ที่ด้านหน้าของโรงแรม Double Tree by Hilton ในกรุงโดฮา เสียงกลองและเสียงร้องรำทำเพลงดังกระหึ่มกึกก้อง

ผู้คนนับร้อยต่างเดินทางมาโดยไม่ได้นัดหมาย และไม่ได้มีวาระพิเศษอะไรมากไปกว่าการมาเพื่อต้อนรับนักเตะขวัญใจที่พักพิงอยู่ที่โรงแรมแห่งนี้

แฟนบอลเหล่านี้คือแฟนบอลทีมชาติกานาที่มาจากทั่วทุกสารทิศ ไม่ว่าจะมาจากแผ่นดินเกิดหรือมาจากแผ่นดินใหม่ที่หาเลี้ยงชีพตัวเอง ซึ่งอาจจะเป็นที่กาตาร์ สักประเทศในตะวันออกกลาง หรือเดินทางมาจากยุโรป ก็เป็นไปได้ทั้งนั้น

การเดินทางมาเชียร์ถึงที่แบบนี้ไม่ง่ายหรอก ค่ากินค่าอยู่ในเมืองคนรวยระดับมหาเศรษฐีอย่างโดฮามันโหดร้ายนัก ต่อให้ใช้ชีวิตหากินอยู่ที่เมืองแห่งนี้ก็เถอะ

เพียงแต่สำหรับแฟนฟุตบอลเหล่านี้แล้วพวกเขาเต็มใจและตั้งใจที่จะมา นี่คือโอกาสครั้งใหญ่ในรอบ 4 ปีที่พวกเขาจะได้มารวมตัวกันเพื่อเชียร์ฮีโร่ของพวกเขาไปด้วยกัน

ฟุตบอลโลกมันมีความหมายเช่นนี้เสมอ และมันจะมีความหมายเป็นพิเศษสำหรับชาติที่ยากไร้

กานาไม่ได้เป็นชาติเดียวที่มีแฟนฟุตบอลเดินทางมาเชียร์อย่างมากมาย เชื่อเถอะว่าเราจะได้เห็นสีสันของกองเชียร์เหล่านี้อีกเยอะ ฟันธงเอาไว้ก่อนได้เลยว่า กองเชียร์บราซิล อาร์เจนตินา หรือเม็กซิโก สีสันจัดจ้านมาเต็มอย่างแน่นอน

ไม่นับกองเชียร์เจ้าถิ่นชาวกาตาร์เอง ที่ถึงตรงนี้ก็น่าจะหัวใจเต้นรัวไม่ต่างกัน

ภาพของแฟนๆ ที่ไปร่วมการเปิดแฟนโซนที่มีชื่อว่า ‘Qatar Fan Festival’ อย่างเป็นทางการที่สนามอัลบิดดาพาร์ก ซึ่งมีการแสดงดนตรีของศิลปินในระดับเต็มรูปแบบทั้งแสง สี เสียง เป็นภาพที่ชวนให้คิดแล้วทึ่งอยู่มาก

โดยเฉพาะเมื่อคิดถึงภาพนี้คือภาพที่กำลังเกิดขึ้นบนประเทศที่ถูกมองจากโลกภายนอกว่า ‘ปิดกั้น’ ไปจนถึง ‘กักขัง’ สิทธิและเสรีภาพ

เปล่า มันไม่ได้หมายความว่าแค่งานฉลองวันเดียวจะเปลี่ยนแปลง ‘ความจริง’ ในสิ่งที่เจ้าภาพกาตาร์ทำตลอด 12 ปีที่ผ่านมาได้

ลมหายใจของแรงงานมากกว่า 6,500 คนที่ดับลง

การข่มขู่ คุกคาม ไปจนถึงการล่วงละเมิดทางเพศต่อคนที่มีเพศที่แตกต่างจากหญิงและชาย

การใช้เงินฟาดหัวคว้าสิทธิ์การจัดฟุตบอลโลกมาแบบชนิดที่ฉันอยากได้ก็ต้องได้ (ใครอยากรู้ว่าทำไมถึงได้ให้ลองไปถาม นิโกลาส์ ซาร์โกซี อดีตประธานาธิบดีฝรั่งเศส…) ได้แม้กระทั่งการซื้อ เดวิด เบ็คแฮม มาเป็นหนึ่งในทูตของการแข่งขัน

ไปจนถึงเรื่องของความลังเลเปลี่ยนใจไปมาในการเตรียมงานหลากหลายเรื่องที่ชวนปวดหัว ซึ่งก็รวมถึงเรื่องเซนซิทีฟระดับคอขาดบาดตายสำหรับแฟนฟุตบอลอย่างการห้ามจำหน่ายเบียร์ในสนามที่กระทบเต็มๆ ต่อทั้งสหพันธ์ฟุตบอลนานาชาติ (FIFA) และสปอนเซอร์หลักอย่าง Budweiser ที่เป็น Official Beer Partner ของฟุตบอลโลก

