“อยากให้เธอยืนอยู่ตรงที่เก่า อยากจะขอเจอเธออีกสักที แม้จะรู้ตัวและฉันรู้ดีว่าคงจะไม่มีวันที่เธอกลับมา”
เมื่อสายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับ การเฝ้ารอให้คนที่ลาลับกลับมา เหมือนการพายเรือกรรเชียงแล่นถอยหลัง ยิ่งบังคับฝีพายมากเท่าไร ความรู้สึกในใจยิ่ง ‘จม’ ลึกลงไปในมหาสมุทรแห่งความทรงจำมากขึ้นทุกที
ความทรงจำที่เคยสวยงาม แต่เป็นเพียงวันวาน ที่ไม่อาจเกิดขึ้นได้อีกครั้ง
เหมือนเรื่องราวที่ถูกเล่าผ่านหนังสั้นและมิวสิกวิดีโอเพลง จม ผลงานล่าสุดจากอัลบั้มชุดที่ 10 ของ NUM KALA ที่ได้ มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล มาเป็นผู้กำกับ
นอกจากเนื้อเพลงที่เศร้าบาดลึก สิ่งที่น่าสนใจในเพลงนี้คือคอนเซปต์ของมิวสิกวิดีโอที่หยิบเอากิจกรรมที่ไม่ค่อยถูกพูดถึงอย่างการ ‘พายเรือกรรเชียง’ ที่ทุกๆ ฝีพายเมื่อกระทบผืนน้ำจะพาไปสู่เป้าหมายด้านหลัง ที่ส่วนมากเป็นจุดหมาย เป็นเส้นชัย และบางครั้งก็กลายเป็นการร่วงหล่น
อีกหนึ่งความน่าสนใจคือการที่หนังสั้นและมิวสิกวิดีโอเพลงนี้ถูกปล่อยออกมาในช่วงเดือน Pride Month ที่สนับสนุนและเฉลิมฉลองให้กับความหลากหลายทางเพศ ด้วยการนำเสนอประเด็นความลื่นไหลทางเพศ (Fluid Sex) อย่างเป็นธรรมชาติ โฟกัสที่ความรู้สึกของตัวละครจริงๆ วางเรื่อง ‘เพศ’ เอาไว้ข้างหลัง
ตัวละครในเรื่องเป็นมนุษย์ที่เพียงแค่มีความรักมอบให้ใครสักคน โดยไม่สนว่าเขาหรือเธอจะเป็นเพศไหน ความรักจะเป็นอย่างไรวัดกันที่ ‘หัวใจ’ ล้วนๆ
เหมือนกับ เก้า (นิว-ชยภัค ตันประยูร) เด็กหนุ่มในชมรมพายเรือที่ประสบอุบัติเหตุบ่อยครั้ง เพราะมักมองตรงไปข้างหน้า ไม่หันมามองข้างหลัง จนโค้ชคิดว่าเก้าพายเรือคนเดียวไม่ไหว มอบหมายให้ แมค (จิณณ์-จิณณะ นวรัตน์) รุ่นพี่ในชมรม มาเป็นคู่พายช่วยดูแล
จากความช่วยเหลือกลายเป็นความไว้ใจ จากคู่พายกลายเป็นคู่จิ้นที่คนในชมรมแซว จากรุ่นพี่รุ่นน้องกลายเป็นความสัมพันธ์ที่เก้าได้แต่เก็บไว้ในใจ จนรู้ความจริงว่าแมคมีคนรักอยู่แล้ว
เมื่อรู้ว่าไม่สามารถพายเรือ ‘คู่กัน’ จนถึงเป้าหมาย เก้าตัดสินใจถอยตัวออกห่าง กลับไปฝึกพายเรือเพียงลำพัง มีเพียงกล่องของขวัญวันเกิดที่แมคให้เก้าเก็บไว้ รอเปิดพร้อมกันในวันเกิดของแมคที่ยังมาไม่ถึง
เก้ายังติดนิสัยมองแต่ด้านหน้า ไม่หันไปมองด้านหลัง และเป็นอีกครั้งที่ทำให้เขาประสบอุบัติเหตุ เรือพุ่งชนเข้ากับท่อนไม้ ตัวเขาจมลงสู่ผืนน้ำ เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็ไม่อาจมองเห็นสิ่งที่อยู่ด้านหน้าได้อีกต่อไป
