วันอนุรักษ์แรดโลกเริ่มขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อปี 2010 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการตระหนักถึงการลดจำนวนลงของแรดสายพันธุ์ต่างๆ ที่มีสาเหตุหลักมาจากการลักลอบล่าของมนุษย์
สาเหตุหลักของการล่าแรดคือความต้องการที่จะนำนอของแรดไปขายในรูปแบบของเครื่องประดับต่างๆ หรือนำไปเป็นส่วนผสมของยาตามความเชื่อ แต่แท้จริงแล้วส่วนประกอบทางเคมีของนอแรดนั้นไม่ต่างอะไรไปกับเส้นผมมนุษย์
ในภาพรวม ประชากรแรดป่าทุกสายพันธุ์นั้นตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤต โดยสายพันธุ์ที่เรียกได้ว่าอยู่ใกล้ขอบเขตของการสูญพันธุ์มากที่สุดคือแรดชวา ที่ครั้งหนึ่งเคยมีอยู่ในป่าของประเทศไทยและประเทศเพื่อนบ้าน เช่น ลาว เวียดนาม และกัมพูชา แต่เป็นที่น่าเศร้าว่าแรดชวาตัวสุดท้ายในบริเวณนี้ถูกสังหารไปเมื่อปี 2010 ที่เวียดนาม
ปัจจุบันแรดชวามีหลงเหลืออยู่แค่ในผืนป่าของอุทยานแห่งชาติอูจุงกูลนบนเกาะชวา อินโดนีเซีย ด้วยเหตุผลดังกล่าว ทำให้แรดชวาไม่มีอยู่ในสวนสัตว์ และถือว่าเป็นหนึ่งในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่พบได้ยากที่สุดในโลก
นอกจากนั้นแล้ว แรดสุมาตรา (กระซู่) ที่มีลักษณะคล้ายแรดชวา ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่พอๆ กัน และกระซู่จัดเป็นสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปจากธรรมชาติแล้วในประเทศไทย
#ขอให้แรดหนึ่งวัน
อ้างอิง: WWF
