สร้างกระแสฮือฮาเอามากๆ สำหรับฉากเลิฟซีนในละคร ร่านดอกงิ้ว ทางช่อง 8 ระหว่างเพนนี (เบนซ์-ปุณยาพร พูลพิพัฒน์) และพิทูร (ออย-ธนา สุทธิกมล) สองสามีภรรยาที่รำลึกความหลังด้วยการมุดน้ำลงไปทำอะไรบางอย่างที่คนดูก็พอจะเดาได้ว่าคงไม่ใช่การลงไปงมหาเหรียญอย่างแน่นอน และถ้าย้อนกลับไปอีกนิดเมื่อช่วงกลางปีที่แล้ว ละครเรื่อง แม่เบี้ย ทางช่อง 7 ก็มีฉากชวนให้คนดูรู้ว่า ชนะชล (เอส-กันตพงศ์ บำรุงรักษ์) และเมขลา (นาว-ทิสานาฏ ศรศึก) กำลัง ‘สนุก’ กับตัวเองเมื่อจินตนาการถึงกันและกัน นำมาซึ่งเสียงวิพากษ์วิจารณ์ถึงความเหมาะสมว่าจำเป็นมากแค่ไหนที่ต้องใส่ฉากนี้ในละคร และเลิฟซีนในละครไทยล่อแหลมเกินไปหรือเปล่า
ร่านดอกงิ้ว ทางช่อง 8
สำหรับผู้เขียนค่อนข้างไม่ติดกับฉากเลิฟซีนที่ไม่ว่าจะเหมือนจริงหรือแรงแค่ไหนก็ไม่ว่ากัน ขอให้องค์ประกอบรอบข้างโดยเฉพาะ ‘บท’ นำพาไปถึงจุดนั้น อย่างในเรื่อง แม่เบี้ย ถ้าตัดเฉพาะฉากนั้นอาจจะดูแรง แต่เมื่อดูที่มาที่ไปว่าชนะชลพยายามจะมีอะไรกับภรรยาแต่ถูกปฏิเสธ และช่วงนั้นก็มีศีลธรรมมากพอที่จะไม่นอกใจภรรยา จึงขอเป็น ‘ชู้ทางใจ’ ในจินตนาการก็พอ แต่สำหรับ ร่านดอกงิ้ว ก็ยอมรับว่าฉากนี้ค่อนข้างเลยเถิด แม้เนื้อหาจะปูพื้นมาว่าพิทูรไปเห็น สร้อยสน (ยุ้ย-จีรนันท์ มะโนแจ่ม) คนรักเก่าระเริงรักกับชายอื่น เลยเก็บอารมณ์พลุ่งพล่านนั้นมาลงที่ภรรยาแบบ ‘อยากจะกลืนกินทั้งตัว’ ต้องยอมรับว่ากิจกรรมนี้มันคือออปชันเสริมแบบบางคนก็ทำ บางก็ไม่ทำ ซึ่งอาจจะสื่อสารไปในทางอื่นก็ได้ ฉากนี้จึงเหมือนแค่ตั้งใจสร้างความฮือฮาเสียมากกว่า
ส่วนสิ่งที่น่าจะนำมาถกเกียงกันต่อจากนั้นก็คือ เรตของละครและช่วงเวลาการออกอากาศ เพราะเมื่อย้อนกลับไปดูละครเรื่อง แม่เบี้ย ใช้เรต น 13+ หมายถึงเหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป ขณะที่ ร่านดอกงิ้ว ใช้เรต ท หมายถึงประเภทรายการทั่วไป แต่เนื้อหาในเรื่องกลับไม่เป็นแบบนั้นเพราะมีทั้งการใช้ความรุนแรง เพศ และคำพูดที่ไม่น่าจะเหมาะกับคน ‘ทุกวัย‘ แน่นอน
