เมืองปารีส ประเทศฝรั่งเศส เป็นเมืองในฝันของใครหลายๆ คนที่ตั้งใจจะไปเยือนสักครั้งในชีวิต บางคนอาจวาดฝันถึงการจิบกาแฟในคาเฟ่ริมทางเก๋ๆ บางคนอยากไปชื่นชมแสงสีทองของหอไอเฟลยามเย็นด้วยตาของตัวเอง บางคนอยากควงแขนคนรักไปเดินเล่นเคียงข้างกันบนถนนสุดโรแมนติกเหมือนที่เคยดูในภาพยนตร์เรื่องโปรด
แต่รู้หรือไม่ว่าในอดีตเมื่อปี 1986 มีนักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อยโดยเฉพาะชาวญี่ปุ่นที่ต้องเผชิญกับอาการช็อกทางจิตใจหลังได้สัมผัสกับเมืองปารีสของจริง จนกลายเป็นที่มาของโรคที่น่าสนใจอย่าง Paris Syndrome ที่ค้นพบโดยจิตแพทย์ชาวญี่ปุ่น ศาสตราจารย์ Hiroaki Ota ที่ทำงานในปารีส เขาพบผู้ป่วยที่มีอาการวิตกกังวล ซึมเศร้า หัวใจเต้นเร็ว เวียนหัว และบางรายถึงขั้นประสาทหลอน หลังจากพบว่าปารีสไม่ได้สวยงามโรแมนติกอย่างที่พวกเขาคาดหวังไว้
แล้วอะไรคือสาเหตุที่ทำให้เกิดอาการแปลกประหลาดนี้ และเราจะรับมือกับความผิดหวังเหล่านี้ได้อย่างไร ติดตามอ่านต่อได้ในบทความนี้เลย
Paris Syndrome หรือกลุ่มอาการปารีส คือภาวะทางจิตเวชที่พบครั้งแรกในนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นเมื่อปี 1986 โดย ศาสตราจารย์ Hiroaki Ota จิตแพทย์ชาวญี่ปุ่นที่ทำงานในปารีส รายงานว่าพบผู้ป่วยที่มีอาการวิตกกังวล ซึมเศร้า หัวใจเต้นเร็ว เวียนหัว และบางรายถึงขั้นประสาทหลอน หลังจากพบว่าปารีสไม่ได้สวยงามโรแมนติกอย่างที่พวกเขาคาดหวังไว้
จากข้อมูลของสถานทูตญี่ปุ่นประจำกรุงปารีส พบว่ามีนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นประมาณ 20 คนต่อปีที่ต้องเข้ารับการรักษาด้วยอาการนี้ วารสาร Journal of Travel Medicine วิเคราะห์สาเหตุหลักว่ามาจากความคาดหวังสูงจากภาพลักษณ์ในสื่อ ภาพยนตร์ และโฆษณา รวมถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรม โดยเฉพาะเรื่องมารยาทและการให้บริการที่แตกต่างจากญี่ปุ่น นอกจากนี้ ความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง เจ็ตแล็ก และการเผชิญกับความจริงที่ว่าปารีสก็มีปัญหาเหมือนเมืองใหญ่ทั่วไป ทั้งความแออัด ขยะ และมิจฉาชีพ ก็เป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดอาการดังกล่าว
International Journal of Psychiatry in Clinical Practice รายงานว่า อาการคล้าย Paris Syndrome พบได้ในเมืองท่องเที่ยวอื่นๆ เช่น เยรูซาเล็มในอิสราเอล หรือฟลอเรนซ์ในอิตาลี ซึ่งมีสาเหตุคล้ายกันคือความคาดหวังที่สูงเกินจริง ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดในการรับมือคือการปรับความคาดหวังก่อนเดินทาง ศึกษาข้อมูลจริงจากนักท่องเที่ยวคนอื่น เตรียมตัวรับมือกับ Culture Shock และวางแผนพักผ่อนให้เพียงพอ ไม่จัดตารางแน่นเกินไป ที่สำคัญควรมองหาประสบการณ์ท้องถิ่นแท้ๆ นอกเหนือจากสถานที่ท่องเที่ยวหลัก และจดจำว่าทุกเมืองมีเสน่ห์เฉพาะตัว แม้จะไม่สมบูรณ์แบบอย่างในภาพยนตร์หรือโฆษณา
