วันที่ 5 มิถุนายนปีที่แล้ว สำนักข่าวเล็กๆ แห่งหนึ่งเปิดตัวขึ้น โดยมีคอนเทนต์แรกที่ปล่อยสู่สาธารณชนคือบทบรรณาธิการของผมที่ตั้งชื่อว่า ‘มาตรฐานสื่อแบบไหนที่คุณต้องการ’
ในบทความนั้นผมเล่าถึงความมุ่งหวังที่อยากจะสร้างสำนักข่าวที่นำเสนอข้อมูลข่าวสารในแนวทางสร้างสรรค์ เพื่อให้ความรู้ ความคิด ความเข้าใจ และแรงบันดาลใจแก่ผู้คน
“ผมตั้งใจจะสร้างมาตรฐานสื่อที่ดีในแบบของเราเอง THE STANDARD เกิดขึ้นจากสาเหตุนี้” แม้อ่านแล้วอาจดูเต็มไปด้วยความมั่นใจ ทะเยอทะยาน แต่ย้อนนึกถึงก็จำความรู้สึกของตัวเองได้ว่าจริงๆ แล้วอุดมไปด้วยความตื่นเต้น ความกังวล และ…ความกลัว
กลัวว่าจะออกมาไม่ดีอย่างที่วาดฝันไว้
ผ่านไป 1 ปี สำนักข่าวเล็กๆ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอสมควร ล้มแล้วลุก ลุกแล้วเดินต่อ เดินต่อแล้วก็ล้มอีก ก่อนจะลุกขึ้นอีกครั้ง (และก็คงได้ล้มอีก)
ผ่านไป 1 ปี ประเทศไทยและโลกมีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย หลายเหตุการณ์หมุนวนซ้ำซาก หลายเหตุการณ์พลิกกลับตาลปัตรตามแทบไม่ทัน
จากความตึงเครียดบนคาบสมุทรเกาหลีที่จะยิงนิวเคลียร์กันปาวๆ กลายเป็นการนัดพบครั้งประวัติศาสตร์ระหว่างโดนัลด์ ทรัมป์ และคิมจองอึน จากคำมั่นสัญญาว่าจะเกิดการเลือกตั้งตามโรดแมปก็ดูเหมือนว่าแผนการนั้นจะเลื่อนหนีห่างออกไปเรื่อยๆ จากมหากาพย์หวย 30 ล้านสู่มหากาพย์การเปิดโปงการโกงทั่วแผ่นดินทุกวงการ ตั้งแต่การศึกษายันผ้าเหลือง จากเจ้าพ่อโซเชียลมีเดียระดับโลกที่แทบจะผูกขาดไร้คู่แข่งสู่ข้อครหาการล้วงข้อมูลหลายสิบล้านรายที่ทำเอาบาดเจ็บไม่น้อย
เข็มนาฬิกายังคงเดินตามปกติ ระยะห่างระหว่างวินาทียังเท่าเดิม แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือการเติบโตขึ้นของพวกเราชาวเดอะ สแตนดาร์ด
ผ่านไป 1 ปี ความกังวลและความกลัวเริ่มจางหายไป บาดแผลสอนให้เราไม่ล้มท่าเดิม เราเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้น มีผลงานที่น่าพอใจมากขึ้น ได้รับการยอมรับมากขึ้น ทำงานด้วยความมั่นใจ และเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น แต่ก็ยังมีเส้นทางที่ต้องเดินต่ออีกมาก
ถ้าให้ผมนิยามขวบปีแรกของ THE STANDARD ผมคิดว่ามันคือ ‘ปีแห่งการเรียนรู้’
เรียนรู้จากความผิดพลาด เรียนรู้จากความล้มเหลว เรียนรู้จากความไม่รู้ และที่สำคัญที่สุด คือเรียนรู้จากคุณ-คนอ่านที่สนับสนุนพวกเราเสมอมา
THE STANDARD ในวันนี้กับ THE STANDARD เมื่อปีที่แล้ว เปลี่ยนแปลงไปหลายอย่าง สิ่งที่ดีเราเก็บไว้ สิ่งที่ไม่ดีเราแก้ไข สิ่งที่แย่เราปรับปรุง สิ่งที่ไม่เข้าเป้าเราพัฒนา ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าสิ่งที่เป็นอยู่วันนี้มากกว่า 50% ไม่เหมือนจากที่เคยคิดไว้ ถามว่าการเปลี่ยนแปลงนี้มีเข็มทิศจากใคร ตอบแบบไม่ได้อวยหรือยกยอปอปั้นว่ามาจากพวกคุณ-คนอ่านของเรา-จริงๆ
ทุกความเห็น ทุกไลก์ ทุกแชร์ ทุกรีวิว 1 ดาว เรารับฟังแล้วนำมาคิดวิเคราะห์ เพื่อเรียนรู้แล้วพัฒนาใหม่ในทุกๆ วัน
คอนเทนต์หลายอย่างมาจากความเห็นเล็กๆ ในเฟซบุ๊ก บุคคลสัมภาษณ์หลายคนก็มาจากความเห็นในทวิตเตอร์ หรือแม้แต่รายการสด THE STANDARD Daily ก็เกิดขึ้นมาจากความเห็นหลายๆ ทางที่ส่งเข้ามา
ผ่านไป 1 ปี THE STANDARD ยืนอยู่ตรงนี้ได้ไม่ใช่แค่ทีมงานที่ทำงานหนัก แต่ยังมีพวกคุณทุกคนที่เป็นส่วนสำคัญหล่อหลอมให้เราเป็นอย่างทุกวันนี้ แม้ว่าคุณอาจจะไม่รู้ตัวเลยก็ตาม
ในโอกาสวันคล้ายวันเกิด ผมคงไม่สามารถกล่าวคำใดได้ มันยังเป็นคำเดิมๆ ที่ผมรู้สึกอยู่ทุกวัน คำว่า ‘ขอบคุณ’
ขอบคุณที่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเรา และให้เราเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณ เราสัญญาจะทำงานหนักและพัฒนาตัวเองต่อไป เพื่อให้สักวันหนึ่งจะได้แตะถึงมาตรฐานสื่อในแบบที่คุณต้องการ
นครินทร์ วนกิจไพบูลย์
บรรณาธิการบริหาร
4 มิถุนายน 2561