลับทำให้เรารู้สึกปลอดภัยเหมือนได้ห่มผ้าห่มใจ Mental Health จึงไม่ได้อยู่แค่ในห้องนักบำบัด แต่มันอยู่ในทุกการเลือกเล็กๆ น้อยๆ ที่เราทำเพื่อตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการเขียน Journal การเลือกรูปวาดมาแปะไว้ข้างหัวเตียง การเปิดเพลงที่ชอบฟัง หรือแม้แต่การจัดห้องให้มีมุมสงบที่เราอยากนั่งเฉยๆ โง่ๆ สัก 5 นาที ก็คือการสร้างความสวยงามภายในเหมือนกัน
เมื่อ Aesthetic เป็นการสื่อสารความรู้สึก
ในวันที่พูดไม่ออก หลายคนเลือกจะสื่อสารความเปราะบางผ่านการเลือกเพลงในเพลย์ลิสต์ หรือแต่งตัวด้วยโทนสีที่ตรงกับใจ ไม่ใช่เพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่เพื่อบอกกับตัวเองว่า “ฉันจะใส่ใจและรักตัวฉันเอง” มันสำคัญต่อความรู้สึกโดยรวมมากนะ ลองเลือกแฟชั่นแบบ soft girl, sad girl หรือแม้แต่การออกแบบ Moodboard คือเครื่องมือที่ทำให้เราเชื่อมต่อกับตัวเองอย่างอ่อนโยน การยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบกลายเป็นความงามรูปแบบใหม่ที่คนรุ่นใหม่ให้ค่ามากขึ้นเรื่อยๆ
โลกภายในก็สวยได้
สุขภาพใจไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งตลอดเวลา มันอาจเปราะบางแต่ก็มีรูปทรง มีโทน มีจังหวะของมัน เราไม่จำเป็นต้องแต่งหน้าให้สดใสในวันที่ใจไม่ไหว และก็ไม่ผิดที่เราจะอยากใช้ฟิลเตอร์โทนนุ่มๆ เพื่อรักษาอารมณ์ไว้ให้เบาขึ้น สิ่งสำคัญคือการรู้ว่าเราไม่ต้องซ่อนความรู้สึกไว้ในที่มืด แต่เราสามารถจัดวางมันไว้ในพื้นที่ที่ปลอดภัย ตกแต่งมันด้วยความรักตัวเองเล็กๆ และมองมันอย่างเข้าใจ นั่นแหละคือการดูแลใจที่สวยที่สุดจากภายในสู่ภายนอกอีกวิธีหนึ่ง