ไม่ใช่สายตามีปัญหา แต่สมองเก้ากระทบกระเทือน ทำให้ความจำของถูกรีเซ็ตในทุกวัน (เหมือน ลูซี วิทมอร์ ในเรื่อง 50 First Dates) เขาจะตื่นขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำชุดเก่า โดยมี เจน (เบลล์-เขมิศรา พลเดช) ที่แอบรักอยู่ข้างๆ และเหมือนถูกเขาพา ‘จม’ ลงไปในวังวนความเจ็บปวดซ้ำไปซ้ำมาไม่มีวันหลุดพ้น
เจนต้องคอยแนะนำตัวกับเก้าในทุกๆ เช้า อธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น ถูกขอร้องให้พาไปซื้อของขวัญวันเกิด เพราะเข้าใจว่าเป็นวันเกิดของแมค ฟังเก้าพูดถึงของที่แมคชอบอย่างมีความสุข ก่อนที่เก้าจะรู้ความจริงว่านี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ และความจริงที่โหดร้ายยิ่งกว่านั้นคือแมคเสียชีวิตไปแล้ว เพราะเป็นตะคริวตอนพยายามช่วยเขาขึ้นมาจากน้ำ
ในช่วงเวลานี้คนที่เจ็บปวดมากที่สุดไม่ใช่แค่เก้า เพราะถึงแม้จะรวดร้าว แต่เขาจะลืมทุกอย่างแล้วตื่นขึ้นมาใหม่ ในขณะที่เจนต้อง ‘จม’ อยู่กับความผิดหวังซ้ำๆ ทุกวัน และไม่มีทางลืมได้เลย
“ไม่รู้ว่าเราต้องจดจำและแบกรับความทรงจำของแกไปอีกนานแค่ไหน เราหวังว่าแกจะหายจากอาการนี้ แล้วเห็นความสำคัญของเราบ้าง”
ในตอนสุดท้ายทั้งหนังสั้นและมิวสิกวิดีโอเพลง จม ไม่ได้บอกว่าตอนจบเป็นอย่างไร แต่อย่างน้อยเราก็พอจะรู้ว่าความพยายามของเจนไม่สูญเปล่า ความรัก ความหวังดีที่คอยอยู่เคียงข้างค่อยๆ ฝังลึกลงไปโดยที่เก้าไม่รู้ตัว
เก้าจำชื่อเจนได้ในวันที่ตื่นขึ้นมาแล้วมีคนอื่นมาดูแลแทน จำได้ว่าเจนเป็นคนช่วยชีวิต ความชอบของแมคหลายอย่างที่เขาเคยคิด ที่จริงแล้วคือความชอบของเจน รวมทั้งการแกะกล่องของขวัญแล้วพบนาฬิกา ภาพถ่ายที่มีเจนอยู่ตรงกลาง และข้อความที่แมคทิ้งเอาไว้ว่า
“ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าอย่างที่ใจฝัน”
หลังจากนี้ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะจัดวางความทรงจำที่มีอยู่อย่างไร ให้แมคยังคงเป็นอดีตที่มีความสุข มองกลับไปเป็นภาพที่งดงาม ไม่ตามมาหลอกหลอนให้เจ็บปวด
ให้เขาพร้อมที่จะกลับไปพายเรืออีกครั้ง เป็นการพายเรือมุ่งไปข้างหน้า ไม่ย้อนกลับหลัง ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า พร้อมที่จะอยู่ในปัจจุบันและอนาคต
รับชมหนังสั้นและมิวสิกวิดีโอเพลง จม ของ NUM KALA ได้ที่:
