วันนี้ (27 เมษายน) สุริยชัย รวิวรรณ ผู้อำนวยการสำนักป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กรุงเทพมหานคร (สปภ.) เปิดเผยถึงความคืบหน้าภารกิจค้นหาผู้ประสบเหตุและการรื้อถอนซากอาคารสำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) เขตจตุจักร ที่ถล่มจากเหตุแผ่นดินไหว
สุริยชัยระบุว่า เมื่อวานนี้ (26 เมษายน) เจ้าหน้าที่พบร่างผู้สูญหาย 1 ร่าง ในโซน D และพบชิ้นส่วนร่างกายมนุษย์อีก 5 เคส ซึ่งนำส่งให้สถาบันนิติเวชเพื่อพิสูจน์อัตลักษณ์บุคคลต่อไป ซึ่งยังไม่สามารถยืนยันได้ว่าชิ้นส่วนที่พบสามารถประกอบเป็นร่างเดียวกันได้หรือไม่
ส่วนการทำงานมีความคืบหน้าไปด้วยดี เมื่อวานสามารถขนย้ายวัสดุเศษซากอาคารออกจากพื้นที่ได้ 343 เที่ยว และปัจจุบันความสูงของเศษซากอาคาร (จากยอดซากถึงพื้นถนน ไม่รวมชั้นใต้ดิน) อยู่ที่ 2.57 เมตร หากไม่พบอุปสรรคเพิ่มเติม คาดว่าจะสามารถเคลียร์เศษซากลงไปถึงชั้นหนึ่งได้ภายในวันพรุ่งนี้ (28 เมษายน)
สำหรับสภาพซากอาคาร พบว่าบริเวณพื้นด้านล่างมีสภาพคอนกรีตที่สมบูรณ์มากขึ้น เนื่องจากแรงกระแทกส่วนใหญ่เกิดขึ้นบริเวณชั้นบน ทำให้ชั้นล่างซึ่งอยู่ระดับต่ำกว่ารับแรงกระแทกน้อยลง โครงสร้างคอนกรีตและเหล็กจึงยังคงสภาพได้ดีกว่า จะมีการนำรถแบ็กโฮหัวเจาะกระแทกมาเพิ่มอีก 2 คัน และวันนี้จะเพิ่มทีมตัดเหล็กจากทหารบก ทหารเรือ และอาสาสมัครมูลนิธิร่วมกตัญญู เข้ามาช่วยในโซน B รวมถึงมีการใช้เครื่องตัดระบบแก๊สร่วมด้วยกัน
ทั้งนี้ เจ้าหน้าที่ได้มีการปรับแผนการทำงาน โดยเปิดพื้นที่ด้านหน้าและด้านข้างของอาคารที่ถล่มออกเป็นรูปตัว U เพื่อให้สามารถเข้าถึงซากอาคารได้สะดวกมากขึ้น ปัจจุบันยอดผู้เสียชีวิตที่ได้รับการยืนยันแล้วอยู่ที่ 62 ราย แต่ยังมีผู้สูญหายอีก 32 ราย จากผู้ประสบเหตุทั้งหมด 103 ราย และจะมีการค้นหาผู้สูญหายคืนให้ญาติจนครบทุกราย ซึ่งเมื่อลงถึงชั้นใต้ดินได้คาดว่าจะพบผู้สูญหายเพิ่มเติม ซึ่งตอนนี้ได้ส่งชิ้นส่วนร่างกายที่พบกว่า 250 ชิ้นส่วน ให้สถาบันนิติเวชเพื่อพิสูจน์อัตลักษณ์บุคคล
ผู้อำนวยการสำนักป้องกันฯ กล่าวด้วยว่า หลังจากเปิดถนนกำแพงเพชร 2 ฝั่งอาคาร สตง. ถล่ม ให้รถสัญจรได้ตามปกติ ต้องยอมรับว่ามีผลกระทบกับการทำงานบ้าง เนื่องจากเมื่อก่อนรถขนวัสดุอุปกรณ์และซากอาคารสามารถวิ่งย้อนศรในระยะทางที่สั้น แต่เมื่อเปิดการสัญจรตามปกติรถต้องวิ่งในระยะที่ไกลขึ้นเพื่อไปกลับรถ อีกทั้งบางช่วงมีรถติดส่งผลจำนวนเที่ยวในการขนเศษวัสดุช่วงกลางวันลดลง แต่ได้แก้ไขด้วยการเพิ่มจำนวนเที่ยวการขนวัสดุในช่วงกลางคืนเพื่อเป็นการชดเชยเที่ยวการขนวัสดุในช่วงกลางวัน
