ซีรีส์ Record of Youth ล่าสุดออกอากาศมาจนถึงตอนที่ 10 แล้ว ต้องยอมรับว่าแม้กระแสช่วงแรกจะแผ่วไปบ้าง แต่เมื่อได้ดูมาถึงช่วงกลางเรื่องก็ทำให้ผู้ชมเข้าใจสิ่งที่ซีรีส์ต้องการสื่อสารได้มากขึ้น ซึ่งตรงกับความต้องการของผู้เขียนบท ฮามยองฮี ในการสอดแทรกบทสนทนาแบบตรงไปตรงมา ที่แสดงออกถึงความพลุ่งพล่านในใจของหนุ่มสาวผู้ดิ้นรนไปสู่ความสำเร็จ ซึ่งระหว่างทางเต็มไปด้วยบททดสอบรายรอบให้ต้องฟันฝ่า ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงาน เจ้านาย เพื่อนสนิท หรือแม้กระทั่งครอบครัว

นอกเหนือจากเรื่องราวหลากอารมณ์ที่แต่ละตัวละครต้องเผชิญแล้ว ในซีรีส์ Record of Youth เราจะได้ยินข้อคิดดีๆ ที่เป็นเหมือนหยดน้ำเล็กๆ ให้กำลังใจตัวละครและคนดู ซึ่งไม่ได้เฉพาะเจาะจงแค่วัยหนุ่มสาวเท่านั้น เพราะสิ่งที่ซีรีส์เรื่องนี้ต้องการจะบอกก็คือ ทุกคนมีความฝัน และในเมื่อเป็นความฝันแล้ว เรื่องของอายุไม่ใช่ประเด็นสำคัญ อยู่ที่คุณจะเริ่มลงมือทำความฝันให้เป็นจริงหรือเปล่า 

* บทความนี้เผยเนื้อหาบางส่วนของซีรีส์

ยังบกพร่องดีกว่าล้นเกินไป เพราะเท่ากับเรายังพัฒนาได้เรื่อยๆ
ไม่มีใครที่เกิดมาแล้วเก่งไปทุกอย่าง แน่นอนว่าในสังคมรอบตัวนั้นเต็มไปด้วยการแข่งขัน โดยเฉพาะคนในวัยหนุ่มสาวที่เป้าหมายคือการประสบความสำเร็จ ทุกคนล้วนอยากเป็นที่หนึ่งในเส้นทางของตัวเอง แต่สำหรับคนที่ยังไปไม่ถึงจุดนั้น การพัฒนาตัวเองอย่างสม่ำเสมอคือสิ่งที่ไม่ควรละเลย

อันจองฮา (รับบทโดย พัคโซดัม) อดีตพนักงานบริษัทที่เลือกจะลาออกจากงานที่มั่นคง มาทำตามฝันในการมีแบรนด์เครื่องสำอางเป็นของตัวเอง เธอเริ่มต้นจากการเป็นผู้ช่วยช่างแต่งหน้าในร้านเสริมสวย ค่อยๆ สั่งสมความรู้และประสบการณ์จนกระทั่งได้รับความไว้วางใจให้เลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นเมกอัพอาร์ทิสต์เต็มตัว แต่อันจองฮาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เธอยังใช้เวลาในวันหยุดของตัวเองออกไปหาเคสใหม่ๆ เพื่อฝึกปรือฝีมืออยู่เสมอ พร้อมๆ กับการทำช่อง YouTube ทำคอนเทนต์แชร์เทคนิคให้คนอื่นๆ อีกทอดหนึ่ง

เราต้องทำตัวเองให้พร้อมที่สุดเพื่อรอคอยวันที่โอกาสมาถึง 

ซาฮเยจุน (รับบทโดย พัคโบกอม) ยึดอาชีพนายแบบมา 5 ปีแล้ว แต่ก็ยังไปไม่ถึงจุดสูงสุดอย่างที่ฝัน เขาเริ่มเบนเข็มมาสนใจด้านการแสดง ซึ่งสำหรับคนธรรมดาๆ ที่ไม่มีเส้นสายหรือคอนเน็กชันใดๆ ก็ต้องยอมรับว่าไม่ใช่เรื่องง่าย แม้จะได้ไปแคสต์อยู่หลายครั้ง แต่ก็มักจะแพ้ให้กับเพื่อนสนิท วอนแฮฮโย (รับบทโดย บยอนอูซอก) ที่ถูกเลือกเพราะมีฟอลโลเวอร์มากกว่า และมีแม่ที่คอยผลักดันอยู่เบื้องหลัง 

แม้จะต้องผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า อีกทั้งครอบครัวก็ไม่สนับสนุน แต่ซาฮเยจุนก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้กับความฝัน และเมื่อโอกาสครั้งสำคัญมาถึง ซาฮเยจุนใช้ศักยภาพของตัวเองอย่างเต็มที่ แม้จะเป็นเพียงบทสมทบเล็กๆ แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้โอกาสที่อาจจะมีแค่ครั้งเดียวนี้ผ่านไปง่ายๆ ซาฮเยจุนทุ่มเทเต็มที่กับหน้าที่ที่ตัวเองได้รับ จนผู้กำกับเล็งเห็นถึงความมุ่งมั่นและพยายาม ทำให้เขาได้รับโอกาสครั้งที่สอง ซึ่งกลายเป็นโอกาสครั้งสำคัญที่ทำให้กราฟชีวิตพุ่งขึ้นไปถึงขีดสุด

การล้มเลิกนั้นง่ายที่สุด แต่ควรเป็นทางเลือกในท้ายที่สุด

สังคมการทำงาน หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเจอปัญหาร้อยแปด แต่ถ้าชีวิตจะต้องหนีปัญหาตลอดไปคงไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง สิ่งแรกที่ต้องคิดให้ออกคือลองมองตัวเองว่าเราผิดพลาดตรงไหน เรื่องอะไรที่ทำให้คนอื่นไม่พอใจ หรือถ้าปัญหานั้นไม่ได้เกิดจากตัวเรา อาจจะต้องลองพูดคุยปรับความเข้าใจกัน คิดให้รอบคอบ และอดทนให้ถึงที่สุด ก่อนจะตัดสินใจเดินออกจากปัญหานั้น

เช่นเดียวกับอันจองฮาที่มักถูกรุ่นพี่ในร้านเสริมสวยพูดจาแย่ๆ ใส่อยู่เสมอ เพียงเพราะเธอเป็นที่ชื่นชอบของลูกค้าบางคน แต่อันจองฮาไม่เคยตอบโต้ด้วยวิธีร้ายมาร้ายกลับ ด้วยวัฒนธรรมในสังคมเกาหลีที่เคารพความเป็นอาวุโส เธอจึงเลือกที่จะอธิบายให้รุ่นพี่เข้าใจ ไม่โต้เถียง แต่เรื่องราวกลับบานปลายจนนำไปสู่การกลั่นแกล้งที่ส่งผลต่อหน้าที่การงาน ซึ่งสำหรับ อันจองฮา เหตุการณ์นั้นทำเธอรู้สึกชัดเจนว่าถูกลดทอนคุณค่าของตัวเอง ขีดจำกัดที่กดไว้มานานจึงถึงขีดสุด และเธอตัดสินใจเลือกเดินออกมาจากปัญหา

บางครั้งการยอมแพ้ก็นับเป็นความกล้าหาญอย่างหนึ่ง เมื่อเลือกจะเดินออกมาแล้วต้องตั้งมายด์เซ็ตในใจว่า ‘สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วดีเสมอ’ หากตัดสินใจแน่วแน่แล้ว อย่ามองกลับหลัง ทุกชีวิตย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไม่ช้าก็เร็ว และอย่าลืมว่าทุกการเปลี่ยนแปลงคือการเริ่มต้นไปสู่สิ่งใหม่ๆ ที่รออยู่ข้างหน้า

ของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดในโลก
ในวันที่ใจท้อแท้ อันจองฮาได้ให้ของขวัญชิ้นหนึ่งกับซาฮเยจุน นั่นคือหนังสือที่ชื่อว่า The Present โดยมีฉากหนึ่งที่เปิดเผยเนื้อหาหนังสือเกี่ยวกับ ‘3 วิธีใช้เวลาให้คุ้มค่า’ ซึ่งเป็นแนวทางการดำเนินชีวิตที่นำมาปรับใช้ได้กับคนทุกวัยและทุกยุคสมัย ประกอบไปด้วย

ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน – หากเป้าหมายของคุณคือความสุขและความสำเร็จ จงโฟกัสอยู่กับปัจจุบันให้มาก และใส่ใจกับสิ่งสำคัญในชีวิตของคุณ

เรียนรู้จากอดีต – หากต้องการให้ชีวิตในปัจจุบันดีขึ้นกว่าเดิม จงย้อนกลับไปดูอดีตของตัวเอง เรียนรู้บทเรียนที่มีค่าเหล่านั้น แล้วดำเนินชีวิตให้ต่างออกไปจากเดิม

วางแผนอนาคต – หากอยากให้อนาคตดีขึ้นกว่าปัจจุบัน ลองวาดภาพอนาคตที่ยอดเยี่ยมไว้ในใจ วางแผนถึงวิธีการที่จะทำให้มันเกิดขึ้น แล้วทำตามแผนนั้นตั้งแต่ตอนนี้เลย

กว่าจะรู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว

วัยหนุ่มสาวถือเป็นช่วงเวลาทองคำที่มีค่าที่สุดในชีวิต เราสามารถลองผิดลองถูก กล้าที่จะคิดและทำตามความฝันได้อย่างที่ใจต้องการ ใช้ชีวิตในทุกๆ วันให้คุ้มค่า อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไปอย่างไร้ความหมาย แม้จะเจอกับความล้มเหลวหรือผิดพลาด ต้องลืมความเศร้าแล้วลุกขึ้นใหม่ให้เร็วที่สุด อย่ามัวจมปลักอยู่กับอดีตที่เรียกกลับคืนมาไม่ได้

ซามินกี ปู่ของซาฮเยจุน มักบ่นกับตัวเองเสมอถึงเรื่องราวในอดีต “ถ้าสมัยก่อนปู่ไม่ใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา ชีวิตคงไม่ต้องลงเอยแบบนี้” เพราะอยากหาทางบรรเทาความผิดหวังภายในใจให้ ซาฮเยจุนจึงชวนปู่ไปเข้าคอร์สเดินแบบของคนสูงวัย แม้จะอายุมากแล้ว แต่ปู่ก็นำสิ่งที่ได้เรียนรู้มาฝึกฝนตัวเองอยู่เสมอ จนกระทั่งวันหนึ่งได้รับเลือกให้เป็นนายแบบโฆษณาสถานพักฟื้นผู้สูงอายุ โอกาสครั้งนี้เป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตของเขามีความหมาย เหมือนได้กลับมาเป็นวัยรุ่นอีกครั้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ได้เรียนรู้ว่าความหนุ่มสาวไม่ได้วัดกันที่อายุ แต่อยู่ที่ใจต่างหาก

ภาพ: tvN, Netflix

พิสูจน์อักษร: พรนภัส ชำนาญค้า