“เป็นเจ้าหญิงก็โดนวิจารณ์ได้” เจ้าฟ้าสิริวัณณวรีฯ ประทานสัมภาษณ์พิเศษถึงปรัชญาการทรงงาน

“แม้ว่าเราเป็นเจ้าหญิง แต่สุดท้ายการโดนวิพากษ์วิจารณ์ก็เป็นเรื่องปกติ มันมีความกดดันและมีอีกหลายเรื่องที่ต้องเผชิญ สิ่งที่เราต้องทำคือการยอมรับเสียงเหล่านั้น”

 

คำพูดที่สะท้อนปรัชญาการทรงงานจาก สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา หรือที่ประชาชนทั่วไปรู้จักกันดีในนาม ‘เจ้าหญิงดีไซเนอร์’

 

ฟ้าหญิงฯ เป็นผู้มีพระปรีชาสามารถรอบด้าน ทั้งการกีฬา ดนตรี การออกแบบเสื้อผ้า และล่าสุดกับการถ่ายภาพที่ฟ้าหญิงฯ ได้จัดแสดงนิทรรศการภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ Little Wild เพื่อเผยแพร่พระอัจฉริยภาพและพระเกียรติคุณให้เป็นที่ประจักษ์แก่ประชาชนทั่วไป

 

ฟ้าหญิงฯ มีวิธีคิดอย่างไรในการทรงงานให้ออกมาดีทุกด้าน และเราจะเรียนรู้อะไรจากพระองค์ได้บ้าง ฟ้าหญิงฯ ประทานสัมภาษณ์แก่ THE STANDARD ถึงวิธีคิดในการทรงงานและมุมมองที่มีต่อคนรุ่นใหม่

 

 

ฟ้าหญิงฯ มีวิธีคิดอย่างไรในการทรงงานให้ออกมาดีทุกด้าน
ท่านหญิงรู้ว่าตัวเองสามารถทำอะไรได้หลากหลาย เพราะเรามีความสนใจทางด้านศิลปะ มันเป็นพื้นฐานของทุกอย่าง เราเชื่อว่าตัวเองมีรสนิยม เรื่องนี้สำคัญมาก เพราะดวงตาของมนุษย์เปรียบเสมือนเลนส์กล้องจากธรรมชาติที่พระเจ้ามอบให้ งานของเราคือการอธิบายสิ่งที่มองเห็นออกมาเป็นผลงาน ท่านหญิงไม่ใช่ช่างภาพมืออาชีพ ไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดัง เป็นแค่คนที่อยากถ่ายทอดมุมมองที่ตัวเองเห็นออกไป มันอาจเป็นมุมที่คนอื่นมองไม่เห็น หรือมองเห็นแต่แตกต่าง ถามว่าทำได้ดีทุกอย่างไหม ก็ไม่ได้ดีทุกอย่างนะ แต่ต้องทำให้สุด สิ่งนี้ต่างหากที่สำคัญ

 

 

ระหว่างทรงงาน ฟ้าหญิงฯ พบเจออุปสรรคอะไรบ้างไหม และรับมือกับมันอย่างไร

แน่นอนว่าต้องมีอุปสรรค แม้ว่าเราเป็นเจ้าหญิง แต่สุดท้ายการโดนวิพากษ์วิจารณ์ก็เป็นเรื่องปกติ มันมีความกดดันและมีอีกหลายเรื่องที่ต้องเผชิญ สิ่งที่เราทำได้คือการยอมรับเสียงเหล่านั้น ทุกคนมีมุมมองไม่เหมือนกัน บางคนอาจคิดว่าท่านหญิงไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้หรอก แต่สำหรับเรามันคือความยุติธรรม ท่านหญิงรับฟังเหตุผลที่ดี เรียนรู้ และนำมาปรับปรุง แต่ในขณะเดียวกัน บางครั้งเราก็ต้องเป็นนักสู้ด้วย ถ้าเราเชื่อว่าสิ่งที่ทำมันถูกต้อง

 

เชื่อไหม บางครั้งท่านหญิงก็ตัดสินตัวเองเหมือนกันว่าเราทำดีแล้วหรือยัง อย่างตอนจัดงานเลี้ยงก็มีโอกาสได้เห็นผลงานเก่าๆ ของตัวเอง แล้วก็คิดขึ้นมาว่าเราเคยทำแบบนี้ด้วยเหรอ ประทับใจมาก เรามาไกลกับหลายอย่าง

 

 

เด็กรุ่นใหม่มีแพสชันแต่ไม่แพสชัน คือมีแพสชันแต่ไม่มีความอดทน

 

 

ฟ้าหญิงฯ ทรงมีมุมมองอย่างไรกับคำว่าแพสชันของเด็กยุคนี้
แพสชันแต่ไม่แพสชัน คือมีแพสชันแต่ไม่มีความอดทน เป็นสิ่งที่ท่านหญิงเจอมากับตัวเอง เราไม่อยากให้ใช้คำว่าแพสชันพร่ำเพรื่อ แต่อยากให้ย้อนกลับไปถามตัวเองก่อนว่าแต่ละคนพร้อมจะมีแพสชันระดับไหน ระดับที่อดทนได้ไหม หรือไม่อดทนเลย ไม่พอใจอะไรก็พร้อมประจาน ไม่อยากทำงานก็ไม่ทำ

 

ขอคำแนะนำจากฟ้าค์หญิงฯ สำหรับเด็กรุ่นใหม่ในเรื่องนี้
อันดับแรก ท่านหญิงคิดว่าเราต้องเรียนรู้ในศาสตร์ที่ตัวเองถนัด รู้ลึก รู้จริง รู้ละเอียด ทุ่มเท ให้เวลากับมัน และอย่าลืมเปิดหูเปิดตาออกไปมองโลกภายนอก

 

สำหรับคนที่สนใจงานศิลปะ ท่านหญิงอยากแนะนำให้ไม่ลืมทักษะการใช้มือ จับปากกาให้ถูก จับดินสอวาดให้เป็น ถึงแม้ยุคนี้จะมีดิจิทัลมาช่วยคุณมากแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีทักษะอะไรแบบนี้เลย ท่านหญิงว่ามันลำบากนะ อย่างเราเองให้มานั่งใช้คอมพิวเตอร์นานๆ ก็ไม่ได้ มันต้องกลับสู่เบสิก

 

 

อะไรคือสิ่งที่ทำให้ฟ้าหญิงฯ มีความสุขและพร้อมทรงงานในทุกวัน
ท่านหญิงมีความสุขกับวงการศิลปะ และได้ทำอีกหลายกิจกรรมที่ตัวเองชื่นชอบ ไม่ว่าจะเป็นการดำน้ำ เล่นดนตรี ขี่ม้า เข้าห้องสมุด ดูยูทูบที่มีประโยชน์ ทำอาหาร ออกกำลังกาย รวมถึงได้อยู่กับน้องหมาทั้ง 9 ตัวของท่านหญิงด้วย

 

คนอาจคิดว่าท่านหญิงไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้หรอก แต่สำหรับเรามันคือความยุติธรรม ท่านหญิงรับฟังเหตุผลที่ดี เรียนรู้ และนำมาปรับปรุง แต่ในขณะเดียวกัน บางครั้งเราก็ต้องเป็นนักสู้ด้วย ถ้าเราเชื่อว่าสิ่งที่ทำมันถูกต้อง

 

 

พิสูจน์อักษร: ภาสิณี เพิ่มพันธุ์พงศ์