เอาเข้าจริงรายการทีวีใช้ระบบตรวจสอบกันเองมานานพอสมควรแล้ว และความเข้มงวดก็แปรผันไปกับสถานการณ์ในช่วงนั้นๆ จำได้ว่าช่วงที่นำระบบเรตรายการโทรทัศน์มาใช้ใหม่ๆ มีกระแสเรื่องความเหมาะสมของเนื้อหาละครเรื่อง ดอกส้มสีทอง จนกลายเป็นประเด็นให้ละครและรายการทีวีต่างๆ หันมาใส่ใจกับการตั้งเรตละครของตัวเองอย่างจริงจัง
ละครเรื่อง แม่เบี้ย ทางช่อง 7
แต่ในระยะหลังๆ ทางผู้ผลิตพยายามที่จะทำให้ละครและรายการของตัวเองอยู่ในเรต ท เพราะเชื่อว่าครอบคลุมกลุ่มคนดูได้มากกว่า โอกาสขายโฆษณาก็มีมากกว่า แม้เนื้อหาจะสวนทางกับเรตของละครก็ตาม อีกทั้งในแง่การรับรู้ต่อเรต น 18+ (สำหรับผู้ชมที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป) หรือ ฉ (เฉพาะผู้ใหญ่) ก็เชื่อกันว่าจะมีผลกระทบกับภาพลักษณ์ที่ลงในช่วงเวลาดังกล่าว ยิ่งช่วงเศรษฐกิจไม่ดีแบบนี้เม็ดเงินกลายเป็นเรื่องสำคัญ ส่วนละครเรตติ้งดีๆ ก็ต้องมีฉากฉอด ฉากตบ ฉากแซ่บๆ แสบๆ คันๆ ทุกอย่างเลยดูลักลั่นอย่างที่เห็นกันอยู่ จนทุกวันนี้เราแทบจะมองข้ามเรตของรายการและละครที่ดูกันไปแล้วด้วยซ้ำ
สร้อยสน (ยุ้ย-จีรนันท์ มะโนแจ่ม) ใน ร่านดอกงิ้ว
การกำหนดช่วงเวลาการออกอากาศก็เป็นอีกหนึ่งวิธีที่หลายประเทศนำมาใช้ อย่างที่อังกฤษและอเมริกา รายการเฉพาะผู้ใหญ่จะออกอากาศได้ในช่วงเวลา 22.00 น. จนอาจถึงเวลา 06.00 น. ของเช้าวันถัดไป ส่วนที่ออสเตรเลียและแคนาดาจะออกอากาศหลัง 21.00 น. เป็นต้น ขณะที่ละครไทยส่วนใหญ่ออกอากาศในช่วงตั้งแต่เวลา 18.30-20.00 น. เป็นต้นไป ยังไม่นับรวมช่วงเวลารีรันในช่วงเช้าวันหยุด หรือช่วงบ่ายวันธรรดาเข้าไปอีก เนื้อหาที่ไม่เหมาะสมจึงมีโอกาสเล็ดลอดไปสู่กลุ่มคนดูที่ยังไม่ควรจะได้ดูอยู่เหมือนกัน
ส่วนตัวแล้วผู้เขียนเองไม่ติดกับฉากเลิฟซีนหรือเนื้อหาที่ล่อแหลม กลับว่ามองว่าเลิฟซีนในละครไทยบางเรื่องพัฒนาไปไกลกว่าการแพนกล้องไปที่โคมไฟแบบละครยุคเก่า หลายๆ เรื่องก็ซ่อนความหมายบางอย่างไว้ในฉากเหล่านั้นได้ดีทีเดียว และเอาเข้าจริงเรตรายการประเภท น 18+ หรือ ฉ ก็ไม่ได้เลวร้าย ถ้าใส่ความคิดสร้างสรรค์เข้าไปเหมือนรายการหลังเที่ยงคืนของญี่ปุ่นที่เอามาฉายใน OTT หลายๆ แพลตฟอร์มในเมืองไทยก็เป็นรายการที่น่าสนใจ เพียงแต่เราอาจจะต้องจัดระบบให้มันอยู่ในที่ที่เหมาะที่ควรก็เท่านั้นเอง
ภาพ: ละครเรื่องร่านดอกงิ้ว, ละครเรื่องแม่เบี้ย
อ้างอิง:
