วันที่ 27 พฤษภาคม 2490 เป็นวันที่มีการลงมติหลังการเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจเป็นครั้งแรกตามรัฐธรรมนูญไทย ซึ่งรัฐบาลขณะนั้นมี พล.ร.ต. ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ (หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์) เป็นนายกรัฐมนตรี ส่วนพรรคฝ่ายค้านสำคัญคือพรรคประชาธิปัตย์ ที่มี ควง อภัยวงศ์ เป็นผู้นำ
การเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจครั้งประวัติศาสตร์นี้มีการอภิปรายกันนานถึง 8 วัน 7 คืน ซึ่งทั้ง พล.ร.ต. ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ และ ควง อภัยวงศ์ ถือเป็นผู้ก่อการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 มาด้วยกัน และเป็นนักพูดฝีปากกล้าด้วยกันทั้งคู่
หลังการอภิปรายแล้วเสร็จ จึงมีการเปิดให้ที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎรลงคะแนนลับเป็นมติเพื่อไว้วางใจหรือไม่ไว้วางใจรัฐบาล ผลคะแนนปรากฏว่ารัฐบาลได้เสียงไว้วางใจถึง 86 เสียง ขณะที่มีผู้ไม่ไว้วางใจ 55 เสียง และงดออกเสียง 16 เสียง ทำให้รัฐบาลไม่ต้องพ้นจากตำแหน่ง แต่แล้วถัดจากนั้นเพียง 1 วัน นายกรัฐมนตรีก็นำรัฐบาลลาออกจากตำแหน่ง ก่อนที่อีก 2 วันต่อมาสภาได้ยืนยันให้ พล.ร.ต. ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ กลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีเพื่อตั้งรัฐบาลชุดใหม่เข้ามาบริหารประเทศอีกครั้ง ก่อนจะมีการรัฐประหารในอีก 5 เดือนต่อมา ในการยึดอำนาจวันที่ 8 พฤศจิกายน 2490
สำหรับปัจจุบันยังคงมีการอภิปรายไม่ไว้วางใจในสภาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่เคยมีครั้งใดที่สามารถโหวตลงมติไม่ไว้วางใจนายกรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรีได้
