‘뿌듯함’ ความปลาบปลื้มใจหรือภาคภูมิใจ คือความรู้สึกที่อูยองอู (พัคอึนบิน) ได้ค้นพบในเช้าวันใหม่หลังจากมีความเปลี่ยนแปลงที่ดีเกิดขึ้นกับเธอ กลายเป็นฉากส่งท้ายอันงดงามของ Extraordinary Attorney Woo ซีซัน 1 ที่ทำเรตติ้งทั่วประเทศ 17.534% จนสามารถทะยานขึ้นมาอยู่ลำดับที่ 7 ของซีรีส์เรตติ้งสูงสุดตลอดกาลช่องเคเบิลเกาหลีใต้
ตลอดทั้งเรื่องได้พาคนดูเดินทางไปทำงานพร้อมๆ กับทนายสาวออทิสติกสเปกตรัม ซึ่งนอกจากจะเล่าถึงอุปสรรคและความท้าทายในการทำงาน หรือพาร์ตความสัมพันธ์ในชีวิตของเธอแล้ว แต่ละคดียังผูกโยงเข้ากับปัญหาสังคมได้ครอบคลุมในหลายมิติอีกด้วย
ซีรีส์อาจชูโรงด้วยความอัจฉริยะน่าตื่นตาตื่นใจเวลาอูยองอูปิ๊งไอเดียบางอย่าง โดยเฉพาะเมื่อมีน้องวาฬหลากหลายสายพันธุ์ปรากฏขึ้นมา แต่เชื่อว่าเมื่อดูจนจบแล้ว ผู้ชมจะสามารถมองเห็นความพิเศษของเธอที่ไม่ได้มาจากแค่การท่องจำเป็นเลิศ แล้วเปิดใจรับความหลากหลายของผู้คน สัมผัสถึงความยากลำบากของการถูกกลั่นแกล้งและกีดกัน และได้รับการปลอบโยนกลับไปไม่มากก็น้อย สำหรับใครก็ตามที่เคยเจ็บปวดจากการถูกตีตราเพราะความแตกต่างมาก่อน
เราจึงเก็บตกคำพูดของตัวละครใน EP. 16 มาส่งท้ายให้กับเรื่องราวของ Extraordinary Attorney Woo ที่มอบพลังบวกให้ผู้ชมเผชิญหน้ากับอนาคตอย่างกล้าหาญกันต่อไป
เพราะชีวิตของเราแม้จะแปลกและแตกต่าง แต่ก็มีค่าและงดงาม
ภาพ: Namoo Actors
“น้องชเวซังฮยอนเขาเชื่อว่าทนายแทซูมีคือแม่ที่ดีนะคะ เป็นแม่ที่ดุพอสมควรและลงโทษเขาอย่างเหมาะสมเวลาที่เขาทำอะไรผิด อย่าหักหลังความเชื่อมั่นของลูกที่เชื่อว่าแม่ของเขาเป็นคนดี เพียงเพื่อประโยชน์ส่วนตัวเลยค่ะ
“ถ้าทำแบบนั้นน้องชเวซังฮยอนจะมีแผลใจได้ แผลนั้นมันเจ็บปวดมากและนานกว่าจะหายค่ะ ถึงคุณจะไม่ใช่แม่ที่ดีสำหรับฉัน แต่สำหรับน้องชเวซังฮยอน ได้โปรดเป็นแม่ที่ดีให้เขาเถอะนะคะ” – อูยองอู
อูยองอูมีพ่อคอยดูแลให้เธอเติบโตมาได้อย่างดี เธอเติบโตมากพอจนไม่ได้ต้องการจะรับรู้ตัวตนของแม่ ไม่ได้ต้องการข้อเสนอดีๆ จากแทซูมี ที่ต้องจัดการสิ่งที่จะเข้ามาขัดขวางทางเดินให้ได้ แม้ดูเหมือนว่าเธอจะชื่นชมและห่วงใยอูยองอูไม่น้อยเลยเหมือนกัน
แต่ ชเวซังฮยอน น้องชายต่างพ่อที่ไม่เคยรู้จักก็ได้มาขอความช่วยเหลือจากเธอถึงบริษัท เพราะเขาไม่อยากให้แม่ช่วยปกปิดความผิดจนกลายเป็น ‘คนรวยนิสัยเสีย’ มีอภิสิทธิ์อยู่เหนือกฎหมาย
อูยองอูอาจเดินทางไปหาแทซูมีด้วยเรื่องผลประโยชน์ของคดีความ แต่ในทางกลับกันมันคือการยอมสะกิดความรู้สึกซับซ้อนลึกๆ ในใจเรื่องแม่อีกครั้งจนเสียน้ำตา นั่นก็เพื่อรักษาจิตใจของเด็กวัยมัธยมคนหนึ่งที่กำลังจะต้องเจ็บปวดจากครอบครัว เพราะสำหรับบางคน บาดแผลที่เกิดขึ้นในวัยเด็กก็ไม่เคยมีอะไรมาเยียวยาได้อีกเลยตลอดชีวิต
“ความรู้สึกผมที่มีต่อคุณทนาย มันเหมือนกับรักข้างเดียวที่มีให้แมว บางครั้งน้องแมวก็ทำให้เจ้าของรู้สึกเหงา แต่น้องก็ทำให้มีความสุขพอๆ กันครับ
“เวลาที่กินข้าวเที่ยงกับคุณทนายแล้วก็ฟังเรื่องวาฬไปพร้อมกัน
เวลาเราทำตามลิสต์การเดตแปลกๆ ที่คุณทนายคิดมาไปทีละอย่างๆ
เวลาที่ผมจับมือกับคุณทนายในเวลา 57 วินาที
เวลาที่เราจูบแล้วฟันชนกัน
เวลาที่ผมมองแววตาที่เป็นประกายในตอนที่คุณทนายนึกอะไรดีๆ ออก
เวลาที่ผมทำให้คุณทนายสงบได้ด้วยการกอดแน่นๆ ในตอนที่คุณรู้สึกไม่ปลอดภัย ผมมีความสุขนะครับ”
“เพราะอย่างนั้นเราอย่าเลิกกันเลยนะครับ” – อีจุนโฮ
เกิดบรรยากาศขมุกขมัวแบบกะทันหันระหว่างอีจุนโฮและอูยองอูที่ยังต้องมาเจอหน้ากันทุกวันในบริษัท แต่ในที่สุด อีจุนโฮ ก็รุกหน้าขอคืนดีด้วยการพูดตรงๆ ว่าเขามีความสุขที่ได้ใช้เวลาร่วมกับเธอ ไม่ได้รู้สึกเป็นภาระอย่างที่คนรอบตัวและแม้แต่อูยองอูเองก็คิดกังวลที่เขาดูแลเธอฝ่ายเดียว
และไหนๆ ก็ฟังอูยองอูพูดเรื่องวาฬมาตลอด เขาจึงเริ่มต้นด้วยการหงายการ์ดเปรียบเทียบความรักของตัวเองกับแมวให้เห็นภาพชัดเจนกันไปเลยว่าการเป็นฝ่ายให้อาจจะทำให้เหงาบ้าง แต่เขาก็มีความสุขจากการเห็นเธอมีความสุข ก่อนจะได้รับคำตอบพร้อมรอยยิ้มชวนใจฟูกลับมาว่า “แมวก็รักเจ้าของเหมือนกัน”
“สำหรับทนายจองมยองซอกที่ทำงานกับฮันบาดามาเกิน 14 ปี ผลประโยชน์ของลูกความมาก่อนความยุติธรรมในสังคมเสมอครับ ต่อให้ใครชี้นิ้วด่าผมว่าเป็นจอมพลิกแพลงกฎหมาย ผมก็เถียงอะไรไม่ได้นักหรอก เพราะมันคือความจริง
“แต่ทนายอูยองอูไม่ใช่ทนายจองมยองซอกนี่นา ถูกไหม คุณต่างจากผมสิ้นเชิงเลย ผมจะแนะนำอะไรได้ละครับ ผมแค่อยากรู้ว่าทนายอูยองอูจะตัดสินใจยังไงครับ เพราะว่าทนายอูยองอูไม่ใช่แค่ทนายทั่วไป” – จองมยองซอก
ย้อนกลับไปคดีอีฮวาเอทีเอ็มและคดีบริษัทมีร์ประกันชีวิต อันเป็นบททดสอบใหญ่ๆ วัดจุดยืนของอูยองอูว่าเธอจะเป็นทนายของบริษัทฮันบาดาที่ภักดีต่อผลประโยชน์ของลูกความ เอาหูไปนาเอาตาไปไร่กับข้อเท็จจริงบางอย่าง หรืออยากเป็นทนายที่ช่วยทวงความยุติธรรมให้กับสังคม
และคำพูดของทนายรุ่นพี่อย่างจองมยองซอกที่ใจดีกับอูยองอูเสมอมา ก็กลายเป็นอีกหนึ่งการปลดล็อกให้เธอตัดสินใจเดินหน้าเลือกทางอันเหมาะสม สำหรับคดีที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของประชาชนและความสัมพันธ์ของเธอเองในที่สุด
“ฉันเหมือนวาฬนาร์วาลที่อยู่ท่ามกลางฝูงวาฬเบลูกาค่ะ ฉันใช้ชีวิตอยู่ในทะเลที่ไม่คุ้นเคยร่วมกับวาฬเบลูกาที่ไม่รู้จัก เพราะทุกคนแตกต่างจากฉัน ก็เลยไม่ง่ายที่จะปรับตัว แล้วก็มีวาฬที่ไม่ชอบฉันเยอะมากค่ะ
“แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะนี่คือชีวิตฉันนี่คะ ชีวิตฉันแม้จะแปลกและแตกต่าง แต่ก็มีค่าและงดงามค่ะ” – อูยองอู
ที่ผ่านมา อูยองอูหยิบยกสิ่งมีชีวิตในท้องทะเลเพื่อเปรียบเทียบให้เห็นตัวตนและเรื่องราวของคนอื่นๆ เช่น EP.9 เด็กนักเรียนดที่ถูกกักขังในระบบการศึกษาอันตึงเครียดเหมือนกับวาฬเพชฌฆาตในอควาเรียม, EP.12 ทนายรยูแจซุกที่มีอุดมการณ์หาได้ยากจนไม่อยากให้สูญพันธุ์หมือนกับโลมาแม่น้ำแยงซี ฯลฯ
มาในอีพีสุดท้าย เมื่อถูกถามถึงชีวิตและการทำงานในบริษัทฮันบาดาโดยต้องรับมือกับปัญหาหลายอย่างที่ประเดประดังเข้ามา เธอจึงเปรียบตัวเองเป็นเหมือนเจ้าวาฬนาร์วาลตัวหนึ่งซึ่งหลงทางเข้าไปในฝูงวาฬเบลูกา
วาฬนาร์วาลอาจจะแตกต่างอย่างยิ่งยวดด้วยงาเหยียดยาวเหมือนยูนิคอร์น แต่หลังจากเคว้งคว้าง หลงทาง สุดท้ายมันก็ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของฝูงวาฬเบลูกา และพยายามแหวกว่ายออกไปใช้ชีวิตที่มีค่าและงดงามของมันต่อไป
