อาชีพลูกจ้างทำงานบ้านเป็นหนึ่งในอาชีพที่เก่าแก่ที่สุดในโลก แต่จนถึงปัจจุบันค่าตอบแทนก็ยังคงเป็นหนึ่งในค่าตอบแทนที่ต่ำที่สุดเช่นกัน ด้วยเหตุนี้องค์การแรงงานระหว่างประเทศ (International Labour Organization – ILO) ลงมติอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ 189 ว่าด้วยงานที่มีคุณค่าสำหรับลูกจ้างทำงานบ้าน หรือ Domestic Workers Convention, 2011 (No. 189) เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2011 เป็นจุดเริ่มต้นและที่มาของวันลูกจ้างทำงานบ้าน
องค์การแรงงานระหว่างประเทศได้สำรวจและจัดทำรายงานเกี่ยวกับลูกจ้างทำงานบ้านในประเทศไทยและมาเลเซีย พบว่าชั่วโมงการทำงานเฉลี่ยของลูกจ้างทำงานบ้านในประเทศไทยคือ 13.5 ชั่วโมงต่อวัน และในประเทศมาเลเซียคือ 15 ชั่วโมงต่อวัน ประเทศบรูไน 15 ชั่วโมง และประเทศฟิลิปปินส์ 13 ชั่วโมง
ซึ่งแม้ค่าตอบแทนเฉลี่ยจะเกินว่าค่าแรงขั้นต่ำรายวันที่กฎหมายกำหนด แต่เมื่อเทียบกับชั่วโมงการทำงานต่อวันแล้ว พบว่ากว่า 90% ของลูกจ้างทำงานบ้านได้ต่ำกว่าค่าแรงขั้นต่ำรายวันอยู่มาก
และข้อมูลที่น่าตกใจคือปัจจุบันเราใช้โทรศัพท์มือถือแทบทุกวันเพื่อติดต่อสื่อสาร ติดตามข่าวสาร เพื่อความรู้ ความบันเทิง และเพื่อหางาน แต่มีนายจ้างเพียง 31% ในมาเลเซีย 47% ในสิงคโปร์ และ 37% ในไทยที่อนุญาตให้ลูกจ้างทำงานบ้านใช้โทรศัพท์มือถือ
