เรียกว่าเป็นละครมาแรงรับต้นปีสำหรับ คุณพี่เจ้าขาดิฉันเป็นห่านมิใช่หงส์ ทางช่อง 3 โดยเรตติ้งในอีพี 2 สูงถึง 3.7 ทั่วประเทศ ยอดคนดูออนไลน์มากกว่า 2 แสนคน ยังไม่นับรวมกระแสและมีมอีกมากมาย ทั้งที่เพิ่งออกอากาศมา 3 อีพี 

อย่างที่รู้กันว่าละครไทยพาเรานั่งไทม์แมชชีนอยู่บ่อยๆ แต่ในยุคปัจจุบันคนเริ่มหน่ายกับเรื่องรักเมโลดราม่าของชนชั้นสูงและชีวิตในรั้วในวัง ในระยะหลังจึงได้เห็นละครย้อนยุคหยิบเอาประเด็นใหม่ๆ และย้อนไปสู่ช่วงเวลาใหม่ๆ มากขึ้น แต่ยังไม่กลมกล่อมลงตัวเท่ากับละครเรื่องนี้

ความดีงามของ คุณพี่เจ้าขาดิฉันเป็นห่านมิใช่หงส์ น่าจะมาจากการหยิบเอาประเด็นที่ไม่ค่อยได้เห็นในละครย้อนยุค นั่นคือชีวิตกะหรี่ในซ่องโสเภณี มาใส่จังหวะคอเมดี้ด้วยบุคลิกตัวละคร และเรื่อง ‘เพศ’ ในสไตล์ Dirty Joke หน่อยๆ เรียงร้อยเข้ากับการสืบหาฆาตกรต่อเนื่อง และเกร็ดประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ 

สำหรับคนที่ชอบประวัติศาสตร์นอกตำราคงพอจะรู้จัก ‘ยายแฟง’ หรือแม่แฟง แม่เล้าใจบุญในสมัยรัชกาลที่ 3 ผู้รวบรวมเอาเงินบริจาคจากหญิงโสเภณีมาสร้าง ‘วัดใหม่ยายแฟง’ ซึ่งต่อมาลูกหลานขอพระราชทานชื่อใหม่ในรัชกาลที่ 5 ว่า ‘วัดคณิกาผล’ และยังคงอยู่ในย่านตรอกเต๊าหรือซอยเจริญกรุง 14

ว่ากันว่าโรงยายแฟงมีความหรูหราโอ่อ่าประมาณอาบอบนวดแถวรัชดาผสมกับเลานจ์หรูๆ ย่านเอกมัย จนกลายเป็นสถานบันเทิงของชนชั้นสูง โด่งดังถึงขนาดมีวลีติดปาก “ยายฟักขายข้าวแกง ยายแฟงขาย… ยายมีขายเหล้า” ต่อมากิจการ Sex Worker ในไทยยังรุ่งเรืองเป็นธุรกิจถูกกฎหมาย และต้องเสีย ‘ภาษีบำรุงถนน’ เพื่อพัฒนาเมืองใหม่ จนกระทั่งสมัย จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ออกพระราชบัญญัติปรามการค้าประเวณีในปี 2503 นับตั้งแต่นั้นมา โสเภณีก็กลายเป็นธุรกิจใต้ดิน

คุณพี่เจ้าขาดิฉันเป็นห่านมิใช่หงส์ พาเราย้อนไปเที่ยวโรงโสเภณีของ แม่แฟง (จอย-รินลณี ศรีเพ็ญ) ผ่านชีวิตของ จี๊ด นิทรา (โบว์-เมลดา สุศรี) นางเอกสาวดาวรุ่งที่พลัดตกน้ำ ในขณะที่อีกมิติ บุญตา โสเภณีชีวิตอาภัพกำลังกระโดดน้ำปลิดชีพตัวเอง จี๊ดตื่นมาในร่างของบุญตา และเข้าใจว่าเธอกำลังถ่ายทำละครย้อนยุคเรื่องใหม่ แต่ทุกอย่างกลับดูเหมือนจริง จนกระทั่งรู้ชะตากรรมว่าเธอย้อนเวลากลับมาในสมัยรัชกาลที่ 3

สิ่งที่เธอทำได้คือหนี แต่เมื่อหนีไม่ได้ก็ปล่อยตามน้ำไป จี๊ดค่อยๆ ปรับตัวและหาวิธีเอาตัวรอด โดยได้รับความช่วยเหลือจาก หลวงทุกขราษฎร์ หรือ คุณฉาย (ภณ-ณวัสน์ ภู่พันธัชสีห์) ข้าราชการระดับสูง ที่เหมือนจะมีหลายเรื่องเบื้องหลังกับบุญตา อีกทั้งยังมี กปิตันจอห์น (แดนนี่ ลูเซียโน่) พ่อค้าชาวอังกฤษเข้ามาติดพัน 