และอีกมากมาย

แต่ก็อย่างที่บอกไปครับว่าในอีกด้านหนึ่งนั้นฟุตบอลโลกก็คือฟุตบอลโลก ต่อให้จะผิดเพี้ยน บิดเบี้ยว มากขนาดไหนก็ตาม มันก็ยังเป็นฟุตบอลโลกอยู่ดี

หนึ่งเดือนที่แล้วยังแทบไม่มีคนพูดถึง หนึ่งสัปดาห์ที่แล้วยังไม่มีใครใส่ใจ แต่วันนี้ใครจะถ่ายทอดสดฟุตบอลโลกบ้างกลายเป็นสิ่งที่คนอยากรู้มากที่สุด เช่นเดียวกับเรื่องที่คนอยากรู้ต่อไปคือใครจะได้เป็นแชมป์โลกครั้งนี้

นาทีนี้ข้อมูลข่าวสารความเคลื่อนไหวต่างๆ เริ่มไหลเร็วและแรงขึ้นเหมือนน้ำหลากที่ลงจากภูเขา อ่านเก็บข้อมูลกันแทบไม่ทัน

มันมีประเด็นมากมายที่น่าสนใจ มันมีเรื่องราวหลากหลายที่น่ารู้ เช่นเดียวกับคำถามอีกเยอะแยะที่ชวนกันหาคำตอบ

ในเวลาเดียวกันก็ชวนให้คิดถึงความทรงจำครั้งเก่าขึ้นมา

ความทรงจำที่แม่จูงมือไปซื้อ ไกด์บุ๊กฟุตบอลโลก 90 ที่ร้านหนังสือแถวเทเวศร์ หนังสือฟุตบอลเล่มแรกในชีวิตกับการนั่งอ่านชื่อนักฟุตบอลซ้ำไปซ้ำมา ก่อนจะสะดุดใจกับคนที่ชื่อว่า ดิเอโก อาร์มันโด มาราโดนา ที่บรรยายไว้ว่า “เป็นนักฟุตบอลที่เก่งที่สุดในโลก”

ความทรงจำที่คุยเรื่องฟุตบอลกับเพื่อนครั้งแรกกับฟุตบอลโลก 1994 และเพลง Glory Lands ที่ไม่เห็นจะเข้ากับธีมฟุตบอลโลกตรงไหน

ความทรงจำของการตกแต่งห้องภาษาฝรั่งเศสให้เข้ากับธีม ‘Coupe de Monde 98’ และความพยายามของครูในการหาคำศัพท์ภาษาฝรั่งเศสที่เกี่ยวกับฟุตบอลมาสอน (และเพลง Livin’ la Vida Loca ของ ริกกี้ มาร์ติน เอ้า Upside Inside Out!)

โรนัลโดกับทรงผมไดโกโระในฟุตบอลโลก 2002

ซีเนดีน ซีดาน ร่างทองกับฉากสุดท้ายที่ Anti-Climax ที่สุด

ผมเองก็ไม่ทราบ และคิดว่าก็คงไม่มีใครรู้ ว่าที่สุดแล้วฟุตบอลโลกที่กาตาร์ครั้งนี้มันจะออกมาหน้าตาอย่างไรกันแน่ เพราะนี่เป็นพรมแดนใหม่ของโลกลูกหนังที่เราไม่เคยเยือนมาก่อน อย่างที่บอกว่าระหว่างทางที่ผ่านมามันมีปัญหาเกิดขึ้นมากมาย และมีหลายสิ่งที่ควรได้รับการสะสางหรือแก้ไข

แต่อย่างน้อยที่สุดตอนนี้ทุกอย่างมันกำลังจะเริ่มแล้ว เสียงนกหวีดแรกกำลังจะดังขึ้นกลางทะเลทราย

เกมกำลังจะเริ่ม และเราต้องแข่งขันกันต่อไปจนกว่าเสียงนกหวีดสุดท้ายจะดังขึ้น

ไม่คาดหวังว่ามันจะเป็นฟุตบอลโลกที่สมบูรณ์แบบ แต่อย่างน้อยที่สุดขอให้มันมีความทรงจำที่ดีเกิดขึ้นกับฟุตบอลโลกครั้งนี้บ้าง

ระหว่างนี้ไปจนถึงวันสุดท้ายของการแข่งขัน ผมขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้บันทึกสิ่งที่เกิดขึ้นทุกวัน หากไม่ติดขัดอะไรขอฝากไว้ในอ้อมใจทุกท่านนะครับ 🙂

ป.ล. ผมเชียร์เซอร์เบีย คุณผู้อ่านเชียร์ทีมไหนกันบ้างครับ?