วันนี้ (17 สิงหาคม) ไครียะห์ ระหมันยะ เยาวชนนักกิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อม ร่วมกิจกรรมกรีนพีซสากลที่มหานครนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา เพื่อเรียกร้อง ‘สนธิสัญญาทะเลหลวง’ ระหว่างการประชุมด้านความหลากหลายทางชีวภาพในทะเลหลวงขององค์การสหประชาชาติ (UN)
ไครียะห์ระบุว่า รัฐบาลไทยควรร่วมผลักดันสนธิสัญญา เพราะจะเป็นหมุดหมายสำคัญในการปกป้องทั้งทะเลไทยและทะเลโลก การประชุมระหว่างรัฐบาลของ UN ด้านความหลากหลายทางชีวภาพในทะเลหลวงครั้งที่ 5 (IGC5) นี้จัดขึ้นที่นิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา ในวันที่ 15-26 สิงหาคม 2565 เพื่อหาข้อสรุปสนธิสัญญาทะเลหลวง (Global Ocean Treaty) และกำหนด ‘เขตคุ้มครองระบบนิเวศทางทะเล’ ให้ครอบคลุมพื้นที่ 30% ภายในปี 2573
เกือบ 20 ปีแล้ว ที่รัฐบาลต่างๆ พยายามหาข้อสรุปร่วมในสนธิสัญญาทะเลหลวง โดยระหว่างนี้สิ่งมีชีวิตในมหาสมุทรหลายร้อยสายพันธุ์มีจำนวนลดลงและเสี่ยงสูญพันธุ์ อุตสาหกรรมประมงขยายพื้นที่ไปกว่า 55% ของมหาสมุทรทั่วโลก ขณะที่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศยิ่งทำให้วิกฤตมหาสมุทรแย่ลงไปอีก การประชุมเพื่อหาข้อสรุปในสนธิสัญญาครั้งนี้ จึงถือเป็นการประชุมครั้งสำคัญต่ออนาคตมหาสมุทรโลก
ไครียะห์เผยความรู้สึกหลังได้เข้าร่วมประชุมว่า พอได้มาเรียนรู้การต่อสู้ของคนอื่นๆ ที่เจอประเด็นที่เหมือนกันในอีกซีกหนึ่งของโลก ก็รู้สึกว่าเราไม่ได้โดดเดี่ยว ยังมีคนในที่อื่นๆ ที่เจอปัญหาที่คล้ายคลึงกับเราเหมือนกัน บางครั้งอาจหนักกว่าด้วยซ้ำ ก็รู้สึกได้แรงบันดาลใจกลับไป ทำให้เห็นว่าการต่อสู้เพื่อปกป้องทะเลจะนะไม่ใช่แค่เรื่องของจะนะอีกต่อไป แต่เชื่อมโยงถึงผู้คนในที่อื่นๆ อีกมากมาย
ลูกสาวแห่งทะเลจะนะยังเน้นย้ำอีกว่า รัฐบาลไทยควรให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ เพราะสนธิสัญญาจะเป็นก้าวสำคัญในการปกป้องทั้งทะเลไทยและทะเลโลก ถ้าวันนี้เราสามารถบรรจุข้อตกลงเรื่องสนธิสัญญาทะเลหลวงได้ก็จะเป็นหมุดหมายที่สำคัญต่อการปกป้องทะเลและมหาสมุทรทั่วโลก
“รัฐบาลไทยในฐานะที่เป็นสมาชิกสหประชาชาติควรแสดงบทบาทการเป็นผู้นำเรื่องการผลักดันสนธิสัญญาทะเลหลวงให้ชัดเจนมากขึ้น ในขณะเดียวกันก็ไม่ควรหลงลืมการอนุรักษ์ทรัพยากรท้องทะเลในประเทศที่ไม่ทิ้งผู้คนและชุมชนไว้ข้างหลังภายใต้การพัฒนาที่ขาดการมีส่วนรวม เฉกเช่นที่ทำกับผู้คนที่จะนะ” ไครียะห์กล่าว
ขณะที่ ลอร่า เมลเลอร์ ผู้ประสานงานโครงการ Protect the Oceans ของกรีนพีซสากล กล่าวว่าการประชุมครั้งนี้ถือเป็นโอกาสที่จะปกป้องมหาสมุทรทั่วโลก มหาสมุทรคอยค้ำจุนสิ่งมีชีวิตในโลกมาเนิ่นนาน และพวกเราก็ละเลยมันมาตลอด ผู้ร่วมประชุมต้องหาข้อสรุปให้สนธิสัญญาให้ได้ สนธิสัญญาที่ไม่เข้มแข็งหรือความล่าช้าจะยิ่งทำให้สถานการณ์วิกฤตแย่ลงไปอีก
อย่างไรก็ดี หากการประชุมครั้งนี้ยังไม่สามารถหาข้อสรุปได้ เราจะล้มเหลวในการกำหนดพื้นที่อนุรักษ์ทางทะเล 30% ของมหาสมุทรทั้งหมดภายในปี 2573 ซึ่งนักวิทยาศาสตร์ชี้ว่าเป็นขั้นต่ำที่สุดที่จะช่วยให้มหาสมุทรฟื้นตัว อนาคตของมหาสมุทรจึงอาจแขวนอยู่กับบทสรุปของการประชุมครั้งนี้