จี๊ดได้รับการไถ่ตัวด้วยเงินมัดจำจากกปิตันจอห์น ทำให้ไม่ต้องเสี่ยงถูกจับไปขึ้นห้องกับใครอีก แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ฆาตกรรมโสเภณีในซ่องแม่แฟง ทำให้เธอต้องสืบหาความจริง พร้อมๆ กับรับรู้เรื่องราวในอดีตของชีวิตบุญตา

คุณพี่เจ้าขาดิฉันเป็นห่านมิใช่หงส์ ‘ตก’ คนดูตั้งแต่อีพีแรกๆ ด้วยสารพัดมุกตลกล้อเลียนตัวเอง ทั้งการรีเมกถี่ๆ ของละครไทย และการพูดถึงละครย้อนยุคยอดนิยมอย่าง บุพเพสันนิวาส ที่บุคลิกของนางเอกคล้ายๆ กัน แต่สำหรับ คุณพี่เจ้าขาดิฉันเป็นห่านมิใช่หงส์ ไปได้สุดกว่าด้วยอาชีพของตัวละครทั้งสองมิติ

ตัวละครจี๊ด นิทรา มีความเพี้ยนนิดๆ หลงตัวเองหน่อยๆ (สังเกตจากการเรียกชื่อตัวเองอยู่บ่อยๆ) และมีความ ‘อยู่เป็น’ ถ้าเอาตัวรอดในวงการบันเทิงได้ การเอาตัวรอดในซ่องอาจจะยากขึ้นนิดหน่อย แต่ก็ไม่เกินความสามารถ จนกระทั่งเมื่อย้อนยุคไปเป็นโสเภณีในสมัยรัชกาลที่ 3 ซึ่งก็อยู่นอกบรรทัดฐานของหญิงไทยในสมัยนั้นอยู่แล้ว ก็ยิ่งทำให้ทุกอย่างกลมกล่อม อาจจะดูเวอร์ๆ ไปบ้าง แต่ก็ยังอยู่ในมาตรฐานของละครแนวโรแมนติกคอเมดี้ 

เมื่อตัวละครหลักต้องใช้ชีวิตอยู่ในซ่องโสเภณี จึงมีเกร็ดน่าสนใจที่ไม่ค่อยพูดถึงในละครไทย เช่น การอบเต่า หรือการอบโยนี ยาคุมกำเนิด รวมทั้งเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายอย่างการทัดดอกไม้ ซึ่งผู้หญิง (ที่เชื่อว่า) ดีๆ จะไม่ทำกัน จะมีเพียงหญิงโสเภณีที่ต้องการความโดดเด่นเตะตาชาย หรือการที่บุญตาต้องมาเป็นกะหรี่ทั้งที่เป็นถึงอดีตลูกสาวเจ้าสัว ก็เป็นไปตามบันทึกของมิชชันนารีตะวันตกว่าหญิงโสเภณีบางคนเป็นชนชั้นสูงที่ถูกขายเข้ามาอยู่ในซ่อง 

ขณะที่ฉากต่างๆ ก็ทำการบ้านมาอย่างดี โดยมีการผสมผสานศิลปะจากต่างประเทศเพราะเป็นยุคที่กำลังฟื้นฟูประเทศ และสยามเปิดการค้าขายกับชาติต่างๆ ทั้งจีน อินเดีย และฝั่งตะวันตก ในช่วงที่กำลังทำสนธิสัญญาเบอร์นี (สยามเปิดการค้าเสรีกับพ่อค้าอังกฤษและเก็บภาษีตามความกว้างของปากเรือ) 

อีกหนึ่งคาแรกเตอร์น่าสนใจคือแม่แฟง ที่สะท้อนความไม่เข้าใจในหลักธรรมคำสอนด้วยการเอาเงินบาปมาทำบุญ ณ จุดนี้ไม่ใช่เพราะเป็นเงินที่มาจากธุรกิจสีเทา แต่คือการบังคับขืนใจสาวๆ ในซ่องให้ขายตัว สอดรับกับเกร็ดประวัติศาสตร์ว่าวันสมโภชวัดใหม่ยายแฟงที่หลวงพ่อโตเทศน์เตือนสติแม่แฟงว่าการทำบุญใหญ่ครั้งนี้มีเรื่องเบื้องหลังอยู่หลายอย่าง จนเงินทำบุญหนึ่งบาท อานิสงส์เพียงแค่สลึงเฟื้องเท่านั้น

สำหรับ MVP ประจำละครเรื่องนี้คงต้องยกให้กับการแสดงของโบว์ เมลดา ที่เรียกได้ว่า Put the right man on the right job ด้วยบุคลิกนอกจอที่ไม่ติดภาพความเป็นนางเอก เมื่อใส่สีสันเข้าไปอีกหน่อย โบว์ก็กลายเป็นจี๊ดและบุญตาได้อย่างลงตัว จนเป็นบทบาทที่น่าจดจำของเธอแน่นอน

คุณพี่เจ้าขาดิฉันเป็นห่านมิใช่หงส์ เป็นอีกหนึ่งบทพิสูจน์ว่าละครไทย ถ้าใส่ใจ ทำออกมาดี ก็ยังมีคนดู และขอเชียร์ดังๆ เป็นกำลังใจให้คนทำละครไทยครับ