ย้อนกลับไปวันนี้เมื่อ 22 ปีที่แล้ว หรือวันที่ 2 กรกฎาคม 2540 เวลา 08.30 น. ธนาคารแห่งประเทศไทยประกาศลอยตัวค่าเงินบาท โดยเปลี่ยนจากการผูกค่าเงินสกุลดอลลาร์สหรัฐในระบบ Pegged Exchange Rate มาเป็นระบบลอยตัวแบบมีการจัดการ หรือ Managed Float หลังจากถูกโจมตีค่าเงินบาทอย่างหนักจากกองทุนเฮดจ์ฟันด์หลายครั้งจนทำให้เงินสำรองระหว่างประเทศลดลงจาก 40,000 ล้านเหรียญสหรัฐ เป็น 2,850 ล้านเหรียญสหรัฐ
ซึ่งการประกาศลอยตัวค่าเงินบาทในเวลานั้นทำให้ค่าเงินบาทอ่อนตัวลงอย่างหนักจาก 25 บาทต่อเหรียญสหรัฐ มาแตะระดับต่ำสุด 55 บาทต่อเหรียญสหรัฐ นำไปสู่การปิดตัวของ 58 ไฟแนนซ์และธนาคารอีก 6 แห่ง บริษัทเอกชนหลายรายต้องล้มละลายเนื่องจากปัญหาหนี้สิน และกลายเป็นจุดเริ่มต้นของวิกฤตต้มยำกุ้งที่ทำให้รัฐบาลไทยต้องขอรับความช่วยเหลือจากกองทุนการเงินระหว่างประเทศ หรือ IMF ในท้ายที่สุดด้วยมูลค่าเงินกู้ 17,200 ล้านเหรียญสหรัฐ และรัฐบาลจำเป็นต้องยอมรับเงื่อนไขต่างๆ ที่ IMF กำหนดขึ้น เช่น งบประมาณแผ่นดินต้องตั้งเกินดุล 1% ของ GDP ภาษีมูลค่าเพิ่มต้องเพิ่มจาก 7% เป็น 10% หรือเงื่อนไขที่ระบุให้มีการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ
วิกฤตทางการเงินครั้งนั้นนอกจากจะส่งผลกระทบทางเศรษฐกิจและสร้างความเสียหายอย่างมากกับประเทศไทยแล้ว ยังส่งผลไปยังภูมิภาคอาเซียน และอีกหลายประเทศในเอเชีย จนถูกขนานนามว่า ‘วิกฤตต้มยำกุ้ง’
