“ถึงจะเจ็บปวดขนาดไหนก็ต้องเดินหน้าต่อไป”
ประโยคสั้นๆ ที่สรุปรวมชะตากรรมของ ‘คามาโดะ ทันจิโร่’ จากเรื่อง ดาบพิฆาตอสูร (Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba) เด็กหนุ่มธรรมดาที่อาศัยอยู่บนภูเขาห่างไกลปืนเที่ยง ทำอาชีพขายถ่านเลี้ยงปากท้องคนในครอบครัวได้ดีที่สุด
นอกจากเขาจะเป็นดั่งแสงตะวันมอบความอบอุ่นให้น้องอีก 5 คนในฐานะ ‘พี่ชายคนโต’ เขายังเป็นที่รักของชาวบ้านในเมืองที่เขาเดินทางไปขายถ่าน เพราะนิสัยห่วงใยและช่วยเหลือคนอื่นอยู่เสมอ
ถ้าไม่ได้พบเจอกับโศกนาฏกรรมเลวร้าย ทันจิโร่คงเป็นเพียงตัวประกอบตัวหนึ่งที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไร แต่อย่างน้อยเขาคงได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่สุดเท่าที่จะมีได้ แต่เมื่อโชคชะตาพลิกผัน ครอบครัวของเขาถูกอสูรฆ่าตาย ซ้ำร้าย เนซึโกะ น้องสาวที่รอดชีวิตมาได้ก็กลับกลายเป็นอสูร
เด็กหนุ่มขายถ่านที่มีหัวใจอันบริสุทธิ์จำต้องจากบ้าน จับดาบ ฝึกฝน และหันหน้าเข้าสู่สงครามระหว่างมนุษย์กับอสูร เพื่อหาทางรักษาน้องสาวที่กลายเป็นอสูรให้กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง
แม้หน้าที่จะเปลี่ยนจาก ‘คนขายถ่าน’ ไปเป็น ‘นักล่าอสูร’ แต่บทบาท ‘พี่ชายคนโต’ ของทันจิโร่ไม่เคยเลือนหายไปไหน เขายังคงเป็นเด็กหนุ่มจิตใจดีคนเดิม มือที่จับดาบจนหยาบกร้านคู่นั้นก็ยังคงลูบหัวปลอบประโลมเด็กหลงทาง หยิบยื่นข้าวปั้นให้เพื่อนมนุษย์ที่กำลังหิวโดยไม่ลังเล และจูงมือพาน้องสาวเดินเคียงข้างกันอย่างอ่อนโยน
“เราเป็นลูกชายคนโตเลยต้องอดทน ถ้าเป็นลูกคนรองคงไม่ต้องทนแบบนี้”
แม้จะมีความเป็นพี่ชายคนโตพร้อมที่จะช่วยเหลือทุกคน มีความอดทนต่อทุกสิ่ง พลังกายแข็งแกร่ง มีวิชาปราณวารีปลิดชีพเหล่าอสูร แต่ทันจิโร่ก็ยังเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่เจ็บปวดได้ ท้อใจเป็น และวิถีของนักล่าอสูรก็มอบบททดสอบที่โหดร้ายเกินกว่าที่ใครจะทนไหวให้กับเขาอยู่เสมอ
โชคดีที่ทุกครั้งเมื่อเขาเจ็บปวดหรือพบกับเรื่องยากลำบากที่ไม่สามารถก้าวข้ามผ่านได้ด้วยตัวคนเดียว ‘ครอบครัว’ ที่แม้ร่างกายจากไป แต่ยังคงมีชีวิตอยู่ในความทรงจำ และคนสำคัญที่เขาได้เจอระหว่างทางจะเป็นแรงใจผลักดันให้เขาก้าวต่อไปข้างหน้าได้เสมอ
เพราะเจ็บปวด จึงเข้าใจ เพราะเคยได้รับ จึงอยากส่งต่อ
ทั้งทันจิโร่ เนซึโกะ และผองเพื่อน (รวมทั้งอสูรบางตัว) คือกลุ่มตัวละครในวัฏจักรที่วนเวียนไม่รู้จบ แต่ละคนมีเรื่องเจ็บปวดแตกต่างกัน และทันจิโร่เชื่อว่าทั้ง ‘มนุษย์’ หรือ ‘อสูร’ ไม่ควรต้องมีใครก้าวข้ามผ่านความเจ็บปวดนั้นด้วยตัวคนเดียว
เมื่อหมดหน้าที่ของ ‘นักล่าอสูร’ มือหยาบกร้านที่จับดาบด้วยท่าทางน่าเกรงขาม กลับกลายเป็นมือแสนอบอุ่นที่ปลอบประโลมและปัดเป่าความเจ็บปวดให้หัวใจที่กำลังสิ้นหวัง โดยไม่แบ่งแยกว่าหัวใจดวงนั้นจะเป็นของ ‘มนุษย์’ หรือ ‘อสูร’
ปราณวารี ดาบพิฆาตอสูร พี่ชายคนโต น้องสาวผู้น่าสงสาร เพื่อนร่วมทาง และเหล่าอสูรที่มีหัวใจ คือภาพสะท้อนข้อความสำคัญจากเรื่อง Kimetsu no Yaiba ว่า ยามใดที่เหนื่อยล้า ท้อใจ หรือเจ็บปวด เพียงแค่ลองเงยหน้าจากความทุกข์เหล่านั้นขึ้นมา จะพบคนที่พร้อมจับมือเดินก้าวข้ามผ่านความเจ็บปวดนั้นไปด้วยกันอยู่เสมอ
คุณไม่จำเป็นต้องก้าวข้ามผ่านมันด้วยตัวคนเดียว
พิสูจน์อักษร: พรนภัส ชำนาญค้า
