ย้อนกลับไปวันนี้เมื่อ 20 ปีที่แล้ว คือวันที่ สมชาย นีละไพจิตร ทนายความและนักต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน ได้หายตัวไป
เหตุการณ์เริ่มต้นเมื่อเวลาประมาณ 20.30 น. ของวันที่ 12 มีนาคม 2547 ขณะที่ทนายสมชายกำลังเดินทางไปพบเพื่อนที่ย่านลาดพร้าว แต่เพื่อนไม่มาตามเวลาที่ตกลงกันไว้ จึงขอตัวกลับก่อน เมื่อทนายสมชายออกจากโรงแรมของเพื่อน โดยจุดมุ่งหมายคือไปอาศัยนอนพักที่บ้านของเพื่อนอีกคน
ระหว่างที่เดินทาง ทนายสมชายใช้เส้นทางถนนรามคำแหง มีกลุ่มชายฉกรรจ์จำนวน 5-6 คน ขับรถยนต์ตามมาในระยะประชิด ก่อนที่จะเร่งเครื่องพุ่งชนเข้าที่รถของทนายสมชายอย่างเต็มแรง ทนายสมชายจึงลงมาเพื่อที่จะพูดคุยกับคู่กรณี แต่กลุ่มชายฉกรรจ์นั้นเข้ามาทำร้ายและพยายามผลักทนายสมชายเข้าไปที่รถของพวกเขา โดยหนึ่งในคนร้ายก็แยกตัวเข้าไปขับรถของทนายสมชายเพื่อหลบหนีทันที และไม่มีใครรู้ว่าจะมุ่งหน้าไปทางไหน
นับจากนั้นมาก็ไม่มีใครเห็นเขาอีกเลย…
“ถ้าวันนั้นสมชายไม่เคยหายไปไหนเราคงได้ใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายในครอบครัว หลายครั้งที่เห็นผู้สูงอายุใช้ชีวิตด้วยกันจนถึงแก่เฒ่า แม้เราจะไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะได้ใช้ชีวิตแบบนั้น เพราะสมชายเคยพูดไว้ตลอดว่าจะทำงานจนกว่าตัวของเขาจะไม่มีแรง แต่เราก็เชื่อว่าเราคงได้ใช้ชีวิตของเราไปเรื่อยๆ กับลูก” อังคณา นีละไพจิตร ให้สัมภาษณ์กับ THE STANDARD ก่อนครบรอบ 20 ปีการหายตัวของทนายสมชายเพียงไม่กี่วัน
อ่านบทสัมภาษณ์ฉบับเต็มได้ที่: ช่วงชีวิต 20 ปีของ อังคณา นีละไพจิตร คู่ชีวิต-นักสิทธิฯ ที่รู้ว่าแพ้ตั้งแต่เริ่มหาทนายสมชาย: https://thestandard.co/angkhana-neelapaijit-20-year-journey/
