ราวปลายเดือนเมษายนที่ผ่านมา กิจการประเภทร้านนวดในพื้นที่กรุงเทพมหานครถูกสั่งปิดอีกครั้ง หลังสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ระลอกเมษายน ซึ่งนับเป็นการปิดกิจการประเภทร้านนวดเป็นครั้งที่สาม นับแต่การแพร่ระบาดของโควิด-19 ในประเทศไทย
กระทั่งวานนี้ (31 พฤษภาคม) กรุงเทพมหานครประกาศผ่อนปรนให้กิจการประเภทร้านนวดกลับมาเปิดได้ในวันนี้ (1 มิถุนายน) แต่แล้วเพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนเข้าสู่วันที่ 1 มิถุนายน ศูนย์บริหารสถานการณ์โควิด-19 (ศบค.) มีคำสั่งให้ชะลอคำสั่งผ่อนปรนของกรุงเทพมหานครไปอีก 14 วัน
ช่างภาพ THE STANDARD ลงพื้นที่สำรวจร้านนวดในซอยราชปรารภ 8 ซึ่งแน่นอนว่าเป็นหนึ่งในร้านที่ได้รับผลกระทบจากการสั่งปิด สิ่งที่เห็นคือหลายร้านเปลี่ยนจากหมอนวดมาเป็นแม่ค้า นำของมาขายหน้าร้าน เช่น ส้มตำ น้ำผลไม้ เสื้อผ้ามือสอง ขณะที่เจ้าของร้านรายหนึ่งเล่าให้ฟังว่า ตนได้ให้หมอนวดกลับไปหางานทำใหม่พลางก่อนในระหว่างรอวันที่จะได้กลับมานวดอีกครั้ง หรือบางร้านก็ฝืนไปต่อไม่ไหวกับการต้องแบกรับค่าเช่าร้าน จนต้องจำใจเซ้งร้านไป
ส่วนเจ้าของร้านนวดอีกรายก็นิยามวิกฤตที่เขาต้องเผชิญว่า “รู้สึกเหมือนเข้าจับเรามัดมือไพล่หลัง แล้วให้เรากระโดดลงน้ำ โดยไม่มีแม้แต่ห่วงยางหรือมือยื่นเข้ามาช่วย เหมือนเขาปล่อยให้เราดิ้นรนหาทางรอดเอง ไม่รอดก็ตาย” พร้อมบอกเล่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ว่า รู้สึกดีใจมากเหมือนจะได้กลับมาลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง มีการโทรประชุมสายกันกับทีมหมอนวดในร้านว่าจะกลับมาเริ่มงานในวันนี้ แต่ในช่วงค่ำมีประกาศใหม่ออกมา ทำให้ร้านไม่สามารถเปิดได้ในวันนี้ มีหมอนวดที่ร้านโทรมาร้องไห้ด้วยความเสียใจ
สำหรับกิจการประเภทร้านนวดถือเป็นอีกหนึ่งกิจการที่ถูกสั่งปิดในทุกครั้งที่มีการระบาดของโรคโควิด-19 และเป็นกิจการประเภทแรกที่ถูกพิจารณาสั่งปิด ยิ่งไปกว่านั้นคือเป็นกิจการประเภทท้ายๆ ที่จะถูกผ่อนปรนกลับมาเปิด นอกจากนี้ รัฐบาล หรือกรุงเทพมหานคร ในฐานะผู้สั่งปิด ยังไม่เคยมีมาตรการเยียวยาหรือเจรจาเพื่อแบ่งเบาภาระผู้ประกอบการที่ถูกสั่งปิดกิจการแต่อย่างใด
หมอนวดนอนงีบหลับบนพื้นร้านนวด ระหว่างที่ร้านถูกสั่งปิดต่อไปอีกอย่างน้อย 14 วัน
เจ้าของร้านนวดนั่งซ่อมกางเกงยีนส์ที่ขาดระหว่างเฝ้าร้านที่ถูกสั่งปิดอย่างไม่มีกำหนดการเปิด เจ้าของร้านบอกว่า เมื่อวานรู้สึกดีใจมากเหมือนจะได้กลับมาลืมตาอ้าปากได้อีกครั้ง มีการโทรประชุมสายกันกับทีมหมอนวดในร้านว่าจะกลับมาเริ่มงานในวันนี้ แต่ในช่วงค่ำมีประกาศใหม่ออกมา ทำให้ร้านไม่สามารถเปิดได้ในวันนี้ มีหมอนวดที่ร้านโทรมาร้องไห้ด้วยความเสียใจ ตอนนี้ในฐานะผู้ประกอบการ พยายามใช้จ่ายอย่างประหยัดที่สุด เพื่อให้มีค่าเช่าร้านจ่ายในแต่ละเดือน แม้จะไม่มีงานเลยก็ตาม “รู้สึกเหมือนเข้าจับเรามัดมือไพล่หลัง แล้วให้เรากระโดดลงน้ำ โดยไม่มีแม้แต่ห่วงยางหรือมือยื่นเข้ามาช่วย เหมือนเขาปล่อยให้เราดิ้นรนหาทางรอดเอง ไม่รอดก็ตาย”
