ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ประธานคณะก้าวหน้า ในฐานะอดีตหัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ ให้สัมภาษณ์ THE STANDARD ในโอกาสครบรอบ 2 ปี 21 กุมภาพันธ์ 2563 ที่ศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัยให้ยุบพรรคอนาคตใหม่ และตัดสิทธิทางการเมืองของกรรมการบริหารพรรค 10 ปี
ธนาธรกล่าวว่า หากย้อนกลับไปวันนั้น หลังจากการยุบพรรคอนาคตใหม่ มีการพูดคุยกันเยอะในเรื่องที่ตัวเขา และ ปิยบุตร แสงกนกกุล จะนำประชาชนลงถนน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของฉากทัศน์ที่วางไว้เหมือนกัน เราเคยคิดว่าต้องลงถนนเหมือนกัน อยู่ในแผน อยู่ในหนึ่งฉากทัศน์ที่เราวางไว้เหมือนกัน
“ประเด็นมันคือ เมื่อยุบพรรค กลุ่มนักเรียน นักศึกษา ประชาชน ก็เริ่มออกมามีแฟลชม็อบกันตามมหาวิทยาลัยทั่วประเทศ แล้วก็เกิดโควิดนะครับ มันก็เลยทำให้ฉากทัศน์เป็นแค่เพียงฉากทัศน์นะครับ” ธนาธรกล่าว
ธนาธรกล่าวต่อไปว่า พอหลังจากการระบาดของโควิด ซึ่งจริงๆ ในช่วงโควิดช่วงแรก คลื่นแรก การคิดว่าจะต้องลงถนนเพื่อขับไล่รัฐบาลก็ยังมีอยู่ในฉากทัศน์ ยังอยู่ในแผน และการวางแผนว่าเป็นหนึ่งในทางเลือก แต่พอหลังจากโควิดเริ่มคลาย กลุ่มราษฎรออกมาเคลื่อนไหว เราก็คิดว่าหน้าที่นี้มันหมดลงไปแล้ว ฉากทัศน์นี้ก็เลยหายไป
เมื่อถามว่าหากย้อนเวลากลับไปยังจะลงสนามเล่นการเมือง หรือคิดจะตั้งพรรคการเมืองหรือไม่ ธนาธรกล่าวว่า มันเป็นภารกิจทางประวัติศาสตร์ เป็นความจำเป็นทางประวัติศาสตร์ที่ต้องมีพรรคแบบนี้ออกมา ต่อให้รู้แบบนี้ ซึ่งจริงๆ ในแง่หนึ่ง ตนเคยบอกตั้งแต่แรก ลองกลับไปดูสัมภาษณ์ตั้งแต่แรกก็ได้ว่าเคยบอกเป็นนัยๆ อยู่แล้วว่ามันอาจจะต้องเป็นอย่างนี้
“ถามว่ายังจะตั้งพรรค ยังจะทำแบบเดิมอยู่ไหม คำตอบก็คงต้องตั้งพรรคและทำแบบเดิมอยู่ แน่นอนถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้ แต่มันเป็นจริงไม่ได้ ถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้ วันนี้เรามีประสบการณ์มากขึ้น คงทำหลายอย่างแตกต่างจากวันนั้น แต่หนึ่งอย่างที่ทำเหมือนวันนั้นแน่คือการตั้งพรรคการเมือง หนึ่งอย่างที่คงจะทำเหมือนกับวันนั้นก็คือต้องเอาปิยบุตรเป็นเลขาธิการพรรค ผมคิดว่านี่คือสิ่งที่ไม่เปลี่ยน แต่แน่นอน กิจกรรมทางความคิดต่างๆ นโยบายต่างๆ วันนี้เราเห็นแล้วว่าอะไรเวิร์ก อะไรไม่เวิร์ก ถ้าย้อนเวลากลับไปก็คงจะไปซ่อมแซมและทำสิ่งต่างๆ ที่ดีขึ้น” ธนาธรกล่าว
ธนาธรระบุว่า หนึ่งเรื่องที่อยู่ในหัวใจของปิยบุตรและหัวใจของตนตลอดเวลาวันนั้น คือเรื่องการยกเลิกมาตรา 112 ที่วันนี้เราตั้งใจไม่เสนอ ตอนเป็นพรรคอนาคตใหม่ เราไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ มันทำให้ปิยบุตรก็ก้ำกึ่งฝืนใจพอสมควรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วก็เป็นแผลอยู่ในใจปิยบุตร ไม่แน่ใจว่าถ้าย้อนเวลากลับไปกับเรื่องนี้เราจะจัดการมันอย่างไร หลายเรื่องเราอาจจะให้น้ำหนักไม่พอ พูดไม่พอ
“การสร้างรัฐสวัสดิการ ผมคิดว่าเราอาจจะยังพูดน้อยไป เรื่องความสำคัญ เรื่องการผลักดันเรื่องการศึกษา ผมคิดว่าคนได้ยินเรื่องการศึกษาจากพวกเราน้อยมากนะครับ การผลักดันการสร้างอุตสาหกรรมใหม่ จริงๆ หนึ่งอย่างที่ผมอยากทำมากถ้าเกิดมีอำนาจเ การสร้างอุตสาหกรรมใหม่ สร้างงานให้กับคนอย่างพอเพียง งานที่ทำให้คนมีความมั่นคง งานที่ทำให้ประเทศไทยมีเทคโนโลยีของตัวเอง ผมอยากจะสร้างซัพพลายเชนใหม่ ผมอยากจะสร้างอุตสาหกรรมใหม่ แต่เรื่องพวกนี้เราอาจจะยังอธิบายกับคนไม่มากเพียงพอนะครับ ผมว่ามีหลายเรื่องที่ผมรู้สึกว่าเรายังทำได้ไม่ดีพอ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมอยากจะอธิบายกระบวนการผลักดันเศรษฐกิจของประเทศไปข้างหน้าอย่างมีระบบมากกว่านี้ในช่วงก่อนการเลือกตั้ง” ธนาธรกล่าว
เมื่อถามถึงเส้นทางชีวิตการเป็นนายกรัฐมนตรี ธนาธรกล่าวว่า ตนเองไม่ได้มองเลย และไม่ได้อยากให้ตนเป็นสมการทางการเมือง ในความหมายว่าไม่อยากให้ตนเป็นภาระในการตัดสินใจของพรรคก้าวไกล ดังนั้นสำหรับตนอยู่ที่ไหนก็ได้ ไม่ได้คิด ไม่ได้ตั้งใจว่าจะต้องเป็น ส.ส. เป็นรัฐมนตรี จะต้องเป็นนายกรัฐมนตรี เรื่องลาภ ยศ ชื่อเสียง ไม่ได้อยู่ในกระบวนการตัดสินใจ วันนี้มีความสุขมากกับการทำงานการเมืองท้องถิ่น ไม่ได้คิดไกลขนาดนั้น
“ไม่ได้เป็นเป้าหมาย เป้าหมายของผมคือการสร้างประเทศไทยที่ดีกว่านี้ การสร้างประเทศไทยที่เป็นประชาธิปไตย ประเทศไทยที่มีรัฐสวัสดิการ ประเทศไทยที่เคารพในหลักสิทธิมนุษยชน ประเทศไทยที่ไม่มีความเหลื่อมล้ำ ประเทศไทยที่มีความเป็นธรรม ทุกคนอยู่เสมอภาคกันต่อหน้ากฎหมาย นี่คือประเทศไทยที่เราอยากสร้าง ไม่ใช่การเป็นรัฐมนตรี ไม่ใช่การเป็นนายกรัฐมนตรี แต่มาอยู่ตรงนี้เพื่อสร้างประเทศไทยแบบนี้ เพราะฉะนั้นใครเป็นนายกฯ ก็ได้ ขอให้แบกความฝันของเราไปด้วย และเอามันไปลงมือทำ ใครเป็นนายกรัฐมนตรีก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นผม” ธนาธรกล่าวทิ้งท้าย
ติดตามชมการสัมภาษณ์ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ฉบับเต็ม https://web.facebook.com/thestandardth/posts/2974720609487478