เจ้าของร้านนวดผันตัวมาเป็นแม่ค้าส้มตำ เจ้าของร้านนวดเล่าว่า เพิ่งเคยลองเป็นแม่ค้าส้มตำครั้งแรก ปกติเป็นคนชอบทำอาหาร พอเจอโควิด-19 ครั้งนี้ ร้านนวดเปิดกิจการไม่ได้เลย ขาดรายได้ เลยลองนำรถเข็นมาทำเป็นร้านส้มตำขายหน้าร้านนวดดู ทำให้พอมีรายได้เลี้ยงปากท้องในแต่ละวันบ้าง แต่รายได้ก็ไม่มากเท่ากับตอนที่เปิดร้านนวด หวังว่าจะได้กลับมาเปิดอีกครั้ง
เจ้าของร้านนวดนำเสื้อผ้ามือสองมาแขวนราวขายหน้าร้านนวด เพื่อเป็นรายได้เสริมพอในระหว่างที่ร้านนวดถูกสั่งปิด โดยเดือนนี้เป็นเดือนสุดท้ายที่เช่าร้าน เดือนหน้าจะย้ายออกแล้ว
เจ้าของร้านนวดทนพิษเศรษฐกิจไม่ไหว แม้เจ้าของที่จะลดราคาค่าเช่านี้ครึ่งหนึ่งแล้ว แต่รายได้เป็นศูนย์ ต่อให้ลดก็ไม่มีเงินมาจ่ายอยู่ดี ตอนนี้เริ่มเก็บของบางอย่างในร้านรอเพื่อขนย้ายออก หลังจากเช่าร้านนวดนี้เปิดกิจการมาได้สองปีกว่า เจอโควิด-19 รอบนี้ไปต่อไม่ไหว คิดว่าจะกลับไปตั้งตัวเริ่มต้นอาชีพใหม่ที่อีสานบ้านเกิด
หมอนวดนั่งคุยโทรศัพท์พิงข้างกองเก้าอี้นวดที่ถูกวางทับกันไว้ เนื่องจากร้านถูกสั่งปิดอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน ทำให้ไม่ได้ใช้งานเก้าอี้นวดและเก้าอี้รองฝ่าเท้า
ร้านนวดร้านหนึ่งทดลองนำสมุนไพรเพื่อสุขภาพมาวางขายหน้าร้าน เพื่อเป็นรายได้เสริมระหว่างรอร้านกลับมาเปิดนวดได้ แต่ก็ขายไม่ดีนัก เพราะในซอยนี้ค่อนข้างเงียบ ผิดจากสมัยก่อนช่วงโควิด-19 ระบาด ที่มีผู้คนมาซื้อของจากย่านประตูน้ำและแวะเวียนเข้ามาในซอยนี้อย่างคึกคัก
เจ้าของร้านนวดเฝ้าร้านทั้งที่ร้านถูกสั่งปิด ตอนแรกคิดว่าจะลองนำของมาขายหน้าร้านดูบ้าง แต่พอมองไปในซอยแล้วเงียบมาก ไม่มีผู้คนเลย นำมาขายก็คงไม่มีคนซื้อ เมื่อวานดีใจนึกว่าจะได้กลับมาเปิดร้านแล้ว พอตกกลางคืนมีประกาศออกมาใหม่ เสียใจมาก เพราะตอนแรกนัดกันกับหมอนวดในร้านเตรียมตัวจะเปิด สุดท้ายวันนี้ก็ไม่ได้เปิด และไม่รู้เมื่อไรถึงจะได้เปิด “พี่ก็สู้มาปีกว่าแล้วนะ ไม่รู้จะสู้ไปได้อีกนานแค่ไหน รายจ่ายเราก็คงยังต้องจ่ายเงินค่าเช่าเหมือนเดิม แต่รายรับล่ะ เราไม่ได้นวดเลย เราไม่มีรายรับเลย”
“เขาไม่คุยกันเลยหรอ ปล่อยให้เราดีใจเก้อ…” หมอนวดในร้านแห่งหนึ่งตัดพ้อให้ฟังว่าเมื่อวานรู้สึกดีใจมากที่จะได้กลับมาเปิด แต่ในช่วงค่ำกลับรู้สึกผิดหวังที่มีประกาศใหม่ออกมา ทำให้ร้านต้องปิดต่อไปอีก ตอนนี้ค้างค่าเช่าอยู่ ถ้าร้านพอเปิดได้น่าจะทำให้อะไรๆ ดีขึ้นกว่านี้
ร้านนวดแห่งหนึ่งในซอยราชปรารภ 8 ปิดผ้าม่านมิดชิดบริเวณหน้าร้าน ไม่มีคนเฝ้าภายในร้าน เนื่องจากถูกสั่งปิดต่ออีก 14 วัน
ร้านนวดแผนไทยที่ปิดกิจการไปแล้วระยะหนึ่ง แต่ยังไม่มีกิจการใหม่มาเช่าต่อ บริเวณหน้าร้านกลายเป็นพื้นที่แยกขยะเพื่อนำไปขาย
แม้ว่ากิจการธุรกิจต่างๆ จะเริ่มสามารถกลับมาเปิดได้ แต่กิจการธุรกิจร้านนวดยังคงถูกปิดอยู่ โดยผู้ประกอบการไม่รู้จะหาทางสู้ต่อไปอย่างไร
พิสูจน์อักษร: วรรษมล สิงหโกมล
